Deze blog toont U maar één pagina. De andere worden in een archief geplaatst. Door onderaan de pagina op één der pijlen te klikken kom je verder. Je kan ook een onderwerp in onderstaande inhoud aanklikken. Oudere publicaties worden nog regelmatig bijgewerkt.
Van alles wat... ... over de enige échte Ros Beiaardstad! Het wel en wee van Dendermonde, veel fotomateriaal en af een toe een vleugje humor in ons dialect!
Bent u in het bezit van fotomateriaal van alles wat met Dendermonde (geen deelgemeenten) te maken heeft, en wenst u dit op het blog te zien verschijnen? Aarzel niet en geef ons een seintje op jpmc@skynet.be.
Wij danken u bij voorbaat!
En... mocht u dit blog goedvinden, kan u in de linkerkolom een waardering geven (beoordeel dit blog).
16-04-2009
Graag uw mening!!!
Beste blogbezoekers, graag even uw aandacht!
Sedert geruime tijd wordt op mijn weblog een discussie gevoerd omtrent bepaalde voorstellen. Sommige inzenders uiten hun misnoegdheid (om het met een groot woord te noemen) of willen hun grieven langs deze weg bekend maken. Opvallend is dat de inzendingen gebeuren door mensen die onder een pseudoniem schrijven, wat uiteraard niet verboden is. Ik moet vaststellen dat anderen dit dan weer minder positief vinden, wat hun volste recht is. Persoonlijk kan ik begrip opbrengen voor de pseudoniem-gebruikers. Ik heb dan ook steeds de ingezonden voorstellen en reacties gepubliceerd en toegelaten, omdat ze naar mijn mening binnen de normen en waarden blijven. Feit is dat ik van sommige mensen de reactie krijg dat zij het volledig afkeuren dat ik de (volgens hen) 'anonieme' reacties publiceer. Anderen vinden dat iedereen recht heeft op zijn privacy. Bij sommige reacties wordt zelfs vermeld dat zij bewust een schuilnaam kiezen om persoonlijke redenen. Ik wil u bij deze laten weten dat ik bereid ben geen inzendingen en reacties meer te publiceren indien mensen zich daaraan storen. Graag uw mening naar jpmc@skynet.be of via het emailformulier op dit blog. De bedoeling van mijn blog is deels onze stad te promoten via het wereldwijde web , het dialect in stand te houden en de rivaliteit tussen Dendermonde en Aalst in ere te houden. De inzendingen en reacties vallen dus niet onder mijn verantwoordelijkheid. Ze worden alle vooreerst gelezen door mezelf en ik moet nog de eerste reactie of inzending ontvangen die beneden de normen en waarden van deze maatschappij liggen. Hopelijk mag ik rekenen op uw begrip!
Ik ontving in mijn mailbox volgend bericht van schepen Van Malderen, dat ik graag publiceer!
(Bericht ontvangen op 16/04/2009 om 18.09 uur)
Beste Jempi, Op aandringen van een van je enthousiaste bezoekers, zou ik hierbij als schepen van stadsvernieuwing, kort willen reageren op de discussie die hier wordt gevoerd over een waterpartij op het Vestje. Ik denk dat we het allemaal eens zijn dat het huidige aanzicht van het Vestje beter, véél beter kan. Ook het vorige stadsbestuur was het daar al over eens. Daarom liet men een Ruimtelijk Uitvoeringsplan (RUP) Oude Vest opstellen. Dit plan is bindend voor zowel de overheid als voor particulieren. Het zou misschien een goed idee zijn om af te spreken dat we proberen om een afbeelding van de in dit RUP uitgewerkte toekomstvisie op je blog posten. Ik zou dan wel een beperkte digitale versie moeten vinden. Om kort te zijn voorziet dit RUP niet in een waterpartij. Wel in een overdekte gaanderij in het midden van de Oude Vest. IK wil ook nog opmerken dat dit RUP indertijd aan een openbaar onderzoek is onderworpen. Ondertussen zijn we bezig met de herziening van het structuurplan Dendermonde. Meer dan waarschijnlijk komt daarbij ook de binnenstad in het vizier. Het zou kunnen dat het bestaande RUP Oude Vest wordt herbekeken. De komende maanden zullen daarover uitsluitsel brengen.
