Bijlagen:
02 As ich tàchetig zèn.mp3 (2.6 MB)   

Zoals ieder innoverend en dynamisch bedrijf is de Tiense Suikerraffinaderij (T.S.)  voortdurend op zoek naar expansiemogelijkheden. Het beheer van de innovatie is een van de steunfuncties binnen de T.S. Groep. De opdracht van deze afdeling is een innovatiecultuur op lange termijn te verwezenlijken en de ontwikkeling te bevorderen van nieuwe ideeën om beter de behoeften van de markt te anticiperen.

Naast haar interne onderzoeksactiviteiten, werkt de T.S. samen met talrijke binnen- en buitenlandse universiteiten en researchinstituten, onder meer in het kader van Europese onderzoeksprogramma’s. In totaal besteedt de Tiense Suikerraffinaderij per jaar ongeveer 8 miljoen EUR aan onderzoek en ontwikkeling.

De T.S. ontwikkelde eveneens nieuwe voedingsingrediënten uit de cichorei wortel. Inuline en oligofructose leveren een unieke combinatie van technologische eigenschappen (smaak en textuur verbetering) en nutritionele voordelen (zoals stimulering van de goede darmflora, verbeterde calcium opname en regulatie van de darmtransit).

De afdeling Onderzoek & Ontwikkeling

Deze afdeling ontwikkelde specifieke koolhydraten, onttrokken uit de cichorei wortel. Dankzij hun nutritionele voordelen was de T.S. in staat de nieuwe behoeften van de consument inzake voeding en gezondheid te anticiperen.

Een volledig nieuw productieproces werd op labo en piloot schaal uitgewerkt en vervolgens toegepast op industriële schaal. Ook de technologische kenmerken en potentiële toepassingen van deze nieuwe ingrediënten werden nauwgezet bestudeerd om er de unieke voordelen van te bepalen.

Nog steeds blijft het onderzoek naar de nutritionele eigenschappen van inuline en aanverwante producten een belangrijke pijler. Talrijke onderzoeken over hun voordelen op gebied van humane en ook dier voeding zijn lopende in samenwerking met befaamde internationaal erkende teams. Er werd ook geïnnoveerd in de ontwikkeling van gemodificeerde inulines voor gebruik buiten de voedingssector, o.a. in cosmetica en de chemische industrie.

Innoverende suikerspecialiteiten

Ti’Light® (foto links) was het eerste caloriearme suikerklontje ter wereld. Wit of bruin (op basis van rietsuiker) en met hetzelfde zoetende vermogen als het traditionele klontje maar met viermaal minder calorieën. Ti’Light® bestaat ook in poedervorm.

Daarnaast heeft de T.S. Ti’Flora® en Ti’Calcium® op de markt gelanceerd. Ti’Flora® biedt de unieke combinatie van bietsuiker en actieve voedingsvezels die uit de cichorei wortel zijn onttrokken (inuline) en niet alleen de goede darmflora herstellen maar ook de transit doorheen het spijsverteringsstelsel verbeteren. Ti’Calcium®, op basis van suiker, inuline en calcium onderhoudt het beendergestel.

De T.S. en Douwe Egberts ontwikkelden samen Momenti. Deze suikerklontjes verrijkt met heerlijke aroma’s bestaan in vier verschillende smaken (chocolade, amaretto, irish cream en praliné). Smaken die perfect passen bij koffie. Meer recent werd Ti’Chef op de markt gebracht. Ti’Chef is suiker met aroma (citroen of vanille) ) en geeft aan pannenkoeken, gebak en desserten een verrassend lekkere smaak.

De testfabriek

Binnen de suikerfabriek van Tienen is er ook aparte kleinere installatie, die de testfabriek (zie bijlage) genoemd wordt. Daar worden nieuwe productieprocedés uitgetest op semi-industriële schaal. Nadat een nieuw meestal deelprocedé op punt is gesteld op laboratoriumschaal wordt het procedé opgeschaald in deze testfabriek omdat bij opschaling soms nog onverwachte problemen kunnen opduiken. Als ook de resultaten van de testfabriek bevredigend verlopen kan begonnen worden het verder opschalen naar industrieel niveau. Meestal doet men dan een investering in één van de fabrieken en als ook dit goede resultaten geeft wordt het nieuwe procedé in de overige fabrieken van de groep overgenomen.

