Eén van de wezenlijke verschillen tussen het liberalisme en het socialisme is de visie op de 'maakbaarheid' van onze toekomst. Liberalen willen de toekomst laten bepalen door de ‘onzichtbare hand van het vrije spel der maatschappelijke krachten’. Omdat de factor 'kapitaal' binnen het kapitalisme allesbepalend is, worden de daden van deze onzichtbare hand vooral gestuurd door de wetmatigheden van de (financiële) economie, met als hoofddoelstelling de winstmaximalisatie.
Beslissingen op de goederen-, diensten- of kapitaalmarkt, worden ingegeven door het streven van aandeelhouders/eigenaren naar een zo groot mogelijke opbrengst.

Onze parlementaire democratie heeft tot taak, of zou die taak moeten hebben, de wil van het volk tot uitdrukking te brengen en zijn belang (het algemeen belang) te dienen. De financieel-economische belangen staan echter haaks op het algemeen belang. Vooral als het gaat om natuur en milieu, sociale zaken, of de openbare sector.

Het 'moderne' socialisme mag dan weliswaar niet meer zijn oorspronkelijk doel om het socialiseren van de productie(middelen) na te streven, om nog enige geloofwaardigheid te behouden dient het op zijn minst te strijden om het ongebreidelde winststreven ondergeschikt te maken aan het algemeen belang van de maatschappij.

Het ongebreidelde streven naar winstmaximalisatie in in feiten de hoofdoorzaak van de huidige wereldwijde financiële crisis. De gevolgen daarvan worden afgewenteld op de samenleving. Dat toont de allesomvattende dictatoriale macht van het kapitaal, en de onmacht van de democratie en de maatschappij.

Vandaag is voor velen duidelijk geworden dat de door hen aanbeden heilige koe van de vrije kapitaalmarkt, eigenlijk een meedogenloze stier is die de amateur-belegger-toreadors kennis laat maken met zijn bijzonder scherpe horens. Spijtig dat bij gebrek aan een afgeschermde 'arena', ook de 'toeschouwers' daar heel wat 'blauwe plekken' mee oplopen...