251012 Haachtse Kunstenaars
Met Christel afgesproken om een bezoek te brengen aan de tentoonstelling Haachtse Kunstenaars. Ze komt me om twee uur halen: dan is bij haar de vaat gedaan en heb ik even wat kunnen rusten.
Van de zeven Haachtse kunstenaars kennen we er twee vanuit de academie. Ik ben benieuwd hoe hun werk zich aanbiedt, want een doek toont heel anders op een schildersezel tussen de drukte van mensen en schildersgerief dan in een zaal die voor tentoonstellingen uitgerust is. Ik ken de zaal niet waar het werk getoond wordt, dus ben ik wel nieuwsgierig.
Als we de zaal binnenkomen komt een gevoel van ontmoediging opzetten: het is een parochiecentrum waarvan de muren kunnen gebruikt worden om schilderijen op te hangen
maar de donkere tafeltjes en stoelen trekken alle aandacht naar zich toe, van de schilderijen weg. De verlichting is op café-niveau, niet echt geschikt voor een tentoonstelling. Daardoor krijgt de ruimte een sombere indruk en lijken de werken te verdwijnen. Vooral daar de werken meestal klein van formaat zijn.
Maar ik laat me niet intimideren en bekijk de schilderijen een voor een. Jammer dat je tussen de tafels moet manoeuvreren om een beetje van op afstand te kunnen kijken. Vier kunstenaars schilderen. met acryl of olieverf, een kunstenaar werkt met aquarel. Er is ook een glaskunstenaar bij. Hij brengt wat kleur in de ruimte. Een fotograaf zorgt niet alleen voor mooie fotos maar heeft een techniek ontwikkeld waardoor, mits een aangepast brilletje, de fotos driedimensioneel gezien worden.
Jammer dat deze zaal geen recht doet aan de werken, de kunstenaars verdienen beter. Alleen nog maar de tafels en stoelen eruit zou een heel ander ervaren worden, zeker als de muren wat extra licht zouden krijgen.
Wel ontroert het me hoe mensen hun creativiteit vorm geven, hoe ze er mee naar buiten komen. Ze mogen best tonen wat ze realiseerden.
Hieronder wat fotos.
|