Brief van een moeder aan haar zoon Mèng (Armand) die zijn legerdienst vervult als soldaat-milicien...
Beste Meng,
Ik schraif â déizem brief vèr te loëte wéite dâk â nikker schraif. As gèm ontvangen ètj tèn zèld èm wel gekréigen èmme nowô, en anders loitje mor iet wéite, tèn kannek èm nog isj opstiere.
Ik schraif diëm brief nogal troëg omdâk wéit dâ ge ni rap kèn léize.
Onze voëder éid auvertlèst ieveranst geléize dâ de miëst aksedènte op nog giëne killauméiter van â déir gebéire en dorméi zai me wéir ewwâ verder gon wuëne. t Zjust adderès wéitek nog ni want de die dad ier véire dad ouis ierdege èmme den ouisnummerau méigedoën.
k Em vèr aa van de wéik een nieve vèst gekocht en k zal opstiere, mor nongkel Fil éi gezèit dâ de knoppe te zwoer woëre en dâ t miër gingk koste vèr op te stiere. Ik èm er de knoppen afgedoën en in â zakke gestauke.
Ik èm uëk goe nies, onze paa-j-éid op zâ wèirek promausse gekréige. Aj-éi n-a vaifondert man onder èm, mè datten nâ t ges mag afrèin op t kèirekof.
A zister, ons Julia, is bevalle, We wéite faitrelaik nog ni of dât ne jonge of e mèsken is, zudus wéite mn uëk nog ni of dâ ge nongkel of tantsje gewèrre zait. Ast e mèsken is goën zet noeme nor mèi, mor ik vin dâ toch mor oërdeg van téige zuë-j-e klei kinneke mama te zègge.
Gepasséirde wéik éid â broer, onze Mil de déire van den ottau toegesloëge as de sléitels nog op t kontakt zoete. A-j-is mè dn ottaubis nor ouis moete rein vèr de résèirfsléitel te gon oële vèr ons ouit diën ottau te kènne loëte.
Dâ ge dor immant moest zien dâ mè kènne, doed éir isj de komplemènte, en as ge nimmant ni ziet tèn moeje niks zègge!
Ik gon slouite!
Ma
P.S. Ik zouë nog ewwâ sèngen opgestierd èmme mô den amvelop was al toegeplèkt!
08-04-2009 om 08:06
geschreven door jempi
|