Toch een paar bedenkingen met betrekking tot de voorstellen die ik hier in verschillende posts kon lezen. - De waterpartij Dit zou ongetwijfeld aansluiten bij het historische beeld van de Oude Vest. Water is een landschapselement dat rust, lucht en licht in een stadskern brengt. Een waterpartij op de Vest zou wel belangrijke invloed hebben op het parkeren daar. Mogelijks ook op de verkeersafwikkeling in de binnenstad. Hoe ver is men bereid te gaan ?
- Herstel van de historische puntgevels Het lopende beleid - zeker ook op Vlaams niveau - gaat uit van een maximale bescheming en behoud van het historisch erfgoed. Wat echter verloren is, wil men liever niet vervangen door historiserend bouwen, nabouwen van wat verloren is. Men geeft in die gevallen de voorkeur aan zo hoogstaand mogelijke eigentijdse architectuur. Er is in Dendermonde zeer veel beschermd, maar jammer genoeg ook veel afgebroken. - wie doet wat ? Er wordt in de voorstellen die hier zijn geformuleerd bijna altijd naar de stad of bij uitbreiding de overheid gewezen. Begrijpelijk maar vergeet ook niet dat het grootste deel van het patrimonium privaat bezit is. De sturende mogelijkheden voor de overheid zijn daar relatief beperkt. We proberen daar vooral begeleidend op te treden. Toegegeven, met wisselend succes. In elk geval heb ik er een beleidspunt van gemaakt dat we geen plannen meer maken om het plan. Er moet ook een uitvoering binnen een redelijke termijn aan gekoppeld zijn. Dit was met het lopend RUP Oude Vest niet het geval voor het openbaar domein.
Het vervolg van de tekst is duidelijk aan mij gericht, ondanks het feit dat ikzelf geen enkele schampere opmerking maakte aangaande cumul en zitdagen. Bij nader toezien werd hieromtrent een opmerking gemaakt in een reactie van 'Polle Kritiek'. Ik wens nogmaals te benadrukken dat de reacties ingezonden worden via het emailformulier van dit blog en zoals u zelf kan vaststellen steeds onder een pseudoniem. Opmerkingen of reacties, door mijzelf toegevoegd, worden dan ook door mezelf genaamtekend! Hierna het vervolg van de mail van de schepen:
Jempi, Wat betreft je schampere opmerkingen in verband met cumul en zitdagen. Ooit al aan gedacht dat we in Brussel zeker ook zaken voor Dendermonde binnen halen. Het gros van de dossiers die je zelf noemt zijn gewestbevoegdheden: Mechelse Steenweg, deelgemeentes (Grembergen, Oudegem, Schoonaarde,...) liggen aan gewestwegen, De Dender (oude en nieuwe) is bevoegdheid van het gewest, etc. Ik ben bewust afgestapt van het systeem van zitdagen. Iedere Dendermondenaar kent mijn GSM; ik antwoord 7/7. Meestal hebben de mensen die er om verzoeken binnen de twee dagen een afspraak, overdag of 's avonds. Dit lijkt mij efficienter dan één voormiddag per week zitdag houden. Ik wil daarover geen polemiek beginnen, gewoon even mijn perspectief geven.
Enfin, dit zijn maar een paar bedenkingen bij een discussie die ik zeer apprecieer omdat ze getuigt van de betrokkenheid van de Dendermondenaar bij de toekomst van hun stad.
