Er is een diversiteit van aanbod en elke vogel zingt zoals hij/zij gebekt is. Feitelijk ontroert het me dat dit initiatief mensen samenbrengt die creatief aan de slag zijn gegaan na hun pensioen. Er is zelfs een violenbouwer die met zijn hobby naar buiten komt.
Sommige werken vind ik erg goed, andere werken spreken me minder aan … maar dat is een individueel beleven. Ik neem de tijd om alles aandachtig te bekijken en hier en daar maak ik kennis met de kunstena()ar(es).
Achter de schermen (panelen) is er een ruimte waar de organisatoren zich kunnen terugtrekken om even op adem te komen. Daar kunnen we zelf ook terecht voor een kop koffie (weliswaar in een plastieken bekertje) of een frisdrank.
Om vijf uur worden de werken afgehaakt en begint de afbouw van de panelen … waarschijnlijk een zoethouder voor enkele uren.
Zelf hoef ik alleen maar mijn wagen voor te rijden. Christel, die vandaag meegekomen is om te helpen, staat me aan de uitgang reeds op te wachten met de werken. Dan alles de auto in. Even de nodige aandacht verzamelen tot we uit de drukte van Leuven zijn. We zijn beiden wel moe van al die indrukken deze namiddag.
Thuis gekomen laden we de werken uit en terwijl we op Ludo wachten, die Christel komt ophalen, ploffen we neer en schenken ons een glas in: zalig!
|