"Maar laten we eerlijk wezen. De PC bewijst wel zijn diensten. Mijn reumatische vingers varen er wel bij nu ik niet meer urenlang die ganzenveer moet vasthouden. Door het ingeven van één zoekterm roep ik in een handomdraai een persoonsfiche op en sprokkel ik informatie op Facebook. Wat je daar te weten komt! Gisteren heeft echter een Trojaans paard, een worm, een virus of hoe die beesten ook heten, al mijn bestanden aangetast. Wie was braaf en wie was stout? Dit jaar moet ik dus voor iedereen lekkers voorzien!"
"En waar vind je nog personeel? Zelfs geen zwartwerkers." Ik gniffel om de woordspeling. "Het is veel nachtwerk en onderbetaald. Bovendien geraakt door de zwaarlijvigheidepidemie maar de helft door de schoorsteen. En daar draag ik toe bij! Ik moet dringend aan die andere Piet een recept voor vetarme speculaas vragen en een paar ton meer mandarijnen invoeren."
"Zei ik al iets over het zootje dat ze van alle feesten en gebeurtenissen maken? Als ik de puberteit al niet lang ontgroeid was, zouden ze me nog een indentiteitscrisis opzadelen. Zeg nu zelf. Ze persen mij tussen Sint Maarten en de Kerstman. Mijn nic-nacjes liggen al in september tussen de boekentassen en vanaf oktober bedelven de kerstballen mijn guimauves."
"Oei!" krast hij, terwijl hij zich steunend uit zijn stoel hijst. "Was dit nu een interview of een klaagzang? Sorry kind dat ik me zo liet gaan. Mijn feestdag nadert en ik heb last van stress. Mijn TO DO-lijst is nog lang. Mijn mantels moeten nog naar de wasserette, hoofdpiet moet nog een product kopen voor de houtworm in mijn staf, ICT moet mijn computer nog herstellen én ik zoek dringend hulpsinten. Mijn twee besten beginnen eind november bij concurent Santa Claus. Wil je me nu excuseren? Ik wordt verwacht op de rechtbank. GAIA klaagt me aan voor mishandeling van mijn schimmel. Net alsof het mijn schuld is dat dat paard van het dak dondert door de zonnepanelen." Hij schud mijn hand. "Het was een genoegen om met jou te praten. Dank je voor de suikerklontjes en tot gauw."
Het was geen opbeurend gesprek, maar de gedachte aan het Trojaanse paard maakte me snel vrolijk. Dit jaar dus voor mij eens wat anders dan een roe. uit: ZINE
Vanonder zijn borstelige wenkbrauwen kijkt hij me zuchtend aan. "Ach kind, ik word oud. Mijn knieën zijn versleten en mijn lijf staat stijf van de jicht." Mijn ogen geraken verstrikt in zijn baard. Wollig wit. Ik wil hem aanraken. Hij kucht en strijkt zijn lange haren over zijn schouder. Ik ruik een scherpe, bijna weei'ge geur: oude man of pepernoot?
Lang geleden dat ik zo kort bij hem was. Zijn hand ligt vriendelijk en warm op mijn rug. Ze boezemt me geen angst meer in zoals vroeger. Toch versneld mijn hartslag bij de herinnering van mij als kind op zijn schoot.
"De tijden zijn veranderd meisje. Vroeger komt niet meer terug en wat brengt morgen? Ik ben moe, maar mijn werk is zonder einde. Het gaat maar door en door. Jaar na jaar. Ik mag wel veel mensen blij maken, maar voor mij is het geen godsgeschenk." Hij ziet er getekend uit. De wallen onder zijn ogen en de diepe lijnen in zijn kaken, stemmen mij droevig. Een burn-out, vraag ik me af. Je zou toch denken dat mensen van zijn kaliber hiervan gespaard blijven.
"Mijn stokoude benen en mijn bestoft brein houden de moderniteit niet meer bij. EPO, ECO, PC, ADSL." brabbelt hij. "Handenvol geld gaf ik uit om de CO2 -uitstoot van mijn boot binnen de normen te krijgen en voor mijn fabrieken regent het bekeuringen. Vroeger, als de hemel rood kleurde, werd er gezegd: de Sint bakt koeken. Tegenwoordig krijg ik na elke koekenbak de milieu-inspectie over de vloer." (wordt vervolgd)
Het was weer een fijne dag gisteren in het Shoppingcenter 1 te Genk. Een bezoek gebracht aan de kleutertjes van De Dageraad Kortessem. En of het plezant was! Iedereen tevreden! Daar doen we het toch voor?