Er werd bekend gemaakt dat begin 2010 een tentoonstelling wordt gehouden met als onderwerp 'Het Ros Beiaard'! Dat is pas goed nieuws voor de stad. Wij hopen hieromtrent zo vlug mogelijk meer nieuws te vernemen. De actualiteit volgen op de website www.rosbeiaard.be is alvast een hint!
Toen ik gisteren bij mijn thuiskomst na mijn dagtaak mijn brievenbus ledigde vond ik een omslag met als enige 'adres', "blogmaster weblog Dendermonde". Aan de achterzijde geen afzender... Een begeleidend briefje, in een prachtig handschrift, liet mij weten dat de 'afzender' met veel interesse regelmatig mijn blog bekijkt, "maar zelf niet over internet beschikt". Mijn aandacht werd gevraagd voor een bijgaand schrijven, dat ik hierna integraal publiceer...
Beste blogmaster,
Het is positief te kunnen vaststellen dat via uw blog inspanningen worden gedaan om de aandacht van het stadsbestuur te trekken. Verschillende mensen, die schrijven onder een pseudoniem (wat ik ten zeerste begrijp, maar daaarom niet altijd goedkeur), uiten hun ongenoegen over sommige dingen, of nemen zelfs het initiatief om bepaalde (goede) voorstellen te doen. Het ligt niet in mijn bedoeling om allen onmiddellijk te gaan teleurstellen, maar toch kan ik mededelen dat alle inspanningen tevergeefs waarschijnlijk zullen zijn.
Noch bij het vorige, noch bij het huidige bestuur wordt geluisterd (wat ook het geval was tijdens eerdere legislaturen)! De burger heeft geen inspraak, zowel op federaal als op lokaal vlak. Wanneer een actiecomité wordt opgericht om een bepaalde beslissing te gaan betwisten wordt steeds een reden gevonden om toch maar het gelijk aan de kant van het bestuur te krijgen. En zo is het altijd geweest in de politieke geschiedenis van Dendermonde. Ik zegde in een ver verleden de lokale politiek vaarwel, met als grootste reden, steeds gedwongen beslissingen te moeten nemen zonder dat ooit werd geluisterd naar de inwoners. Een goed stadsbestuur moet kunnen beslissen in samenspraak met de inwoners (door wie zij trouwens gekozen werden) Het voortdurende gezaag van mijn kiezers indertijd werd mij te veel. Ik moest toegeven dat mijn positie als gemeenteraadslid beneden het peil van mijn eigen verwachtingen lag, laat staan dat mijn kiezers het positief beoordeelden. Partijen die goede voornemens hebben en bereid zijn in samenspraak te besturen met de inwoners worden spijtig genoeg niet verkozen. De doorsnee burger laat zich steeds verleiden door politici die de particratie niet naast zich kunnen neerleggen, kortom de traditionele partijen die vanuit het headquarter worden bestuurd. Ooit kwam er verandering, de toenmalige CVP werd van de troon gestoten en de burger geloofde in een niet-traditionele partij die aan het roer kwam. Grote veranderingen waren er, maar de inspraak werd vergeten Thans worden wij opnieuw bestuurd door een CD&V-overmacht, geruggesteund door enkele socialisten (die trouwens niet goed meer weten tot welke socialisten ze nu eigenlijk behoren en die onderling mekaar afmaken om de postjes). Resultaten? Pover zou ik zeggen. Hoe kan het ook anders?
Zonder pseudoniem en naam (om bepaalde reden die u misschien wel zal begrijpen).
Dendermonde kende in het verleden ook het fenomeen van de bijnamen. Wij selecteerden er een aantal van vrouwen met de vermoedelijke voornaam Marie of Maria
Blijkbaar laten sommigen de moed zakken... Nochtans waren de inzendingen van enkele weken geleden sterk gemotiveerd. Ik begrijp de reacties wel, in het verleden is al genoeg gebleken dat inspraak van de burger meestal niet wordt opgevolgd, niettegenstaande de aanvankelijke belofte(n). Een actiecomité oprichten lijkt mij ook al niet zo'n goed initiatief. Laten we veronderstellen dat het stadsbestuur toch steeds aan het langste eind trekt. We moeten maar eens op zoek naar een initiatief dat van bij de eerste berichtgeving in het oog springt van de bestuurders, dan pas zal er misschien iets kunnen gerealiseerd worden dat de goedkeuring krijgt van onze bestuurders. Wie weet?
