Langs de rand van de oude Gallo-Romeinse vicus werd in de vroege Middeleeuwen een kapel opgericht ter ere van Sint-Martinus van Tours. Hij was één van de oudste heiligen van het christendom. Traditioneel verwijst de keuze van deze patroonheilige naar een vroege kerkstichting, die op zijn beurt een continuïteit van bewoning vanaf de Romeinse periode laat vermoeden (foto 1).

De Sint-Martinuskerk was de oudste parochiekerk van Tienen. Het was de eigenkerk van een familie die zich ‘van Avendoren’ noemde en die op deze plaats een adellijk goed bezat. In 1816 verdween het Romaanse kerkgebouwtje nadat het in 1798 als nationaal goed verkocht werd.

Een tweede bewoningskern situeerde zich meer oostelijk, rond de beter verdedigbare Sint-Germanusheuvel (huidige Veemarkt). Sommige auteurs situeren de oorsprong van de eerste Sint-Germanuskerk in de 9de eeuw. Volgens een 12de-eeuwse transcriptie van een charter uit 20 april 872 bevestigde Karel de Kale de Parijse abdij van Saint-Germain des Près in het bezit van de villa ‘Thuinas’. In het originele charter ontbreekt deze vermelding en in het 12de-eeuwse cartularium werd voornoemde passage geschrapt.

Hoewel er nog veel onzekerheden bestaan rond de exacte oorsprong van de St.-Germanuskerk (foto 2), mogen we stellen dat er zich rond dit kerkje een nederzetting vormde.