Morgen, vrijdag om 10u45, "toevallige" ontmoeting van de kleutertjes van De Dageraad met HUN Sinterklaas, in het Shopping Center 1 te Genk. Piet en ik zullen er stipt op tijd zijn!
Sinterklaas kapoentje Breng wat in mijn schoentje Breng wat in mijn laarsje Dank U Sinterklaasje!
Morgen, woensdag, mijn eerste rit naar de kapoentjes van het personeel RVA Hasselt. Piet en ik kijken er naar uit. Het zal wel weer een fijn feest worden. "Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht"
"'T is niks voor kinderen, nee" In Nederland is er grote beroering ontstaan over 'Sint', een horrorfilm waarin Sinterklaas kinderen onthoofdt. Vooral de poster die al in verschillende bioscopen hangt, zet kwaad bloed. De Sint wordt er immers op afgebeeld als een bloeddorstig monster. En ook de trailer van de prent leverde al tal van klachten op. Daarin is te zien hoe lijken door de schoorsteen vallen en hoe 'ZoneStad' -actrice Lien Van De Kelder ook slachtoffer wordt van de goedheilige man. Lien zelf relativeert de rel: "Ik hou nogal van de mythe van Sinterklaas, van de cadeautjes, de familiale sfeer. Maar toen ik het scenario las, was het meteen duidelijk dat deze film niet bedoeld is voor kinderen. De makers wilden dan ook zeker niet de mythe rond Sinterklaas doorprikken. Ik denk trouwens dat de kans klein is dat 'gelovende' kinderen naar deze film zullen gaan. Ik heb hem ook nog niet gezien, ik ga hem ontdekken op de première in Brugge. uit: Dag Allemaal 30/10 PS. Wat ik mij afvraag is, wat is de meerwaarde om zo een film te maken. Trouwens, wie wacht daarop?
Het moet iedereen opgevallen zijn die zaterdag de rechtstreekse uitzending van de aankomst van Sinterklaas volgde. Halverwege het parcours tussen de Scheldekaaien en het Antwerps stadhuis zet Sinterklaas het plots op een lopen. De goegheilig man heeft geen tijd meer om de kinderen langs de straat te groeten. Hij moet zo snel mogelijk het stadhuis binnen om zijn toespraak te geven.
Kinderkoren Die plotse haast was niet alleen een teleurstelling voor de kinderen langs het parcours. Zo'n honderdvijftig kinderen van vijf Antwerpse kinderkoren waren extra verdrietig. Ze zouden voor en na de toespraak van de Sint enkele liedjes zingen."We hadden drie bekende sinterklaasliedjes ingeoefend", verteld Ilse Van Gestel van het koor De Lambertijntjes uit Ekeren. Maar bij aankomst bleek er geen tijd voor te zijn. "Er gebeurde niets. En ineens was de uitzending gedaan", zegt Van Gestel. "De teleurstelling was erg groot. De kinderen keken er al weken naar uit dat ze voor Sinterklaas mochten zingen."
Excuses "Ik begrijp dat de kinderen teleurgesteld zijn", reageert Petra Van San van Ketnet, dat de intrede van Sinterklaas uitzond. "We moeten ons verontschuldigen. "Het is een rechtstreekse uitzending, het was slecht weer en we liepen achter op het schema." "Aan het begin van het traject naar de Grote Markt had Sinterklaas wat te veel tijd genomen voor de kinderen langs het parcours. Daardoor kwamen we aan het einde van het parcours in de problemen. Dus heeft de regie Sinterklaas aangemaand om wat sneller te gaan ." Met de bekende beelden van de huppelende heilige tot gevolg.
Strikt tijdschema "Het is jammer", zegt Petra Van San. "We begrijpen dat de kinderen en de ouders teleurgesteld zijn. Daar zijn geen excuses voor, maar dit is livetelevisie. We hebben een les geleerd en zullen er zeker op letten bij de volgende uitzending." uit: het Nieuwblad, 16/11
Als je het mij vraagt: Magere en droevige excuses. Kinderenteleurstellen voor 10 minuten zendtijd? Spijtig!
Sinterklaas is weer in het land en heeft goed nieuws
'Er zijn geen stoute kinderen'
Het is nu officieel: er zijn het voorbije jaar geen stoute kinderen geweest. Sinterklaas heeft het zelf gezegd, zaterdag na zijn aankomst in Antwerpen.
