Gebruik baard, pruik en snor nooit om uw gezicht te verbergen!
Hoofdpunten blog wandelen
sinterklaas
01-04-2011
De echte Sinterklaas
De echte Sinterklaas (geschiedenis) (2)
Nicolaas van Myra werd na zijn dood heilig verklaard en wordt traditioneel afgebeeld met een rode bisschopsmantel. Volgens sommige legenden werd hij meestal bijgestaan door een kleine weesjongen. Sint Nicolaas wordt genoemd als de patroonheilige van kinderen, zeelieden en heel Griekenland. Sint Nicolaas bleef tijdens de Middeleeuwen een populaire heilige waarbij ieder jaar op de dag van zijn overlijden een groot feest georganiseerd werd. Ter ere van Sint Nicolaas werden aan kinderen kleine cadeautjes -meestal in hun schoentjes - gegeven.
Door de reformatie, een religieuze hervorming in de zestiende eeuw, werden de vereringen van katholieke heiligen onderdrukt en ook Sint Nicolaas ontsnapte daar niet aan, zodat zijn populariteit op een smeulend vuurtje belandde. In de Lage Landen hield de verering van Sint Nicolaas - in de vorm van Sinterklaas - wel stand. (wordt vervolgd) uit: Onze stem
De Sinterklaas die wij vandaag kennen is een ingewikkelde soep van elementen van verschillende culturen, door de jaren heen op smaak gebracht met folklore en fantasie. Voor de oorspronkelijke en echte Sint-Nicolaas moeten we terug naar de derde eeuw. Afspraak bij Nicolaas van Myra, Lyciër, bisschop van Myra (Myra is een Oud-Romeinse stad die nu in Turkije gelegen is), hoofdpersonage van verschillende legenden (bijvoorbeeld de legende Aurea) en heilig verklaard. Sinterklaas, die vandaag de dag de hoofdrol speelt op het gelijknamige jaarlijkse kinderfeest dat op de pakjesavond van 5 december en op 6 december in België - de eigenlijke katholieke naamdag van Sint-Nicolaas - , is niet altijd de oude man met grijze baard in een rood kleed geweest. Sint Nicolaas, Nicolaas van Myra, is volgens historici waarschijnlijk rond 280 geboren in Patara, Lycië, en overleden op 6 december 342 of 352. Hij was een toegewijde katholiek en werd al op jonge leeftijd bisschop van Myra (Myra bevindt zich dichtbij het hedendaagse Demre)
Sint-Nicolaas wijdde zijn leven aan het helpen van armen, waarbij hij onder andere - anoniem - fameuze bruidsschatten aan arme meisjes schonk. In Myra groeide zijn reputatie als geheime weldoener met de dag, vooral door het achterlaten van muntstukken of geschenkjes in de schoenen van kinderen. Kinderen plaatsten speciaal hun schoentjes en lieten in ruil soms wortelen of hooi achter voor zijn paarden. (wordt vervolgd) uit: Onze stem.
Om te zeggen dat je het afgelopen jaar lief bent geweest...
Om te zeggen dat je het afgelopen jaar lief bent geweest... Daaraan twijfelt Sinterklaas toch wel het meest Het boek van Sinterklaas staat vol van je streken Al werd je wel wat liever de laatste weken Was je soms bang voor de zak van Sinterklaas? Bang dat je mee naar Spanje moest met de pietenbaas?
Maar Sinterklaas laat zich niet voor de gek houden hoor Echt niet. Hij heeft jou wel door Lief zijn is niet je sterkste kant Als je eens een dag niets uithaalt mag dat in de krant Maar wat cadeau moest de Sint jou dan geven? Iets om je te straffen en je te laten beven? Een zakje zout of misschien een roe? Ach zo'n huilend kind is ook zo'n gedoe
Sinterklaas heeft besloten je toch maar een cadeau te geven Maar de Sint wil dan wel dat je wat beter gaat leven Dus beloof dat je van nu af aan lief zult wezen Dan heb je volgend jaar niet van de Sint te vrezen uit: Allesoversinterklaas.nl
Waarom Sinterklaas een nieuwe rode mantel kreeg (slot) Een verhaal over hoe het paard van Sinterklaas genezen wordt
"Dan wil ik jouw mooie, rooie mantel hebben, hé, hé, hé!" - "Goed, goed, die mag u hebben, die is lekker warm, hier boven in de kou." De heks nam de pot van het vuur en hing er een andere boven. Zij deed er water in en toen allerlei geheimzinnige kruiden, een beetje aarde, glanzende stenen, mossen en planten... En zij weer mompelen en roeren. Sinterklaas en Pietje stonden rustig te wachten. Eindelijk nam ze een klein aarden kruikje, goot de drank er in, deed er een kurk op en zei: "Ieder uur tien druppels, drie dagen lang en je paard is weer gezond."
