Er is een essentieel verschil tussen Federalisme en Confederalisme. Federalisme is een staatsvorm met een centrale regering en parlement, waar regionale regeringen en parlementen op vlak van de hen toegewezen bevoegdheden autonoom handelen. Confederalisme is een bestuursvorm waar verschillende onafhankelijke staten via een verdrag regelen welke bevoegdheden zij gezamenlijk uitvoeren. Bij een confederatie is er dan ook geen centrale regering of parlement. Een 'confederale Staat' is een contradictie in terminis. Zolang er sprake is van één land, met een centrale regering, zelfs al zou die nog maar één enkele bevoegdheid hebben, heeft men het over federalisme en een 'federale Staat'.
Zo is er ook een essentieel verschil tussen regio's en gemeenschappen. Regio's (Vlaanderen en Wallonië) zijn staatkundig geografisch afgebakende gebieden. Gemeenschappen zijn, al naar gelang, raciale-, etnische-, culture-, religieuze-, taal- of bevolkingsgroepen, die al dan niet verspreid over verschillende geografische gebieden kunnen wonen. In tegenstelling tot de Vlamingen hebben de Franstaligen daarom zowel een Waalse regering, bevoegd voor het Waalse geografisch gebied, als een Franstalige gemeenschapsregering, bevoegd voor de Franstaligen in Wallonië en Brussel.
Waar tot heden sprake was van 'federale' onderhandelingen tussen Vlamingen en Franstaligen (de Duitstaligen liet men, wegens hun getalmatige onbelangrijkheid, naar goed-democratische(?) traditie gewoon aan de kant staan), meent men nu de oplossing te vinden in een 'dialoog tussen de gewesten en/of gemeenschappen'. Het verschil is mij onduidelijk. Alsof eerste ministers, respectievelijk van Vlaamse en Waalse regeringen, andere standpunten, meningen en strategieën (mogen) hebben dan hun partijbazen.
Franstaligen en Nederlandstaligen verschillen blijkbaar niet alleen in taalgebruik, maar daarenboven ook in begripsomschrijvingen. De politiek en ook de media noemen begripsomschrijvingen meestal: "punten en komma's". Misschien kan men best die eerst op het blad zetten, alvorens over de tussenpassende teksten te praten. Het is juist de Babylonische spraakverwarring, waaruit de tot heden uitgevoerde staatshervormingen zijn voortgekomen, welke ons nu bij de "grenzen van het federalisme" doet aanbelanden. Misschien is het plaatsen van de "punten en komma's" de weg naar een oplossing?