Dat het pijpenstelen regende lieten Sinterklaas met zijn Pieten en de kinderen niet aan hun hart komen. De goed-heiligman was duidelijk blij om weer vaste grond onder de voeten te hebben en huppelde zowaar naar de Grote Markt. Even voordien was hij door duizenden kinderen verwelkomd met enthousiast gejuich en luid meegezongen sinterklaasliedjes. "Jullie zijn allemaal wat groter geworden", sprak Sinterklaas. "En een beetje flinker." Hij maakte van de gelegenheid gebruik om de kinderen te vragen om een brief of een tekening te sturen. "Gaan jullie dat doen, lieve kapoenen?" Van op het balkon van het Antwerpse stadhuis kon Sinterklaas dan ook het goed nieuws meedelen: ook dit jaar staan er in zijn grote Sinterklaasboek geen stoute kinderen. Waarop een oorverdovend gejuich opsteeg.
Aankomst van Sinterklaas 2010 / Intrede van de Sint
Nog 5 keer Slapen!
Sinterklaas komt op zaterdag 13 november 2010 aan op de Antwerpse Scheldekaaien met zijn stoomboot en Pieten.
De aankomst van Sinterklaas wordt voorzien om 13u45 aan de Scheldekaaien van het Zuiderterras. Na zijn intrede zal Sinterklaas naar de Grote Markt gaan waar hij ontvangen zal worden door de burgemeester en waar hij alle kinderen zal toespreken vanop het balkon van het Stadhuis.
"Zullen er dit jaar weer geen stoute kinderen zijn?" Of toch wel?
Spannend hé! Zaterdag weten wij het! We kijken er naar uit!
Sinterklaas verpakt...50 jaar Sint-inwikkelpapier (slot) Jan carel Zadoks studie naar inpakpapier van de laatste halve eeuw.
Een plezierig beknopte inleiding op de historische Sint en Sinterklaas levert het nodige kader op om het papier in een historisch perspectief te zien. Het pakpapier komt aan bod met een mooie openende zin Het Sintpapier staat in de beeldtraditie van Schenkman, maar laat een eigen ontwikkeling zien. Versieringen met vaste, gangbare symbolen, omdat de doelgroep -de kinderen- 'conservatief' is, al willen ontwerpers van papier graag ontwikkelingen in de buitenwereld laten zien, die terugkijkend een mooi tijdsbeeld opleveren: antennes op daken, raketten (bij de maanlanding), verantwoord pakpapier uit de jaren zeventig... Van monochroom tot veelkleurig, van louter Sint en Piet tot zich verkledende kinderen en vooral de verpieting: Zwarte Piet die in veelvoud de Sint van het papier verdringt en een Sint die steeds meer geïnfantiliseerd wordt. Voorstellingen die meerdere jaren gebruikt worden krijgen andere kleurstellingen, zoals vervloeinde details uit meerdere jaren laten zien. Guus Smits uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Sinterklaas verpakt... 50 jaar Sint- inwikkelpapier
Sinterklaas verpakt... 50 jaar inwikkelpapier (1) Jan Carel Zadoks studie naar inpakpapier van laatste halve eeuw.
Toegegeven: tot voor kort kwam het sparen van inpakpapier mij enigszins curieus voor: is dat nu een leuke hobby? Maar sinds de lezing van Klaas Rigterink en de kennismaking met de verzamelingen van met name Madeleine Duijvestijn en Marianne Rigterink kijk ik er anders tegen aan. Zoals bij vele onderwerpen: hoe meer je er van wet, hoe leuker iets kan worden. Sinds vorige maand is daar het boekje van Jan Carel Zadoks bijgekomen. Het pakpapier 'staat op de kaart'!
