Hieronder geef ik het woord aan de Nederlandse journaliste van Turkse origine, Ebru Umar, die voor kort in Turkije werd opgepakt en daar huisarrest kreeg voor belediging van Erdogan, en die nadien in Nederland moest onderduiken voor de toorn van de ‘nederturken’ (Nederlanders van Turkse afkomst)
Ebra Urmar, 19 juli in metronieuws.nl

Natuurlijk ga je aan jezelf twijfelen als je de beelden ziet van demonstrerende Nederturken in Rotterdam. Dit zijn mensen die opgegroeid zijn in dezelfde stad als ik. De stad van niet lullen maar poetsen. De daadkracht van onmiddellijk demonstreren, jezelf laten zien én horen, pleit voor ze.

Maar de zaak waarvoor ze dat doen? Hoe dan?!
Hoe kan ik niet zien wat deze mensen zien? En hoe kunnen deze mensen niet zien wat ik zie?
Hoe kan het dat deze mensen niet inzien dat ze in vrijheid leven, die het demonstreren zelfs zonder vergunning mogelijk maakt? En hoe kan het dat deze mensen niet inzien dat ze hun mening in veiligheid kunnen uiten – hoe onwelgevallig die voor de ander ook is?

Hoe kan het dat deze mensen niet inzien dat zij wél in een land leven dat dit mogelijk maakt?
Hoe kan het dat deze mensen het vanzelfsprekend vinden om de pers die ter plekke is om verslag te doen, aan te vallen?
Hoe kan het dat deze mensen een land waar vrijheid noch veiligheid, Laat staan mensenrechten gegarandeerd zijn, ‘mijn vaderland’ noemen,?
Hoe kan het dat deze mensen vrijheid, veiligheid en mensenrechten de inwoners van hun ‘vaderland’ misgunnen? En hoe kan het dat deze mensen een man steunen, die etnische minderheden (zoals zijzelf in Nederland zijn!) onderdrukt en de doodstraf wil invoeren?

Maar vooral: hoe kan het dat Nederland deze mensen heeft opgenomen, gevoed, gekoesterd, beschermd en omarmd, maar gefaald heeft er Nederlanders van te maken? en hoe kan het dat de burgemeester van mijn, maar ook hun stad, niet de ME erop af heeft gestuurd om een niet aangekondigde demonstratie te beëindigen? En waarom zijn er geen mensen opgepakt die de pers het werken onmogelijk hebben gemaakt?
Hoe kan het dat er geen schande wordt gesproken in de Nederlandse pers over het geweld dat tijdens de demonstratie in Rotterdam heeft plaatsgevonden?
Hoe kan het dat de Nederlandse pers, politie én justitie het überhaupt maar klakkeloos accepteert dat er blijkbaar voor Nederturken andere regels gelden als het gaat om het verstoren van de openbare orde middels getoeter, geweld en demonstraties?

Hoe kan het dat de Nederlandse overheid nog steeds niet de kliklijn van de Turken heeft veroordeeld, die het mogelijk maakt dat Nederlanders in Nederland andere Nederlanders aangeven in Turkije? En hoe kan het dat de Nederlandse overheid de hernieuwde oproep van de Turken om Nederlanders die pro-coup waren aan te geven in Turkije, niet veroordeelt?
Hoe kan het dat Nederland bij monde van Bert Koenders, Europa bij monde van Juncker en Merkel en de wereld bij monde van Obama ‘blij is dat de democratie heeft standgehouden in Turkije’? En hoe kan het dat Nederland, Europa en de wereld het oppakken van 3000 rechters, honderden militairen onder wie generaals, journalisten en onschuldigen burgers, nog steeds een ‘democratie’ durft te noemen?