Met de academie gaan we richting Rotterdam, naar het Boijmans van Beuningen museum. Daar loopt een tijdelijke tentoonstelling met werken van Kokoschka.
We vertrekken om 7u30 stipt op de parking Demervallei in Aarschot. Dit betekent dat we er liefst wat vroeger zijn, zodat de leerkrachten de leerlingenlijst kunnen nakijken. Ik vertrek om kwart voor zeven thuis, zo heb ik ruim de tijd om zelfs verloren te rijden en mijn weg terug te zoeken, want ik weet ongeveer waar de parking gesitueerd is, maar echt de weg weten is iets anders. Ik kan natuurlijk de GPS gebruiken. Toch wil het eerst zo proberen, mijn oriëntatievermogen wat ontwikkelen.
Om kwart voor zes ben ik opgestaan, dat is erg vroeg voor een gepensioneerd iemand. Douchen, boterhammetjes klaarmaken voor het geval dat we lang onderweg zijn. Praten op de bus zit er voor mij niet in: er is veel teveel achtergrond lawaai. Daarom neem ik een boek mee. Ik zit graag te lezen op reis en dan maak ik me ook niet zenuwachtig als we staan aanschuiven in een of andere file. Trouwens, de rit naar Rotterdam duurt gemakkelijk twee uren. Je kan die tijd toch niet laten verloren gaan.
Wanneer ik thuis vertrek valt het me op hoeveel gerij er reeds op de baan is, tot ik besef dat ik vroeger ook midden dat verkeer zat. Hoewel, het was wel een uurtje later dat ik aanzette. Voor mensen die richting Brussel moeten vraagt dat forenzen toch een serieuze inspanning. Ik probeer me te verbeelden hoe in Vlaanderen de wegen vol zitten met wagens die van huis naar het werk rijden. We lijken wel een mierenmaatschappij.
Wanneer ik de wagen parkeer, zijn er al een paar medereizigers aanwezig. Stilaan duiken dan de anderen op. Gelukkig is het niet koud om te wachten op de bus, die is wel over tijd … en wij maar zorgen dat we goed op tijd toekomen.
Instappen. Ik zoek me een plaatsje aan het raam en voor de bus vertrokken is ben ik al verdwenen in mijn boek (De bevrijding van Alex Kershaw). Na twee uren rijden en een 120 pagina’s verder n mijn boek, komen we toe aan het museum. Dat gaat maar open om 11u.
We hebben nog tijd voor een koffie en in de cafetaria van het museum gaan we daar met het groepje van de schilderklas van genieten. Heerlijk.
Om 11 uur gaan de deuren open. Terwijl de verantwoordelijke de inkomstkaarten aankoopt, kunnen wij wat rondkijken en acclimatiseren. Ik ben benieuwd naar wat de dag gaat brengen.
|