De laatste single uit 1964 die in mijn verzameling steekt is iets speciaals van ene Mary Isabel Catherine Bernadette O'Brien uit Hampstead, Londen, beter gekend als Dusty Springfield.
'Stay Awhile' / 'Something Special' kun je bezwaarlijk een grote hitsingle noemen en toch prijkt hij tussen al mijn andere vinylplaatjes op 45 toeren.
Ivor Raymonde en Mike Hawker schreven de a-kant en de flipzijde componeerde Dusty zelf. Het orkest van Ivor Raymonde zorgde voor het knappe arrangement op beide kanten.
En toen veranderde mijn leven compleet door de muziek van vier jongens uit Liverpool die eerst via Hamburg, Duitsland en daarna via Engeland en Zweden, en tenslotte de Verenigde Staten de hele wereld veroverden.
Het moet in het voorjaar van 1965 geweest zijn dat mijn zus en ik voor het eerst Beatlemania aan den lijve ondervonden in de Nieuwstraat in Brussel toen wij daar de première van de film 'Help!' zagen, in een bioscoop rechtover het warenhuis Innovation. Een hele meute gillende meisjes stond in ellenlange files aan de ingang te roepen en te krijsen dat het niet meer mooi was. En dat hield niet op tijdens de voorstelling van de film zodat de bewaking meermaals moest ingrijpen! Sinds 1963 volgde ik The Beatles aan de hand van hun singles en elpees die ik pas veel later zou kunnen kopen want thuis hadden wij geen platenspeler.
The Beatles – 'Help!' / 'I’m Down' is de single die heel veel later in mijn collectie terechtkwam dankzij een erfenis. Op de a-kant levert John Lennon een straffe zangprestatie en op de b-kant zingt Paul McCartney zich de longen uit het lijf!
Nog altijd een kippenvelmoment bij het beluisteren van beide kanten en dat is hieronder dankzij YouTube mogelijk!
De volgende single uit 1965 is ook van The Beatles: 'Dizzy Miss Lizzy' / 'Yesterday'.
Op de a-kant is het John Lennon die de longen uit zijn lijf zingt en op de b-kant staan niet The Beatles maar enkel Paul McCartney met een strijkkwartet.
Larry Williams componeerde 'Dizzy Miss Lizzy' in 1958 en John Lennon zou het lied in 1969 nogmaals zingen in Toronto, Canada samen met zijn Plastic Ono Band.
Paul McCartney heeft lange tijd gedacht dat zijn compositie 'Yesterday' plagiaat was. Wereldwijd zijn er zestig jaar later meer dan 2.200 coverversies van en gelukkig heeft hij de originele titel "Scrambled Eggs" niet behouden.
In sommige landen werden a- en b-kant omgewisseld.
Rechts plaats ik een liveversie uit 1965, opgenomen in New York City met een intro van George Harrison en Beatlemania in de zaal!
De laatste voor vandaag is 'Eight Days A Week' gekoppeld aan 'No Reply' en dat is zeldzaam want in de meeste landen werd 'I Don't Want To Spoil The Party' de b-kant!
Het moet rond deze periode geweest zijn dat ik dromend voor het uitstalraam van de lokale platenboer alle singles en elpees van The Beatles noteerde in een notitieboekje voor het geval ik die heerlijke muziek later zou kunnen aankopen.
