Vol enthousiasme vertrek ik naar de academie met twee beschilderde doeken en het materiaal om te drukken. Er zijn nog maar weinig collega’s, dus heb ik alle ruimte om me te installeren in het kleinere lokaal tegenover de ruimte waar de drukpers staat.
Benieuwd open ik een verpakking met drukinkt. Een stroperige massa pakt zich samen op het inrolblad, een wit stuk plexiglas, ergens in een doe-het-zelf zaak op de kop getikt. Bij het uitrollen van de inkt bemerk ik dat mijn handen vol inkt hangen. Niet zo’n beste manier om proper te werken. Dus handen wassen en dan verder werken. Gelukkig lost de inkt gemakkelijk op in water.
Verder werken. De rol van de drukpers laat teveel ruimte voor het afdrukken. Ik wil vermijden dat, door de rol aan te draaien tot de juiste hoogte, er iets mis loopt. Dus stapel ik wat papier op de pers, zodat de juiste stand verkregen wordt. Dan het papier waarop de afmetingen van het te bedrukken papier staan aangeduid en de plaats van de lino mat. Vervolgens nog eens kijken of er voldoende inkt is op de lino mat, de lino mat op de drukpers leggen, vlug nog eens handen wassen en dan het te bedrukken papier op de juiste plaats. Het afdekkend viltdoek over het geheel spreiden en de pers laten rollen.
De eerste afdruk ziet er goed uit, alleen aan de zijkanten wat te weinig inkt en er zijn wat strepen op het uitgesneden vlak die er niet mogen staan. Ik maak drie afdrukken. Ondertussen zijn de collega’s toegekomen die in het lokaal werken waarin ik de afdrukken voorbereid. Om hen niet te storen hol ik naar het toilet om daar mijn handen te wassen. De volgende afdrukken zijn niet zo goed en ik voel de stress stijgen: teveel bijkomende strepen, geen mooi afgedrukte randen.
Dan komen de doeken aan de beurt. Om een iets dunnere inkt te verkrijgen probeer ik de nieuwe drukinkt te mengen met mijn oude, maar dat is niet de ideale oplossing. Het wordt eerder een smotsige boel. Voortdurend loop ik naar het toilet om mijn handen proper te krijgen.
De eerste afdruk op het doek is niet zo denderend. Op papier was het beter. Strepen waar het niet hoort en drukplaatsen die niet goed uit de verf komen. Wel is de plaats waar de afdruk moet komen in orde … toch iets goed. Een tweede afdruk levert niet zoveel beter resultaat op.
Ik voel me echt ontgoocheld in mezelf … waarom kon het niet goed lopen? Technisch zie ik het wel zitten, maar de uitvoering laat het afweten. Ik probeer mezelf te troosten dat het om een leerproces gaat, een volgende keer zal het wel beter lukken.
|