Het begint al letterlijk met de verpakking. Als boekomslag is er een door één van de kinderen ooit bij een surprise gemaakt papier vervaardigd met daar op aangebracht een nepsticker van Sint voor..... De binnenkant is een ontwerp van grafische ontwerpers van Het Bos, mooi detail als opener. Jan Zadoks, 81 jaar oud, heeft zijn 50 jaar sparen en studeren omgezet in een bijzonder aardig boekje. De auteur staat aan het eind er van te midden van een deel van zijn collectie bestaand uit 1500 papieren en geeft aan dat hij alleen gebruikt Sinterklaaspapier heeft gekozen. Jan Carel is van huis uit bioloog en was als wetenschapper werkzaam in de landbouw. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Eén jaar later..... Op de Sinterklaasavond van het Sint-Nicolaasgenootschap kwam Sinterklaas met een heel belangrijke boodschap: Tor Van Peteghem zou het wereldlijke ambt neerleggen. Op 5 october 2003 stierf, heel plots, Raymond Schrijvers... zijn voorganger. Toen het SNG de vraag aan Tor stelde om de staf over te nemen moest Tor niet te lang nadenken... Hij was een opvolger die het ambt met waardigheid en de zeer gesmaakte knipogen waarnam. Hij vertegenwoordigde ons SNG in kranten, tijdschriften,televisie, radio en natuurlijk niet te vergeten bij tienduizenden grote en kleine kinderen. Tevens stond hij mee aan de wieg van het Huis van de Sint in Sint-Niklaas. Maar Sinterklaas heeft voor opvolging gezorgd. Het is nu aan Steven Van Peteghem, ja de zoon van..., met de moeilijke opdracht om in de sporen van zijn vader Tor te treden. Tor namens gans het SNG, bedankt voor de ontelbare fijne momenten. Geert Vandenhende uit Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
SinTor Van Peteghem geeft fakkel door (1) 'Ik speel hem niet. Ik bén hem'
Een vrouw doet de deur open. Ik ben de vrouw van de sint, zegt ze. Ik antwoord dat het me aangenaam is, en dat het me niet bekend was dat de goedheiligman er een first lady op nahield. Vervolgens begroet ik Tor Van Peteghem. Dat hij niet in spanje maar in Sint-Niklaas woont, lijkt me pardonnabel. Tor heeft intussen een gezegende mensenleeftijd bereikt en is mogelijk de oudste sint van het land. Zijn eerste verschijning dateert al van 1954!.
De Sint spreekt: enkele quotes "Ik had in die beginjaren een nogal bijzondere knecht. Die had nog maar een paar tanden in zijn mond: vandaar dat hij in de gemeente bekendstond als 't Schietkraam. Het was wel een beer van een vent, echt imposant, als die binnen kwam, werd het muisstil. Dat moest zo vroeger: zo'n knecht was erbij om de kinderen het zwijgen op te leggen. Zit stil! Zwijg! Alleen op maandag was mijn knecht tam. Dan had hij heel de zondag op café gezeten, dan sloeg de zure biergeur van hem af en uit goed fatsoen raadde ik hem dan aan om 'niet te dicht bij de kinderen te komen'."
"Hij moet écht zijn. Soms kom ik mensen tegen: 'Ha, Tor moet ge dit jaar weer Sinterklaas spelen?' 'Nee zeg ik dan, 'ik moet hem niet spelen, ik moet hem zijn.' In gedachten bén ik de sint als ik die kleren draag. Als ik in een auto zit en voor een stoplicht sta, zal ik minzaam wuiven naar de inzittende van de wagens naast ons. Dat hoort erbij."
"Een sint moet verzorgd spreken. Als zo'n gewijde figuur dialect zou spreken, dat wringt, dat klopt niet."
"De meerderheid van de Pieten zijn tegenwoordig vrouwen, maar ik heb nog nooit een vrouwelijke sint geweten. Het hebben van een zwaardere stem lijkt me toch wel een belangrijke vereiste." " Vroeger moest een sint alleen naar scholen en vereningingen gaan, en nu komen die private bezoeken meer en meer op. Ik heb er net nog één geweigerd: mensen die hun kinderen iets speciaals wilden geven, op een zondag een privéontbijt met de sint! Dat zou me allicht schoon geld opgeleverd hebben, maar als ik dat hoor, dan krijg ik hartzeer. Want wat doen die kinderen op maandag? Die gaan uitpakken tegen hun kameraadjes, "Sinterklaas heeft bij ons aan tafel gezeten!" En dat kan niet. De sint komt voor àlle kinderen en niet alleen voor degenen die het kunnen betalen! Ook in dat opzicht ben ik nog een échte sint. Een sint moet rechtvaardig zijn." (wordt vervolgd) uit:Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Wie vandaag door de meeste supermarkten loopt, kan er nauwelijks naast kijken. Het sinterklaassnoepgoed staat u nu al uitnodigend aan te staren. In het Radio 1-programma "Peeters & Pichal" pleit Sinterklaas voor celstraffen voor de winkeruitbaters.