Sinterklaas maakte de gesp van zijn mooie rode mantel los en legde die voorzichtig om de schouders van de heks. Toen nam Sint het kruikje, groette vriendelijk en vlug gingen ze naar de paarden. O, wat was de wind koud! Sint stond te rillen in zijn witte tabberd. Maar Pietje had aan alles gedacht. In een rolletje, naast zijn zadel, hing een oude paardendeken. En die legde hij zorgvuldig om de schouders van Sinterklaas.
"Het staat niet mooi, maar het is tenminste warm," zei hij verlegen. "Ach Pietje," zei Sint, "in die grauwe deken ben ik toch Sinterklaas." Toen ze weer bij het paleis kwamen, vlogen alle Pieten naar buiten en riepen: "Hebben jullie de toverdrank?"
Ze namen Sint mee om de oude man te verzorgen. Maar Pietje ging met het kruikje naar het paard. En al was hij doodmoe van de tocht, in drie dagen en nachten sliep hij niet om het paard ieder uur zijn toverdrank te kunnen geven.
En wat deden de andere Pieten in die drie dagen? Natuurlijk, ze maakten een nieuwe rode mantel voor Sinterklaas. Want stel je voor dat Sint hier in een oude, grauwe paardendeken was aangekomen. Hadden jullie hem dan erkent? uit: Sinterklaasverhalen
Waarom Sinterklaas een nieuwe rode mantel kreeg (3) Een verhaal over hoe het paard van Sinterklaas genezen wordt
"Sinterklaas," zei het nieuwe Pietje, "in een hol, hoog in de bergen, woont een heks die toverdranken maakt. Zal ik u de weg wijzen?" En zo trokken Sint en Pietje op twee paarden de bergen in. Er woei een ijskoude wind en Sint trok zijn warme rode mantel dicht om zich heen. Na dagenlang rijden kwamen zij op een hoge bergwei en het pad werd zo steil, dat Pietje en Sinterklaas de paarden bij de teugel namen en te voet naar boven klommen. En ineens stonden ze voor een hol en zagen achterin de gloed van vuur. Er was een oude vrouw, die, zachtjes mompelend, in een pot boven het vuur stond te roeren. "Goedendag," zei Sinterklaas vriendelijk. De vrouw schrok. "Wat doen jullie hier?"
Hoe durft ze... tegen Sinterklaas! dacht Pietje. Maar Sint zei: "Goede vrouw, ik heb gehoord dat u toverdranken kunt maken die mens en dier genezen van ziekte. Nu is mijn witte paard ziek. Wilt u alstublieft een drank voor hem maken? Volgende week gaan wij naar België en zonder paard kan ik niet over de daken rijden." De heks bleef zwijgend in haar pot roeren. Opeens riep ze : "En wat krijg ik als ik dat voor je doe? Sinterklaas, wat krijg ik?" - "U kunt krijgen wat u hebben wilt, goede vrouw," antwoordde Sint rustig. (wordt vervolgd) uit: verhalen over Sinterklaas
Waarom Sinterklaas een nieuwe rode mantel kreeg (2) Een verhaal over hoe het paard van Sinterklaas genezen wordt
Zo werd op een winderige dag een kleine magere jongen binnengelaten bij de Sint en zijn honderd Pieten. Hij keek zijn ogen uit, want hij bezat alleen zijn herdersfluitje en had nog nooit speelgoed gezien. Alles was nieuw voor dat kleine Pietje en hij zou zich zeker diep ongelukkig gevoeld hebben, als de Sint en zijn Pieten niet zo aardig voor hem waren geweest.
