In Afghanistan, het thuisland van het moslim -terrorisme -fundamentalisme, proberen sinds enkelen jaren ongeveer 40 landen met bijna 42.000 militairen, waaronder een kleine 400 Belgen onder UNO-mandaat de resten van het door de Amerikanen verdreven Talibanregime op te ruimen en het land te heropbouwen. Die officiële versie mag dan de enige of voornaamste reden zijn, dat neemt niet weg dat het resultaat ervan te wensen over laat. Dat zelfs tot de tanden gewapende conventionele legers niet opgewassen zijn tegen niets ontziende guerrillastrijders met de Koran in de hand, is doorheen de geschiedenis zonder uitzondering gebleken. Ook het zo gevreesde Russische Rode Leger heeft er jarenlang zijn tanden op stukgebeten en heeft het uiteindelijk moeten opgeven. Na Bosnië, Kosovo, Tsjetsjenië, wordt vandaag zowel in Afghanistan als in Irak bewezen dat men, om welke reden ook, geen lessen trekt uit de geschiedenis.

Naar eigen zeggen stuurt onze regering extra manschappen en materiaal enkel en alleen om de Afghaanse bevolking te helpen in de wederopbouw van hun land. Vraag is hoe Belgische troepen met een honderdtal soldaten meer, plus 4 bovenop hun reeds 6 aanwezige F16-oorlogsvliegtuigen kunnen meewerken aan het 'wederopbouwen' van terwijl die tuigen juist bedoeld zijn om de dingen kapot te schieten?
Zoals in Irak, heeft men ook in Afghanistan, na het verdrijven van het regime en haar 'regulier' leger, nagelaten om onmiddellijk te zorgen voor een massale aanwezigheid van troepen die de nog her en der overblijvende smeulende vuren konden opsporen en doven. Bij gebrek aan voorafgaandelijke planning en organisatie is men onmachtig geweest om op korte termijn de ontredderde of totaal vernielde basisvoorzieningen zoals water, energievoorziening en werkgelegenheid terug op te starten. Men voert nog steeds oorlog zoals in de negentiende eeuw: men doet heelkundige ingrepen, infecteert bij het toenaaien het lichaam en negeert bovendien de nazorg.

Men hoeft niet echt een strateeg te zijn om deze bedenking te maken. Tenzij men politicus is, natuurlijk.

Een tot de meerderheid behorende politicus moet een regeringsbeslissing positief uitleggen, nietwaar Bart Tommelijn?; Daarentegen kan je als oppositielid mijn hierboven aangehaalde bedenking hanteren, nietwaar Dirk Van der Malen?

Maar...drie jaar geleden keurde de Sp.a het sturen van zes F16 vliegtuigen naar Afghanistan toch goed...?