De Parijse Modeweek is weer helemaal achter de rug. Grote namen als Dior, Giorgio Armani, Karl Lagerfeld, Givenchy en Valentino gaven het beste van zichzelf en schitterden met hun prachtige nieuwe creaties.

Dior mocht de spits afbijten en deed dat in grote stijl. Modeontwerper John Galliano trok alle registers open en liet zich inspireren door Nederland. Het Delfts blauw, de iconische tulpen en de grote meesters van de schilderkunst samengebundeld zorgden voor een nooit geziene prachtcollectie.

Giorgio Armani weet waar de nouveau riches zitten en koos er voor zijn blik te richten op deze nieuwe nichegroep. China sloeg de klok op de catwalk, prachtige rode lantaarns werden vastgenaaid op praktisch alle jurken, en de stijve kragen deden ons allen mijmeren naar de pittoreske Chinese daken.

Karl Lagerfeld hield het liever sober, en bleef trouw aan zijn favoriete kleuren: zwart en wit. Zijn modellen leken zo weggegrepen uit een romantisch liefdesdrama. De stijlvolle en sobere stijl maakten van de collectie eentje om te herinneren.

Christian Lacroix deed zijn naam alle eer aan. Hij greep terug naar de bekende, gewaagde kleurencombinaties en liet het publiek perplex achter. De dure stoffen van Lacroix' collectie lieten bovendien een blijvende indruk na: Haute Couture zal en mag niet lijden onder de economische malaise.

Franck Sorbier liet zijn kunstzinnigheid heropleven. Zijn collectie leek zo te zijn gekopieerd van een oude foto uit het kantentijdperk in oud Brugge. In zijn artistieke zwart-wit film liet hij dan weer het Madonna korset opdraven. (br.she)