Maar één ding wilde Pietje beslist niet: slapen in een groot bed met witte lakens. Iedere avond sloop hij stilletjes naar de stal, rolde zich in een paardendeken en sliep lekker in het stro. En daarom was hij de eerste die merkte dat het witte paard van Sinterklaas zo raar stond te hijgen en te snuiven. Pietje werd er wakker van en liep vlug naar het rillende dier toe."Jij bent ziek," zei hij bevend en ging dadelijk naar het paleis, om de andere Pieten wakker te maken. En zodra het dag werd, stuurden die Pedro, die altijd voor de paarden zorgde, naar de slaapkamer van de Sint: "Sinterklaas, Sinterklaas,we kunnen niet naar België. Uw witte schimmel is zwaar ziek, het zal zeker zes weken duren, voordat hij weer beter is. En het is het enige paard dat over de daken kan rijden!" Sinterklaas stond vlug op, kleedde zich aan en ging naar de stal. daar stond het kleine Pietje bij de schimmel en aaide zachtjes over zijn hals. Sinterklaas keek erg bezorgd. (wordt vervolgd) uit: mooie verhalen over Sinterklaas
Waarom Sinterklaas een nieuwe rode mantel kreeg (1) Een verhaal over hoe het paard van Sinterklaas genezen wordt
's Zomers woont Sinterklaas in een groot paleis in Spanje, met al zijn honderd Pieten. Maar terwijl de Pieten speelgoed maken, pepernoten bakken en alles klaarmaken voor de volgende reis naar België, trekt Sinterklaas op zijn paard door de hoge Spaanse bergen, op zoek naar een nieuw Pietje. Want ieder jaar gaat er een nieuw Pietje mee, klein genoeg om door de schoorstenen te roetsjen en handig in klauteren en springen.
Een paar jaar geleden had Sinterklaas wekenlang vergeefs gezocht. Ten slotte kwam hij in een rotsachtige streek, waar hij plotseling de fluit van een herdersjongen hoorde. Hij ging op het geluid af en zag, op een bergweitje tussen de rotsen, een kleine donkere jongen zijn geiten hoeden. Die keek verbaasd naar Sinterklaas en werd nog verbaasder toen deze hem vroeg of hij mee naar België wilde. O, ja, hij kon goed klimmen, op de rotsen tenminste, hij was gewend aan de kou, want in de bergen was het 's nachts altijd koud. En toen zij zo samen wat gepraat hadden, beloofde de jongen dat hij in de herfst, als de geiten naar binnen waren gebracht, naar het paleis van Sinterklaas zou komen. (wordt vervolgd) uit: verhalen over sinterklaas
Het paard van Sinterklaas krijgt heel wat te verduren. Eerst die hele reis op die stoomboot en dan éénmaal aan wal rondritten maken en s'avonds over de daken met Sint en zijn Pieten. Wist je dat het paard heel bijzonder is en ook een naam heeft?
Hoefgetrappelop de daken, dat moet "Slechtweervandaag" zijn.
Wie is "Slechtweervandaag"? Dat is het paard van Sinterklaas. Wist je dat? Heel veel mensen weten niet dat de trouwe schimmel een naam heeft. "Slechtweervandaag" dus. Wat is nu precies een schimmel? Een schimmel word ook gewoon geboren als een donker paard. Maar de vacht van een schimmel verandert langzaam in een gevlekte vacht om vervolgens helemaal wit, of wit met kleine zwarte of bruine plukjes haar daartussen. Des te ouder het paard des te lichter, of te wel des te meer het op een schimmel gaat lijken. Bijna witte schimmels zijn heel bijzonder, "Slechtweervandaag" is zo'n bijzonder paard. En trouw is het zeker, het brengt Sinterklaas van dak tot dak en legt zo vele kilometers af op een avond. Steile of platte daken, het maakt niet uit, "Slechtweervandaag" komt op elk dak. De wortels en hooi die onderweg in de schoenen zitten eet het met smaak op. Stop dus maar flink wat in je schoen, hier krijgt "Slechtweervandaag" weer nieuwe energie van. Als Sinterklaas weer thuis in Spanje is staat zijn paard in een groot weiland en slaapt het in een mooie stal. uit: Sinterklaasfan.nl
Sinterklaas deelt geschenken uit aan alle brave kinderen
Sinterklaas deelt geschenken uit aan alle brave kinderen (slot)
Aan de kinderen wordt verteld dat als zij het voorbije jaar braaf zijn geweest, ze geschenken ontvangen van de Sint. Als ze stout waren, zal Piet hen in de zak stoppen.
