|
Afgezien van elk zijn persoonlijke beleving, kan er wat betreft het maatschappelijk, laat staan het mondiaal gebied, voor elk zinnig en geïnformeerd mens maar één antwoord zijn:er valt helemaal NIETS te vieren.
Dicht bij huis, zitten wij opgezadeld met een regering, die enerzijds wel één en ander goeds heeft gedaan, maar die anderzijds onze, reeds uitermate hoge, gemeenschappelijke schuldratio onnodig opdrijft door de noodzakelijke crisishulppakketten, niet enkel aan de hulpbehoevenden, maar ook kwistig aan de beterbegoeden toe te bedelen.
Een Eerste minister, die zich liever in leugens en halve waarheden wentelt, dan de fouten van zijn regering ootmoedig toe te geven, zorgt er voor dat nog enkel ongeïnteresseerden en opportunistische kontlikkers enige geloofwaardigheid aan de dag leggen voor het politiek bedrijf.
Op Europees en mondiaal vlak viert de 'luchtfietserij' en volksverlakkerij hoogtij. Met de 'energieomslag', en het elimineren van alle stront- en ammoniak- uitstotende wezens (uitgezonderd onszelf), gaat men het klimaatveranderingprobleem oplossen. En begrippen als 'diversiteit', 'verbinding', en 'multi cultuur', zullen het moegelijk maken dat er in West-Europa best nog een klein miljard, al dan niet asielzoekenden, bij kunnen.
En dan is er nog de 'speciale operatie', waarmee een, met Tsaristische-, Stalinistische-, en Hitleriaanse- ideeën en methoden bezeten crimineel een buurland platbombardeert, grondgebied bezet en annexeert, en de bevolking ervan op de knieën tracht te dwingen door hen deze winter winter in het donker en vrieskou te laten verkommeren.
Wat onszelf betreft, vinden wij, dat wij door de hoge inflatie en energieprijzen, die deels mede het gevolg van deze oorlog zijn, reeds genoeg te lijden hebben. En omdat wij menen dat dit niet 'onze' oorlog is, trachten wij onze gemoedsrust te behouden door wat geldelijke steun en levering van wapentuig. Wat wij met onze 'hulp' aan de Oekraïners eigenlijk doen, is hetzelfde als wat wij doen met de armoedebestrijding: Net genoeg helpen, opdat de miserie draaglijk zou blijven.
Voor diegenen die dit jaar met toeters en bellen oudejaarsavond viert, wordt dit het feest van de hypocrisie.
Renaat Van Poelvoorde
|