Ook de deelgemeenten zijn niet altijd tevreden. Kijk maar naar Grembergen. De werken die daar geruime tijd aansleepten kregen ook niet altijd de goedkeuring van de bevolking, en toch wist het stadsbestuur zich steeds uit de slag te trekken. Werken die gestart zijn kan men toch niet meer stoppen, waarom zou men zich aan de stad zorgen maken dat ze langer duren? We kunnen misschien ons hart vasthouden voor de geplande werken aan de Mechelsesteenweg en de pas aangekondigde herinrichting van het kruispunt aan de Vlassenbroekbrug...
Ik wil even reageren en de mensen die een reactie inzonden in verband met mijn voorstel omtrent de waterpartij, danken voor hun 'medewerking'. Ik gebruik 'medewerking' omdat wij die geenszins vanuit het bestuur niet moeten verwachten. Ik heb mij dan ook niet verder ingelaten met deel te nemen aan de discussie. We kunnen beter onze tijd nuttig gebruiken en onze energie in dingen steken waar het stadsbestuur aan de kant kan gelaten worden. Ik blijf alvast dit blog bezoeken. Er zijn genoeg interessante items te vinden. Misschien komt er eerstdaags nog eens een goed voorstel? Dan kunnen we weer van leer trekken.
Een foto van het Ros Donckstraat in 1953, ter gelegenheid van de inhuldiging van de Ros Beiaardstraat. We herkennen echter enkel Maurice Mannaert (staande, 3e van links) en Honoré Van Der Jeught (denken we (?) - zittend 1e van links)... Wie vult de namen verder aan?
Ik ben in feite een beetje verwonderd dat de reacties die eerder vlot binnenliepen nu uitblijven. Wat de oorzaak daarvan is kan ik niet onmiddellijk vastleggen, wel denk ik dat de non-interesse van het stadsbestuur weer maar eens aan de basis ligt. Ik neem dan ook het initiatief om de andere reactoren even wakker te schudden of hen naar hun verdere bevindingen te vragen. Voor mij persoonlijk is het niets nieuws dat voorstellen vanuit de kant van de inwoners , dat lijkt mij een steeds weerkerend fenomeen. Alleen wanneer verkiezingen nakend zijn lijkt men te luisteren. Eens de verkiezingen voorbij worden alle potjes kundig gedekt en komen enkel strakke politieke zaken aan bod. Dat zal dus nu ook weer het geval zijn waarschijnlijk.
Charel B. heeft het hoogstwaarschijnlijk wel bij het rechte eind in verband met inspraak van de bevolking vóór de verkiezingen en niet meer daarna, maar laten we niet vergeten dat wij hier in onze stad ook te maken hebben met een schepen van mobiliteit die een zeer druk programma af te werken heeft. Vooreerst zijn er verschillende lopende dossiers, denk maar aan de werken aan de Mechelsesteenweg, om dan nog van de deelgemeenten te zwijgen. Komt daarbij dat diezelfde persoon Vlaams parlementariër is en ook daar zijn dossiers zal moeten verdedigen en al dan niet waarmaken Wie spreekt hier nu weer van cumul? Heeft het dan nog zin om hier te gaan reageren? En even wat het uitblijven van reacties aangaat, zelf had ik problemen met de pc en tegen dat die waren opgelost begon het paasverlof zich op te dringen Dus vanaf nu ben ik opnieuw ter beschikking! Lets go!