Op 5 december, voor het slapen gaan, wordt van de kinderen verwacht dat zij een schoen klaarzetten bij de haard. In hun schoen leggen de kinderen wat lekkers voor het paard van Sinterklaas - een wortel of een suikerklontje - en Sinterklaas zelf krijgt een tekening.
Tijdens de nacht rijdt Sinterklaas op zijn schimmel over de daken samen met Zwarte Piet en komt hij door de schoorsteen naar binnen om in alle huizen geschenken te brengen voor de kinderen die er wonen. Behalve speelgoed, krijgen de kinderen ook snoepgoed zoals speculaas, marsepein, peperkoek en chocolade.
Ten slotte is het ook de gewoonte dat kinderen zingen voor Sinterklaas en Zwarte Piet. Deze sinterklaasliedjes gaan al generatieslang mee en worden in de eerste plaats mondeling doorgegeven van ouder op kind. Het repertorium is redelijk uitgebreid. uit: Newsroom - Homepage
Sinterklaas deelt geschenken uit aan alle brave kinderen
Sinterklaas deelt geschenken uit aan alle brave kinderen (1)
Datum 06 december 2010 Sinterklaas, ook wel Sint-Nicolaas geheten , is de hoofdfiguur van het gelijknamige kinderfeest dat jaarlijks in België (en ook in Nederland) wordt gevierd. Feesten met overeenkomsten, maar ook duidelijke verschillen, worden ook nog in andere landen gevierd.
De oorsprong van het sinterklaasfeest voor kinderen ligt in de 19e eeuw. Volgens de traditie wonen Sinterklaas en zijn helper, Zwarte Piet, in Spanje. Tegenwoordig wordt Sinterklaas vergezeld door vele zwarte pieten. Die gedragen zich vaak als acrobaten en grappenmakers die kwajongensstreken uithalen. Elk jaar komen zij met de stoomboot naar België.
De kleding van Sinterklaas (mijter, tabberd, staf...) is duidelijk afgeleid van die van een bisschop, maar vertoond enkele opvallende verschillen, waardoor Sinterklaas duidelijk te onderscheiden is van een echte bisschop. (wordt vervolgdt) uit: Newsroom - Homepage
De Sint is altijd netjes gekleed. Daar wordt veel aandacht aan besteed. De mijter, de tabberd, een jurk van kant een witte handschoen aan elke hand. De schoenen gepoetst door zwarte piet, die zijn er wel, toch zie je ze niet. Maar is het werk weer eens gedaan, dan trekt hij wat eenvoudigers aan. Je stapt er zo in en je slipt er niet op. Ja, deze Crocs zijn helemaal top! Pieter Feller
Ik vraag mij af hoeveel kinderen tijdens de Sinterklaastijd al wenend afscheid van hun tutje hebben genomen. Heb jij je kleine spruit vroeger ook verplicht zijn tutter met de goedheilig man mee te geven? Of was hij bestemd voor de boze zwarte piet? En verliep dat allemaal vlotjes?
Wij hebben er alvast spijt van. Mijn neefje Emiel moet op sinterklaasavond zijn tutter in zijn schoen leggen. In ruil brengt de Sint dan extra speelgoed. Maar tot onze grote verbazing komen er nu allerlei vragen waar we het antwoord niet op weten.
Emiel begrijpt er alvast niets van. Wat kan sinterklaas nu met zijn tutje doen? "Vindt hij dat niet vies?", vroeg hij mij met een bedenkelijk gezicht. En stel je nu eens voor dat alle kindjes van 3 jaar die week hun tutje zouden meegeven, dan heeft de sint een hele berg afgelebberde fopspenen om mee terug naar spanje te nemen? En waarom moet alleen hij iets aan de Sint geven en zijn grotere zus niet? Dat is toch niet eerlijk?
Waar gaan al die tutters dan naartoe?
