Er lopen heel wat mooie vrouwen rond, toch zijn er maar enkele die er echt uitspringen door hun schoonheid. Welk geheim delen tijdloze schoonheden als Kate Moss, Claudia Schiffer, Brigitte Bardot en Audrey Hepburn? Op deze vraag zocht Alexandra Shulman, redactrice van modeblad Vogue, een antwoord.

Uniek
"De eerste keer dat ik Kate Moss zeg, vond ik haar niet mooi. Dit was op de New York Fashion Week in 1992, vooral haar o-benen en kleurloos haar vielen me op. Toen ik Gisele Bundchen ontdekte en haar voorstelde voor de Vogue-cover in andere landen, wilde niemand haar er op. Journalisten vonden dat ze het verkeerde figuur had: smalle taille, grote neus, smalle ogen en grote borsten. Een jaar later vond iedereen haar wel mooi. Dat bewijst voor mij dat mooie vrouwen iets unieks of zelfs iets raar hebben. Bij een betoverende vrouw lijkt het soms wel of er iets niet helemaal klopt. Het is iets dat je doet stoppen op straat om nog eens goed te kijken", vertelt Shulman.

Gewone omgeving
"Wat maakt het onderscheid tussen een gewoon mooie vrouw en een prachtige vrouw? Denk aan vrouwen als Sophia Loren en Cate Blanchett, zij hebben stijl en 'précense'. Het maakt dat mensen rond dit soort vrouwen zich anders gaan gedragen, deze vrouwen hebben echt macht. Schoonheid is straf spul, niet veel mensen kunnen weerstaan aan deze fascinatie,"aldus Shulman. "Bij de feestjes van Gianni Versace's na de modeshow arriveerden er steeds een troep prachtige modellen in glamoureuze Versace-jurken. Bedoeling was niet om de mannen te verleiden, maar om de feestje mooier te maken en natuurlijk de jurken te showen. Je zag deze vrouwen nauwelijks eten, ze zorgden ervoor dat andere zich lelijk voelen maar wel betoverd werden door de modellen. Maar schoonheid komt nog altijd het best tot zijn recht in een 'gewone' omgeving. Zo ziet Carla Bruni er geweldig in een outfit van Dior, maar ze straalde enkele maanden geleden in een eenvoudig mantelpakje, waarbij haar prachtige ogen en schitterende huid nog meer opvielen. "

Bedwelmen
De schrijver Aldous Huxley omschreef het zo: "Schoonheid is erger dan wijn, het bedwelmt zowel de houder als de aanschouwer. Het dwingende karakter van schoonheid is het meest interessante aspect ervan. We hunkeren er naar omdat het zo zeldzaam is."

Persoonlijk
"De maatschappij en cultuur hebben natuurlijk een invloed op de perceptie van schoonheid, toch is het ook iets heel persoonlijk. We zouden koning Mary van Schotland, niet meteen als mooi omschrijven. Ze heeft een grote neus, kraalachtige ogen en smalle lippen. Terwijl ze in haar tijd werd beschreven als de mooiste prinses van Europa, met haar amberkleurig haar en mooie blanke huid. De kans is klein dat we een bekende schoonheid als Cleopatra nu nog mooi zouden vinden, ze zou ons te te klein en te dik zijn."

Relatief
"De drie modellen die op de nieuwste Vogue-cover prijken, zijn specifiek gekozen omdat ze voor de drie soorten schoonheden van nu staan. De ene kan deze modellen mooi vinden, anderen zijn het daar helemaal niet mee eens. Maar wie of wat het ook bepaalt, de modebladen, modeadvertenties of roddelbladen, deze meisjes zijn verkozen uit heel veel andere, ook mooie mensen. Toch zijn uitgerekend zij het gezicht van het 'nu'", besluit Alexandra Shulman. (br.Nina)