Waar gaan we het over hebben? De gevangenisproblematiek? De Vlasmarktbrug en de jachthaven? De waterpartij op de Oude Vest? Tussen haakjes, zou er emand naar het spreekuur van de schepen zijn geweest?
Het slopen van krotten en de opbouw van nieuwe woningen was één van de aspecten waarmee het stadsbestuur de heersende welvaart en zogenaamde menslievende bedoelingen onderstreepten.
De aanwezigheid van krotwoningen wekte bij de goedgeaarde burger een gevoel van onbehaaglijkheid en meer en meer werd aangedrongen ze te laten verdwijnen. Het gebeurde misschien wel zonder te denken aan degenen die gedoemd waren om dergelijke krotten te bewonen, maar het gevoel van onbehaaglijkheid om de aanwezigheid ervan in de stad, bleek belangrijker. De bewoners van het Vestje werden door de evolutie gedwongen om hun vertrouwde omgeving te verlaten. Hun persoonlijke vrijheid en hun beslissingsrecht werd hen in feite ontnomen en ze werden verplicht de vooruitgang te aanvaarden, bij politieverordening.
Op het Keur kregen zij arbeiders- en bejaardenwoningen toegewezen. De hofkes met hun pittoresk verleden en hun charme - een soort dorpje binnen de stad - zouden onherroepelijk verdwijnen
De meeste bewoners waren echter zo vergroeid met hun omgeving dat een dergelijke beslissing op gemengde gevoelens werd onthaald. Zij dienden hun vertrouwde site te verlaten, het werd misschien wel een laatste verhuis in hun leven en velen vonden het dan ook een schande dat ze oude mensen zo durfden te behandelen. Sommigen onder hen hadden nooit ergens anders gewoond en dienden nu uit te wijken naar een woning waarvan de huurprijs (volgens henzelf) veel te hoog lag. Daarbij kwam ook nog dat de nieuwe wijk veel te ver van t stad lag. Weinigen wilden eigenlijk weg op t Vestje.
Anderen waren dan weer gelukkig dat ze uit de oude krotten weg konden. Ze zouden zich eindelijk eens een bad kunnen pakken en op een deftige wc hun behoefte kunnen doen.
De Nieuwstraat werd een nieuwe straat volgens sommigen
Binnenkort starten wij met een reeks onder de titel Verhalen op dhofkes van t Vestje.
De maatschappij De Ton is gesticht in het begin van WO I in het gelijknamig café dat gevestigd was op de Grote Markt. Enkele vrienden die dagelijks bijeenkwamen, kregen het idee om een tonbakmaatschappij op te richten, zonder enige politiek doel, doch alleenlijk tot tijdverdrijf. Op zekere avond werd op de tonbak gespeeld en de meesten waren niet in goeden doen. Na het drinken van enkele kummels (?) keerde het spel en iedereen begon beter te presteren. Eén van de gooiers lanceerde op dat moment een slogan door te zeggen Kummel geeft moed! en meteen was de naam van de club gevonden! In december 1916 werd op bevel van de Kommandatur der 4e Armee' het café gesloten. De cafébaas trok zich hier niet veel van aan en opende een salon de consommation op de eerste verdieping van zijn pand. De vergaderingen en bijeenkomsten konden dus worden verder gezet. In 1917 heropende het café en de maatschappij hernam de normale werkzaamheden. Enkele namen van leden die wij terugvinden zijn: Karel Moens, René Vertongen, Camiel Callens, August Mestdag, Jules Schrijver, Lucien Discry, Louis De Lentdecker, Jozef Heirweghe, Leon Philips, Robert De Smet en Julien Legat.
Wanneer men voor het eerst de bewoners van de Dender-delta voor kopvleesfretters heeft versleten zal wel geen sterveling weten. Feit is dat deze spotnaam niet zo oud is als sommigen zouden vermoeden, en geschriften die dateren van voor 1900 maken er, bij ons weten, geen melding van. Eén ding staat vast, tussen 1920 en 1940 was er in ons stadje kopvlees te bekomen van de bovenste plank.