"En mama,wat doet de sint met al die tutjes?" vraagt hij ons verder uit. "Hij kan die toch niet bijhouden? Of geeft hij die weer door aan andere kindjes? Dat kan toch niet, hé mama? Ik wil niet dat de Sint mijn tutje aan andere kindjes geeft!"
Angst voor sinterklaasnacht?
Wordt sinterklaasnacht een verschrikking? Of moeten wij er maar vanuit gaan dat op 5 december zijn tutter gewoon wordt afgenomen en dat hij na een uur gewoon huilend in slaap valt? Dat 's anderendaags de serenade zich opnieuw herhaalt en dat hij de dag daarna dan braaf en zonder morren zijn bed in trekt. Afwachten maar.......of kan Sinterklaas hem echt niet even komen vertellen wat hij met al die tutjes doet? uit: FEM STYLE
In het huis van Mireille is pakjesavond al begonnen. De zak is al gebracht. Mireille kijkt stiekem naar de zak. Zou daar het poppenhuis inzitten wat ze zo graag wou hebben? De zak is bijna leeg. Zou ze dan geen cadeau krijgen.....
"TOETOETOET" Nu komt er een Piet aan dek. "Hé, wat is dat," bromt hij als hij Hulpje1 naast de boot ziet drijven. Verbaast kijkt de Piet naar het kleine bootje met het pakje op dek. Snel roept hij er nog wat pieten bij. Dan gooien ze touw uit en leggen ze Hulpje1 vast aan de grote stoomboot. Een piet pakt het pakje, "Mireille," leest hij. "Piet, Piet," roept hij, "hier is dat ene pakje. Je weet wel, dat pakje waar Sinterklaas nog een beetje boos om was. Dat pakje dat weg was." De andere piet pakt snel zijn mobieltje en belt met de hoofdpiet. Ja, pakje, ja, het pakje dat weg was. Nee, niet op de stoomboot. Helemaal uit Spanje gebracht door Hulpje1, echt waar, ik sta hier niet te jokkenbrokken!"
En nu gaat alles snel. Een piet neemt voorzichtig het pakje van het dek van Hulpje1 en gaat snel op stap, hij moet het cadeautje nog snel naar Mireille brengen, gelukkig is het nog niet te laat. Hulpje1 krijgt verse olie en mag uitrusten. Als de stoomboot morgen weer naar Spanje gaat dan wordt hij lekker gesleept. Dat heeft hij wel verdiend. uit: Sinterklaasverhalen
Opeens weet hij het. Hij gaat achter de stoomboot aan! Hij vaart gewoon de zee op, net zolang tot hij de stoomboot heeft ingehaald. Dapper koerst Hulpje1 de zee op. Heel ver weg ziet hij de stoomboot. Ach, die heeft hij zo ingehaald... Een paar uur later vaart Hulpje1 helemaal alleen op de grote zee. De stoomboot is allang verdwenen, die gaat veel te hard voor zo'n klein bootje. Omhoog, omlaag, daar gaat Hulpje1, over de golven. En hij vaart door. Hij zal dat pakje brengen. Dat arme meisje, als ze toch geen cadeau krijgt. Terwijl hij doorvaart kijkt Hulpje1 naar zijn dek. Best een groot pakje, zijn dek is bijna helemaal vol. Als het donker wordt zet Hulpje1 zijn lampen aan. En hij vaart door. Ook als het weer licht wordt, eindeloos over de hoge golven van de grote zee.
Het is druk op de kade, allemaal kinderen wachten op de stoomboot. Gelukkig komt de stoomboot mooi op tijd aan, alle kinderen zijn blij. Sinterklaas gaat aan land, iedereen zingt Sinterklaasliedjes. Als het weer donker wordt zijn alle kinderen weer naar huis. De grote stoomboot licht aan de kade, te wachten tot alle cadeaus uitgeladen worden. Een paar pieten zijn aan boord gebleven om op de cadeaus te passen.
