Bloemen hiernaast: Janke Van Der Tuin
Voor de laatste maal maakt kunstkring Gesigneerd de Glorieux-zaal in Siddartha klaar voor een tentoonstelling. De afspraak was dat we voor één jaar konden beschikken over de zaal. Eenmaal per maand dienden echter de panelen opgebroken te worden, want dan veranderde de zaal weer in een kapel. s Maandags, na de misviering op zondag, kwam de groep dan weer samen om de zware kerkstoelen aan de zijkant te sleuren en de paneelonderdelen uit de containers te halen en in mekaar te zetten. We kregen er wel handigheid in
maar het was wel zwaar. En een maand is rap voorbij.
Toen de directie van Siddartha meedeelde dat ze voor de volgende periode de zaal niet meer aan de kunstkring kon verhuren omdat er vaak andere geïnteresseerden die zaal wilden gebruiken, was het wel even schrikken: terug op zoek naar een zaal. Anderzijds ook een soort opluchting: wellicht vinden we nu een zaal waar alles kan blijven staan.
En de gemeente Tremelo hield haar belofte en zorgde voor een zaal. Natuurlijk moeten we er wel wat in gewerkt worden: een oud klaslokaal is niet direct geschikt als tentoonstellingsruimte. Maar met de nodige creativiteit en werkkracht lukt dat wel.
En zo zijn we aan de laatste expositie toe van dit schooljaar. Zes aquarellerende vrouwen tonen gezamenlijk werk onder de titel: Aquasix.
Aquarel is een moeilijke discipline. Bij aquarel neem je licht weg, zoals je bij beeldhouwen volume wegneemt. Wat je doet kan niet meer ongedaan gemaakt worden. Bij olie of acryl of klei kan je bij een resultaat dat je niet zo goed vindt opnieuw beginnen. Bij deze technieken voeg je toe, bouw je een werk op. Aquarel druist ook tegen onze opvoedingsprincipes in. Van kinds-af klinkt het gebod: binnen de lijntjes blijven. Aquarel daagt uit om zo te werken dat de verf vloeit, ook buiten de vooropgestelde lijnen. Het is ruimte geven aan water en daarin werken met verf en kijken wat het resultaat is. Natuurlijk weten goede aquarellisten wat ze kunnen verwachten bij een bepaalde manier van werken
maar toch kunnen er verrassingen ontstaan door de wijze waarop kleuren in elkaar bv. overlopen.
In Aquasix hebben zes vrouwen zich gewaagd aan het risico van aquarelleren en zijn er mee naar buiten gekomen. De tentoonstelling opende op 10 juni, de avond dat Desiré Vermeulen zijn opening hield (zie hieronder). Daardoor konden we er niet bij zijn. We zijn s anderendaags gaan kijken en maakten kennis met de deelneemsters.
|
