Omdat de tentoonstelling over papierkunst me zo aanspreekt ga ik nog eens terug met een vriendin. Nu neem ik een fotoapparaat mee, zodat ik bij mijn enthousiasme over deze tentoonstelling ook wat beelden kan tonen.
Ik probeer van elk werk een foto te maken, maar niet alle foto’s zijn gelukt. Soms zit er teveel spiegeling in het werk, dan weer is het beeld te vaag of komt het werk niet tot zijn recht. Ik gebruik een heel simpel apparaatje en ben geen gespecialiseerd fotograaf.
Wat me vooral weer terug doet gaan naar de tentoonstelling zijn enerzijds de werken van Bob Matthysen en anderzijds de werken van Suhail Shaik. Bob Matthysen is gastkunstenaar op deze tentoonstelling. Hij probeerde me uit te leggen hoe hij zijn werkstukken tot stand bracht. Hij gebruikt daarvoor Abacavezel die op een bepaalde manier geprepareerd wordt. Ik heb wel begrepen dat het grootste deel van zijn werk ‘per toeval’ tot stand komt, dat hij wel probeert door manipulatie tot een bepaalde vorm te komen, maar dat uiteindelijk de materie zelf beslist hoe de vorm er gaat uitzien. Ik kon me daar wel iets bij voorstellen … maar laat het uitoefenen van zijn kunst liefst aan hem over. Zelf bekijk ik het resultaat: van verfijnde golvingen tot bijna brute kracht (zie foto’s hieronder).
Suhal Shaik neemt zelf het mes of de schaar in handen om zijn werk tot stand te brengen. Omwille van zijn werk wil ik vooral terugkomen. Het beneemt me de adem. Het papier wordt zo fragiel onder zijn handen.
|