Dendermonde was destijds bezaaid met beenhouwersfamilies die het als een erezaak opnamen, inzake kopvleesbereiding, vooraan in de top tien te prijken. Men had runds- en varkenskop. Bovendien gaf elke beenhouwer er een eigen cachet aan.
Deze smakelijke en goedkope vleespastei kon nochtans niet bogen op een Dendermonds brevet of monopolie. Gent had zijn huufvlakke, Brussel zijn kip-kap en de Hollanders hun hoofdkaas. Wat de Dendermondse bereiding van de andere deed verschillen was de samenstelling: ons kopvlees bevatte geen grote brokken en geen wiggel-wachel. Het hing omzeggens met vezels aaneen en de smaak was onovertroffen.
Het vlees kwam doorgaans de zaterdagmiddag op tafel, met of zonder mosterd en ajuinsaus. Sommigen warmden het op en pletsten het dan zo maar op hun bord samen met nem bèireg patatte.
Paté de Termonde wordt deze lekkernij al eens genoemd. En wie het nog nooit aandurfde om het te proeven kunnen wij aanraden dit zo vlug mogelijk eens te doen! In de jaarlijkse reuzenommegang kunnen fijnproevers steeds terecht voor een stukje heerlijk Dèrremons kopvliës met een stukje bruin brood en een kledde mostert!
Het wansmakelijke verhaal dat de Aalstenaars de wereld insturen omtrent de herkomst van ons kopvlees willen wij u besparen
Sinds 1963 is de stad een imposante brede laan rijker (anderen noemen het een brede lompe laan), waar nieuwe complexen uit de grond rezen en oude woningen werden gerestaureerd. De Oude Vest, de Nieuwstraat, de Wijngaardstraat en de Mechelsestraat waren geschiedenis geworden.
Van geschiedenis gesproken
Als we ons even verdiepen in de historie van de stad vinden we terug dat in de laatste jaren van de 12e en begin van de 13e eeuw een tweede stadsuitbreiding plaatshad waarbij een nieuwe gracht werd gegraven die de naam kreeg van Veste (in het Latijn Fista en later gekend als t Vestje) toen een deel van het grondgebied van Zwijveke bij de stad werd ingelijfd.
Over de Veste lag de Mechelse brug, later de Augustijnenbrug genaamd naar het klooster de Augustijnen, dat sinds 1632 daar werd opgericht. Op die terreinen werd nadien de Academie voor Schone Kunsten ingeplant en ook de gebouwen van de Christelijke Mutualiteiten (vroeger de stadsschool voor meisjes > den Aria). Verder lag over de Vest, zowat ter hoogte van de Lindanusstraat, de Palingbrug. Deze brug werd ook het houten brugske genoemd.
Voor de bewoners het Vestje als stort gebruikten kwamen regelmatig binnenschepen het kanaaltje opgevaren, die kwamen lossen of laden aan t katholiek fabriek (LaDendre).
De levendigste buurt was de Nieuwstraat. In menige woonst werd dagelijks geruzied en talloze bewoners dreigden er ooit mee zich te gaan verzuipen in t Vestje Weinigen zijn daar echter in geslaagd. Men kreeg er overigens de tijd of de gelegenheid niet voor om te verdrinken in die buurt. Zowat in iedere huisje stond als het ware achter de deur het nodige reddingsmateriaal klaar. Het volstond dat men een doffe plons in het water hoorde om bliksemsnel een legertje redders naar de boord van t kanaaltje te zien springen, voorzien van putemmers, koorden, ladders en stokken!
In die tijd zag men tussen de twee bruggen regelmatig zwemmers en ter gelegenheid van kermissen werden volksspelen ingericht of al eens een koers.
De witgekalkte geveltjes, de groene afgeschilderde luikjes en ietwat doorgezakte lage daken, de hobbelige straatkasseien en het Vestje waarin de zon scheen inspireerden menig schilder.
