Van mijn eerste levensjaren zal ik niet veel meer weten maar mijn muzikale genen kreeg ik mee van mijn ouders. Zij werden geboren in hetzelfde dorp in het Hageland, op de grens tussen Brabant en Limburg, daar waar De Velp stroomt. Mijn vader (°1915) was een uitstekend danser en bij elke jaarlijkse kermis in het dorp was hij een veelgevraagd partner om te walsen, wat hij trouwens als de besten kon. Hij was ook een fervent liefhebber van het Decap orgel en Vlaamse volksmuziek. Mijn moeder (°1925) hield meer van Doris Day, Nat King Cole, The Platters en later van de opkomende rock-‘n-roll met als boegbeeld Elvis Presley (°1935).
Felix en Maria huwden in 1945 en emigreerden naar Wallonië, meer bepaald naar Huy (Hoei) waar zij werkzaam waren in de horeca. Na één jaar verhuisden zij naar de groene rand van Brussel (Watermaal-Bosvoorde). In 1946 werd mijn broer Jozef geboren die jammerlijk kort na de geboorte overleed en een jaar later zag mijn zus Mariette het levenslicht.
Mijn vroegste muzikale herinneringen heb ik dus te danken aan mijn beide ouders die vaak bij mijn wieg zongen. Zo herinner ik mij ‘Twee oogen zoo blauw’ van Willy Derby (1935) en van dezelfde zanger ‘Het plekje bij den molen (Daar bij dien molen)’ (1936) en ‘Heidewitzka’ (1937). Mijn pa zong het steevast als “Poldewitzka”, vraag mij niet waarom.
Uit de jaren veertig kwam een zeer droevig lied dat mij altijd is bijgebleven: ‘Les trois cloches’ gezongen door Edith Piaf en Les Compagnons de la Chanson (1945/1946).
Vroeger bleven de liedjes veel langer in de ether dan nu en daarom moet ik altijd glimlachen als ik ‘Ziede gij me geire’ van Will Ferdy uit 1951 hoor alsook ‘Kijk eens in de poppetjes van mijn ogen’ van Annie de Reuver & The Skymasters (1952). Maar van het dramatisch gezongen ‘Jezebel’ van Frankie Laine kan ik ook nog altijd genieten. Ik ontdek nu pas dat zijn versie uit 1951 werd ondersteund door het Norman Luboff Choir en het Mitch Miller Orchestra, welbekend van ‘The Yellow Rose of Texas’ uit 1955.
Het is niet de bedoeling dat deze reeks compleet is, het is de neerslag van wat er mij nu door het hoofd schiet en het is niet omdat er liedjes ontbreken dat ik die niet graag hoor.
Dit was het voor vandaag, luister vooral naar onderstaande links, en geen nood want dit schrijfsel wordt vervolgd.