Volgens Sinterklaas hebben kinderen een ander tijdsbesef dan volwassenen. "Als een kind al half oktober dat snoepgoed ziet liggen, duurt het voor zo een kleintje nog een eeuwigheid tot 6 december. En dat zou niet mogen", aldus de kindervriend.
"Men moet voor eens en voor altijd orde op zaken stellen", zegt de Sint tegen Annemie Peeters. Zo is hij voor de invoering van een sperperiode voor sinterklaassnoepgoed. "Nu al mag er in de brievenbussen geen publiciteit over de Sint verschijnen voor 1 november. Wel dat zou ook moeten gelden voor het snoepgoed."
Allemaal goed en wel, maar welke sancties moeten er volgen als zo een gedragscode niet wordt nageleefd? "Simpel", vindt Sinterklaas, "winkeliers en groothandelaars die zich niet aan de regels houden, moeten twee weken naar de gevangenis. Na zo een straf zullen ze wel twee keer nadenken."
Ook al staat de chocolade in de winkelrekken, voorlopig zijn er nog maar weinig klanten echt in geïnteresseerd. Sven Pichal stond aan de uitgang van enkele supermarkten en daar kreeg hij steevast te horen dat het nog veel te vroeg was voor sinterklaassnoepgoed. uit: deredactie
Fisher-Price roept wereldwijd - dus ook bij ons - miljoenen stuks speelgoed, driewielers en kinderstoelen terug. Over hoeveel stuks het in ons land gaat, was gisteren nog niet duidelijk. De terugroepactie kwam het eerst op gang in de VS en Canada, sloeg over naar Engeland en Ierland en tenslotte ook naar het Europese vasteland. Wie de Belgische website bezoekt wordt verwezen naar een uitgebreide Nederlandse mededeling over de terugroepactie. Over hoeveel producten het bij ons gaat, is nog niet duidelijk. Het gaat in België om onder andere paarse en groene autootjes (de Little People Wheelies die in Mexico werden gemaakt), om twee types kinderstoelen en om speelgoed met opblaasbare ballen. Deze producten worden bij ons sinds 2001 verkocht. Blijkbaar liepen verschillende kinderen verwondingen op bij het spelen of was er zelfs verstikkingsgevaar. Het bedrijf belooft klanten een gratis herstelling of een andere vergoeding. uit: Het Nieuwsblad 01/10/2010
In familiekring en op scholen worden lootjes getrokken. Iedere deelnemer dient voor de persoon van wie hij of zij het lootje heeft getrokken een toepasselijke en ludieke surprise te maken en een klein cadeautje te kopen. Dit laatste volwassenen-feest is in Vlaanderen geheel onbekend. Waarschijnlijk heeft dit zijn oorsprong in de Reformatie die praktisch geheel aan Vlaanderen is voorbij gegaan. Tijdens deze reformatieperiode was het in Nederland verboden om Sinterklaas in het openbaar te vieren. Hierdoor werd dit feest in Nederland bijna geheel naar de huiskamer verplaatst. Wanneer de kinderen in bed lagen werd er door de volwassenen op eigen wijze het feestje verdergezet. In Vlaanderen echter bleef het feest in het openbaar gevierd worden. De Vlaamse kinderen bleven de Sint ontmoeten in het straatbeeld. Geert Vandenhende uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Het Sinterklaasfeest wordt in onze lage landen reeds eeuwen gevierd door jong en oud. Toch is er een wezenlijk verschil hoe de Sint in Nederland en Vlaanderen wordt gevierd in de huiselijke kring. In Vlaanderen en Nederland zetten de gelovige kinderen op de avond van 5 december hun schoentje bij de schoorsteen. Na het zingen van Sinterklaasliederen gaan deze gelovigen slapen. De Sint komt als een dief in de nacht in alle stilte en geheimzinnigheid de geschenken brengen. Heel vaak zijn deze geschenken uitgepakt en staan ze verspreid in de woonruimte klaar om er onmiddelijk mee te spelen. Vlaamse kinderen zien hierbij de Sinterklaas bijna nooit in levende lijve verschijnen. In Nederland echter is het gebruik van Sinterklaas en zijn Pieten die op huisbezoek komen wijd verspreid. Wanneer de Nederlandse kinderen op latere leeftijd in de geheimen van Sinterklaas worden ingewijd vieren ze het Sinterklaasfeest op een heel andere wijze. Vanaf dan wordt het op de volwassen manier gevierd: met surprises, gedichten en bisschops-wijn. (wordt vervolgd)