Het is 5 december, het is pakjesavond en het is heel stil in de haven waar de stoomboot ligt als er ver aan de horizon een heel klein stipje zichtbaar wordt.. Na een tijdje wordt het wat groter, en even later vaart Hulpje1 de haven in, recht op de stoomboot af. Daar is het stil."Toet," doet de toeter van Hulpje1.Het blijft stil."Ik heb dat hele eind toch niet voor niets gevaren," denkt Hulpje1eenbeetjeboos."TOOOEEEEEETT!!!!,TOETERDETOETEDERDETOOOEEET!!!!" Keihard gaat de toeter. (wordt vervolgd) uit: Sinterklaasverhalen
Hulpje1 zet zijn motor op het allerhardst en WROEM, daar gaat hij. Net op tijd, net voordat het pakje in het water valt vangt Hulpje1 het cadeau op. Met een bons valt het op zijn kleine dek.
Een grote wolk stoom blaast uit de schoorsteen van de stoomboot. De touwen worden losgegooid, pieten roepen en schreeuwen en daar gaat de grote stoomboot de Spaanse haven uit, op weg naar Nederland. Hulpje1 weet niet wat hij moet doen. Hij heeft al 3 keer op zijn toeter gedrukt, maar niemand heeft het gehoord. De stoomboot is weggevaren. Hulpje1 kijkt eens op het pakje. "Mireille" staat er op. Nu krijgt dat meisje geen cadeau, denkt Hulpje1 met een snik. Wat zielig. Wat zal ze boos zijn op Sinterklaas! Hulpje1 zet van boosheid zijn motor eens hard aan. Wat moet hij nu doen? (wordt vervolgd) uit: Sinterklaasverhalen
Er is ook een grote vrachtwagen gestopt. Alle pieten rennen er naar toe en beginnen uit te laden. Alles gaat de boot in, grote cadeaus, kleine cadeaus, snoep, taaitaai, pepernoten, teveel om op te noemen. Hulpje1 zet zijn motor iets harder aan, hij wil nog iets dichter bij de grote stoomboot komen. Nog iets harder gaat de motor en...daar laat het touw los. Voorzichtig vaart Hulpje1 nog iets dichter naar de stoomboot toe. Daar is het echt vreselijk druk. Alle pieten zijn druk aan het werk. En, ja, echt waar. Daar is Sinterklaas zelf ook! Hij heeft zijn werkmijter op, en geeft vriendelijk aanwijzingen aan de pieten. Van schrik had Hulpje1 bijna heel hard op zijn toeter gedrukt. Niemand let op hem, hij is zo klein, hij valt niet op. "Hier komt de laatste vrachtwagen, Sinterklaas," zegt de Hoofdpiet. Een hele grote vrachtwagen stopt naast de boot. Weer wordt alles door de pieten overgeladen. "Zo klaar," roept snelle piet. "O nee, hier is nog een pakje!" En hij gooit het de boot op. Alle pieten zijn alweer bezig. Niemand ziet dat het pakje over de boot heen gaat. Dat het zomaar in het water zal vallen. Wat erg! Dan krijgt een kind geen cadeau! (wordt vervolgd) uit: Sinterklaasverhalen
Het is stil en donker in de Spaanse haven. De grote stoomboot van Sinterklaas ligt langs de kade. Met dikke touwen is de stoomboot vastgemaakt. De stoomboot wiegt zacht op het water. Hij heeft al weer bijna een jaar kunnen uitrusten. De stoomboot heeft er weer zin in. Helemaal naar Nederland varen, met al de pieten en Sinterklaas. En alle cadeaus natuurlijk. Het hele ruim ligt dan vol met cadeaus, zakken en zakken vol. Ja, dat is altijd weer een leuke tijd, vindt de stoomboot. Wat hoort hij nu? Daar komt een busje aangereden. Het zal toch niet? Het is..is het alweer zover? Ja, het is waar, daar komt een busje aangereden, vol met zwarte pieten. Vroeger moesten de pieten lopen, helemaal van het kasteel van Sinterklaas naar de haven. En dat was een heel eind hoor. Gelukkig heeft Sinterklaas nu een busje voor de pieten gekocht. Dan zijn ze niet zo moe als ze bij de boot komen.
De pieten stappen uit en lopen de boot op. Ze gaan vuur maken, dan gaat de stoommachine aan. En dan kan de boot weer gaan varen. Straks, als de pakjes ingeladen zijn en alle pieten en natuurlijk Sint ook aan boord zijn. Het is nu al gezellig aan boord.