Onvergetelijk zijn de toenmalige zomeravonden in die buurt. Aan de huisjes op de vele hofkes zat iedereen buiten omdat het binnen te drukkend was met een schare volk. Om de muggen weg te houden werden op de arduinen boordstenen van de waterloop vuren aangestoken, wat soms fascinerende beelden opleverde. Hier en daar werd door een bewoner de accordeon bovengehaald en er werd dan in koor meegezongen. Soms werden zelfs tafels en stoelen buiten gehaald die prompt in de Nieuwstraat werden neergezet. De dames gingen dan aan het kiemen. Bij het vallen van de duisternis werd de kinké in gang gestoken. De mannen zaten ergens bij het licht van een gaslantaarn te kaarten of hielden zich bezig met een ander gezelschapsspel.
De sluiting van t katholiek fabriek zorgde weer voor miserie. De loskaai verdween, er legden geen schepen meer aan en het Vestje werd een stort Er deden geruchten de ronde dat het Vestje ging verdwijnen
Tussen de jaren dertig en vijftig organiseerden vele Vlaamse steden massaspelen met historische of religieuze achtergronden. Zo ook in onze stad hadden opvoeringen plaats.
Onze aandacht gaat naar het massaspel Mater Dolorosa.
De plannen voor de vertoning ontsproten aan het brein van enkele vooraanstaandeKatholieke Toneelliefhebbers. De regie van dit massaspel was in handen gegeven van Désiré Malbrain, Leon Vertongen, Willy Senepart en Cyriel De Beule. Voor de technische uitwerking zorgden architect Frans Van Severen (ontwerp), aannemer Prosper Engels (podium en toneel), Maurice Vercammen (muzikale versterking), Herman Willems (decoratie), Edgard Maes (kostumering) en Clement Delvoye (typering). Het uitvoerend comité bestond uit ridder Emmanuel Schellekens (voorzitter), Simon De Maesschalck (ondervoorzitter), Corneille Wielandts (algemeen secretaris), Francis Ghysbrecht (secretaris), D'Herde (schatbewaarder), E.H. Karel-Jozef Baeyens (proost) en de leden Dom Gregorius De Clercq o.s.b., Albert Bruynincx, Gerard Cassiman, Gustaaf De Beule, Georges De Vos, Clement Leybaert en Désiré Malbrain.
De uitvoering had plaats op 8 september 1946 op de Grote Markt. (naar A. Stroobants)
De Dendermondse studentenclub Scaldis schreef enkele maanden geleden een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van de rivaliteit tussen Aalst en Dendermonde. Ze lijfden Dirk Martens, die prijkt op de Aalsterse Grote Markt, in bij Dendermonde.
"Toen de datum van de nieuwe Ros Beiaard ommegang bekend werd gemaakt rees in de hoofden van de huidige Scaldis-generatie het idee om dit bekend te maken aan de Aalstenaars", legt Scaldiswoordvoerder Jern Vermeiren uit. "We willen Dirk Martens voor eens en voor altijd inlijven als Dendermondenaar en hoe kan dit beter gebeuren dan door hem lid te maken van de enige nog bestaande Dendermondse studentenclub: HSC Scaldis."
Op een dag brachten enkele leden van Scaldis het plan ter uitvoering. Het standbeeld werd door Jern Vermeiren een op maat gemaakt studentenlint aangemeten en getooid in de Dendermondse vlag. Ook verspreidt Dirk Martens voortaan de datum van de Ommegang. En nogmaals benadrukt Martens dan ons peird (Ros Beiaard) geen ajoinen lust. (bron: Het Nieuwsblad)
Wil je contact nemen met de blog voor het sturen van een foto, het geven van informatie of het vragen om inlichtingen, stuur uw email via het voorziene vak hieronder. U kan ons helpen bij de identificatie van personen. Herken je iemand dan vernemen we dit graag met een email.
