Theo Peeters, emeritus hoogleraar economie aan de Katholieke Universiteit Leuven en tot vorig jaar de voorzitter van de Studiecommissie voor de Vergrijzing, klaagt de laksheid aan waarmee de achtereenvolgende regeringen het probleem van de vergrijzingkosten steeds maar voor zich uitschuiven.
Eind 2005 heeft men wettelijk de structurele financiering van het 'zilverfonds', de spaarpot voor de vergrijzingkosten, vastgelegd. In 2007 moest er 0,3 procent van het bbp in het Zilverfonds worden gestort, en daarop volgende jaren zou dat met telkens 0,2 procent vermeerderd worden.

In 2007 werd er geen eurocent in het fonds gestort, en ook dit jaar is er in de begroting niets voor voorzien. Niemand maakt zich enige illusie dat in 2009 de wettelijke 0,7% van het bnp wordt opzijgezet. Dat betekent dat we al meer dan 1 procent van het bbp of ruim 3 miljard euro achterstand hebben.

Het weze duidelijk dat de politici, gezien hun inkomen ruim de mogelijkheid biedt om aan individueel pensioensparen te doen, niet echt van wakker liggen van de problemen die er binnen een tiental jaren hoe dan ook zullen zijn met de uitbetaling van de wettelijke pensioenen.

Ook de bemiddelde burger hoeft zich niet echt zorgen te maken, want met de belastingsverminderingen kan zijn aanvullen pensioen misschien best omvormen tot een 'volwaardig' pensioen. Het zijn dus enkel diegenen die onvoldoende inkomen hebben, die later in de problemen komen. Maar terloops gezegd: dat zijn zij toch gewoon, en bovendoen is dat amper een goeie 20% van de bevolking...electoraal te verwaarlozen dus!