Achterin de haven, daar waar het water ondiep is, ligt het kleine stoombootje. "Hulpje1" staat er op zijn kleine boeg. Hij is nog maar klein, heel klein, er kan niet eens een piet op zijn dek staan. Nee, het zal nog heel lang duren voordat Hulpje1 net zo groot is als de stoomboot. En voordat Hulpje1 dan helemaal naar Nederland mag varen.... dat zal nog wel heel lang duren. Zacht trekt Hulpje1 aan de touwen, hij hoort het gejoel van de pieten aan dek van de stoomboot. Daar wil hij wel eens meer van zien. Het is al een beetje licht geworden, dat komt goed uit. (wordt vervolgd) uit: Sinterklaasverhalen
In deze tijd is er nogal wat overdaad en het gezegde luidt, dat het je schaadt. Het snoepen van suikergoed en marsepein zal voor jou dit jaar uit den boze zijn. Met Kerstmis lekker uit eten gaan dat moet je maar eens overslaan Appelflappen en Oliebollen met Oudjaar maak ze deze keer dus maar niet klaar. Moet je dan leven op wortelen en water om slank te blijven voor nu en later? Nee, het is niet zo somber als ik hier uitleg Sinterklaas ontdekte voor jou een uitweg. Gezond leven en je lijf nog strakker kan met dit handige boek van Sonja Bakker. Peter Feller
Het Schrijn van de Schat van de Sint (slot) Universiteit van Bari onderzoekt edelstenen
Op fotopanelen werden sterk uitvergrote details getoond: schitterende parels, safieren en robijnen, maar ook onzuivere en beschadigde stenen, lege diamanthouders en verkleurd glas. Volgens prof. Scandale slaat bij sommige bezoekers de fantasie op hol bij het aanschouwen van zoveel schoonheid en rijkdom. De wetenschap brengt hen echter weer met beide voeten op de grond en vervult daarmee "haar echte fascinerende rol, het onthullen van mysteries." Bij de tentoonstelling in Bari hoort een kleine maar prachtig geïllustreerde en verzorgd uitgegeven catalogus. Alle teksten zijn in het Italiaans en het Engels. Daarmee is het werk niet af, want het departement geomineralogie bereidt momenteel veel uitvoeriger, eveneens tweetalige, publicatie over de kerkschat voor. Hopelijk bliift het daar niet bij en kan men de nieuwe onderzoeksmethoden ook op de schatten van andere Nicolaaskerken in Europa toepassen. Lieven Dehandschutter uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Het Schrijn van de Schat van de Sint (1) Universiteit van Bari onderzoekt edelstenen
Net zoals vele andere eeuwenoude kerken bezit de Sint-Nicolaasbasiliek van Bari een rijke schat. De oudste en meest waardevolle stukken dateren uit de Normandische tijd vooral de periode 1265-1443. "Grote weldoener was Koning Karel II van Anjou, die in 1284, 'dankzij Sint-Nicolaas en de Heilige Maria Magdalena', wist te ontsnappen aan een onthoofding", aldus pater Gerardo Cioffari, directeur van het Centrum voor Nicolaiaanse Studies.
De historische, religieuze en artistieke betekenis van de kerkschat van Bari is reeds voldoende onderzocht en beschreven. Het departement geomineralogie van de Universiteit van Bari bestudeerde de voorbij jaren o.l.v. prof. Eugenio Scandale de edelstenen op de religieuze kunstvoorwerpen. Daarbij werd gebruik gemaakt van de nieuwe wetenschappelijke methodes, zonder de objecten te beschadigen of aan te tasten. Met een mobiel laboratorium ging een multidisciplinaire ploeg de echtheid van de edelstenen na. Vastgesteld werd dat sommige slechts (gekleurd) glas zijn. Andere edelstenen werden in de loop der eeuwen beschadigd of zijn verdwenen.
Het onderzoek van het departement geomineralogie resulteerde reeds in een bijzonder knappe tentoonstelling, die plaats vond van 5 tot 31 mei in Bari. Er waren enkele topstukken te zien, zoals de geloftekroon van Ruggero II en reliekschrijnen in verschillende vormen (lantaarn, tiara en mijter met kromstaf en bijbel. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
