Toen was hij één zesde van de Antwerpse Zes, nu is hij een nationaal instituut. Dries Van Noten (°1958) is wat men noemt een begrip, en toch mag men dat woord in zijn bijzijn niet gebruiken. Zijn zin voor bescheidenheid en realiteit kenmerkt ook zijn kleren, want geen enkele Belgische ontwerper kan een gevoel van humanisme zodanig aan draagbare ontwerpen koppelen als hij. Schokeffecten of bruuske trendbepalingen zijn aan hem niet besteed; seizoen na seizoen biedt hij garderobes vol keuzemogelijkheden aan, steeds met een klassieke en/of etnische ondertoon. Zijn mode promoot vrijheid en diversiteit: vormen zijn door de band los en comfortabel, stoffen zijn veelal voorgewassen en qua visuele totems refereren zijn items vaak aan andere culturen.

Als telg uit een kleermakersfamilie startte hij zijn opleiding aan de Antwerpse academie in 1977; tijdens zijn studentenjaren verkocht hij al zelfontworpen hemden aan winkels in New York en Londen. In 1985 opende hij een eigen, kleine shop in Antwerpen, waar hij zijn collecties verkocht. In 1989 verhuisde hij naar het grotere Het Modepaleis (bouwjaar 1831), een stek die ondertussen een vaste waarde op het toeristische stratenplan van Antwerpen is geworden. Van Noten begon pas 'laat' met Parijse defilés: in 1991 toonde hij er zijn mannencollectie, en een jaar later zijn vrouwenlijn. Via deze shows slaagde hij er evenwel meteen in een eigen profiel neer te zetten: ondertussen weet elke modeprofessional dat Dries als geen ander een geanimeerde sfeer kan scheppen, met licht en muziek, en met eten en drank.

In 1997 opende hij een eigen shop in Tokio en eentje in Hongkong. Wereldwijd doet Van Noten het uitstekend: zijn collecties worden in meer dan 500 winkels verkocht. Toch blijft hij verknocht aan zijn thuisstad. Zijn atelier, vijf verdiepingen hoog, kijkt uit op de haven van Antwerpen en tijdens interviews met de buitenlandse pers blijft deze sinjoor zijn stad met verve verdedigen.