Vorige zondag verklaarde de CD&V-voorzitster, weliswaar in ietwat zachtere bewoordingen, dat ons huidig Belgisch staatbestel de pot op kan indien de Franstaligen niet bereid zijn om de verzuchtingen (eisen) van Vlaanderen ter wille te zijn.Wie hoopt dat daarmee de argwaan van de Walen ten opzichte van de Vlaamse bedoelingenietwat getemperd wordt, heeft op zijn minst een duidelijk gebrek aan inlevingsvermogen.

Het is zoals bij een uitgeleefd huwelijk waar de sterke en vermogende, zijn zwakke en afhankelijke partner met een scheiding afdreigt indien hij zijn zin niet krijgt. Al gaat de vergelijking niet helemaal op. Bij gebrek aan 'onderlinge toestemming' blijft enkel een 'vechtscheiding' over. Maar in tegenstelling tot een echtscheiding, ontbreekt bij een eventuele scheiding van de Belgische deelstaten een rechter die een bindende uitspraak kan doen. Zoals bij de meeste politieke verkiezingsretoriek is dus ook de bedreiging van de zich profilerende CD&V-voorzitster gewoonweg de reinste volksverlakkerij. Zij werkt de radicalisering van de onderscheiden bevolkingsgroepen in de hand en sterkt de Walen in hun verlatingsangst.

Beweren dat men het kiesarrondissement BHV kon splitsen zonder goedkeuring door de Franstaligen ,was de bevolking voorliegen. Met het vertellen dat men tegen de wil in van Wallonië het staatsbestel kan wijzigen ,doet men dat opnieuw. Dat mate waarop men bij de eerstvolgende verkiezingen hen daar ook nog zal voor belonen, zal aangeven hoe erg het is gesteld met het politieke intelligentiepeil van de Vlamingen...