Terwijl ik me lyrisch uitlaat over de tuin ben ik binnenshuis volop de werken aan het inkaderen voor ‘Tussen de bomen’. Soms gaat het als een fluitje van een cent … maar nu is het zwoegen geblazen.
Ik heb wisselkaders gekocht in Ikea. Ingenieuze systemen … maar zo ontworpen dat ze een minimum aan onkosten vragen aan de producent en toch kunnen dienst doen waarvoor ze ontworpen zijn. Resultaat: als het tekenpapier één millimeter verkeerd, zit lukt het niet. Het duurde even voor ik door had dat een wisselkader voor een tekening van 70 x 50 feitelijk best gediend was met de afmetingen 49,8 x 69,8. Dus sneed ik van elke tekening 2 mm af en dan ging het vanzelf. Ondertussen waren mijn vingers pijnlijk gevoelig van het toch maar proberen in de juiste positie brengen van het sluitsysteem.
Natuurlijk kan ik gemakkelijker systemen aankopen … maar die kosten drie keer zoveel, en dat kan ik niet over mijn financiële hart krijgen. Dan voel ik hoe mijn opvoeding meespreekt: geen onnodige uitgaven. Mijn kinderen lachen dan wel: zij zullen het later wel opdoen … ik gun het hen van harte.
Maar nu zijn alle werken ingekaderd en staan netjes te wachten om opgehangen te worden. ‘k Ben benieuwd wat het gaat worden.
|