De laatste singles uit 1969, die in mijn verzameling zitten, komen nu aan bod. De opvolger van 'Venus' van de Nederlandse band Shocking Blue was 'Mighty Joe' / 'Wild Wind' en die vond ik eigenlijk nog straffer.
Heerlijke gitaarsound en dan dat geweldig knap hoesje!
Kurt Cobain was ook een fan want hij zou later met zijn groep Nirvana een cover opnemen van 'Love Buzz'!
Johnnie Taylor, eigenlijk een gospelzanger uit Arkansas, was tenminste eerlijk want hij zong in 1969 'I Could Never Be President' / 'It's Amazing', uitgebracht op het befaamde STAX platenlabel. En dat getuigde van veel zelfkennis! Sommigen houden heel krampachtig vast aan die functie, ook al zijn ze niet bekwaam.
Hij was al actief sinds 1961 en vanaf ongeveer 1967 werd hij R&B-, soul- en funkzanger. Zijn manier van zingen leunt sterk aan bij die van Wilson Pickett.
Zijn grootste succes, 'Who's Making Love', scoorde hij echter in 1970.
De volgende single is een heel bijzondere want hij werd uitgegeven in december 1969 als voorbode van een rockopera genaamd 'Jesus Christ Superstar'. Het album was gehuld in een kartonnen doos die pas in oktober 1970 zou worden uitgebracht!
Op de a-kant stond een heel bekend nummer van Murray Head With The Trinidad Singers dat in een mum van tijd een geweldige hit zou worden: 'Superstar' en op de b-kant The Andrew Lloyd Webber Orchestra met 'John Nineteen Forty-One'.
De laatste single uit deze reeks kwam ook uit in 1969 en hij zou de eerste grote hit van 1970 worden: 'Thanks' / 'Do It All Over Again'.
De Britse zanger J. Vincent Edwards werd zelfs verkeerdelijk aangeduid op het hoesje als J. Vincent Edward (sic)!
