Onze wittebroodsweken liepen bijna ten einde. Ik herinner mij een prachtige rondreis van meer dan 90 km rond het eiland van zuid naar noord in een plaatselijke taxi waarvan de chauffeur gedurende de hele dag een welwillende gids was. Ook ons bezoek aan een plaatselijk restaurantje in een vissersdorp. De tonijn kwam heel vers op ons bord tegen een spotprijs.
Tijdens een avondlijke wandeling langs het strand vloog een reusachtige witte vogel geruisloos bijna tegen mijn hoofd. Ik dacht in eerste instantie dat het een uil was maar naderhand bleek het een albatros geweest te zijn met een vleugelspanwijdte van meer dan 340 cm.
En wie stonden er op zaterdag 3 mei 1975 hoog genoteerd in de BRT Top 30? Udo Jürgens en Joe Harris die allebei rode wijn aanprezen en 10cc die beweerden dat het leven een Italiaanse groentesoep was. Mijn motto is al heel lang: "Het leven is een soep en wij zijn de balletjes!". Uit Nederland kwamen tenslotte lolbroeken met elastieken benen. Zo vernam ik pas heel veel later want in Tenerife was Omroep Brabant niet te beluisteren. Op zondag 4 mei keerden wij moe maar tevreden en vooral heel gelukkig terug huiswaarts met onze koffers vol van herinneringen!