Bijlagen:
Testfabriek.JPG (214.8 KB)   

De Tiense suikerraffinaderij heeft een verpakkingsafdeling , waar tal van suikersoorten die allemaal in de winkelrekken te vinden zijn, geproduceerd worden. Dit is echter minder dan 10% van haar productie. Jaar per jaar verminderd zelfs de verkoop van pure suiker  aan de verbruiker.

Desondanks neemt het suikerverbruik in België nog steeds toe. Wij verorberen met zijn allen ieder jaar meer suiker zonder dat wij het goed beseffen. Drinken we een glas cola dan hebben we een equivalent van 7 suikerklontjes onbewust naar binnen gewerkt. Suiker zit in enorm veel voedingsmiddelen  verwerkt, zoals in koekjes en tal van andere zoetigheden.

Hierdoor produceert de Tiense Suikergroep voor meer dan 90% een halffabricaat dat nog verder dient verwerkt te worden door andere industrieën.  Hierdoor komt de prijs die de fabriek krijgt voor haar half afgewerkt eindproduct onder druk te staan.  De Tiense suikerfabriek heeft in het verleden talloze pogingen ondernomen om een hoogwaardiger eindproduct te produceren zoals de “Tilight –producten”  en de “vezelrijke suikers” welke men een caloriearm of darmtransit bevorderend  aureool trachtte toe te dichten, doch meestal zonder het gewenste succes. Suiker is de calorie leverancier bij uitstek en is moeilijk te verzoenen met een caloriearme voeding.

Ook de recente pogingen op hightech landbouw en voeding gerelateerde nieuwe industrieën aan te trekken in het kielzog van de Tiense Suikerraffinaderij is tot op heden eerder dode letter gebleven.

06-12-2010 om 00:00 geschreven door jcob1374  

Voor de suikeropbrengst van deze oppervlakte krijgen de bietentelers bovenop de wereldprijs een vaste subsidie per ton bieten. De gesubsidieerde  bietenprijs per ton wordt de “A-suikerprijs” of gewoon de suikerprijs genoemd.

Omdat de opbrengst in ton en per hectare van jaar tot jaar kan verschillen kan de boer er in slagen op zijn vast gecontingenteerd areaal bietengronden toch meer ton bieten teelten dan het vast gesubsidieerde aantal  ton. Voor deze meer productie krijgt de boer ook een lagere subsidie per ton. De suiker geproduceerd op deze wijze wordt de “B-suiker” genoemd.

De boer kan indien hij dit wenst ongelimiteerd suikerbieten planten. Doch de prijs die hij hiervoor zal ontvangen van de suikerfabriek is de wereldprijs. De prijs die de boer kan krijgen op de wereldmarkt wordt de “C-suikerprijs” genoemd.  De productie van “C-suiker” is niet rendabel en gebeurd dus in de praktijk quasi nooit.

In essentie is de niet gesubsidieerde suikerteelt dus niet rendabel  en kan dus enkel bestaan door de landbouwsubsidies. Dit is natuurlijk één van de achilleshielen van de Belgische maar ook van de Europese suikerindustrie. De suikerbieten teelt ( A en B suiker) geldt als één van de rendabelste landbouwteelten, doch is in essentie is deze teelt aan wereldprijzen (C suiker) totaal niet rendabel.

06-12-2010 om 00:00 geschreven door jcob1374  

De suikerindustrie is in het begin van de 19^de eeuw in onze streken ontstaan uit noodzaak.  De Engelsen, als heersers over de zeven wereldzeeën, hadden alle havens op het Europese vasteland geblokkeerd om de aanvoer van grondstoffen naar het Frankrijk van Napoleon te blokkeren.

Door deze blokkade kon geen rietsuiker meer ingevoerd worden en zocht men op het Europese vasteland naar alternatieven. Zo kwam de suikerbiet en de vruchtbare gronden van Haspengouw in beeld en groeide de suikerindustrie in het Tiense als kool. Ook de afschaffing van de slavernij waardoor rietsuikerproductie een heel stuk duurder werd zorgde dat de suiker uit bieten een hoge vlucht nam in het oude continent.

Door de intussen geautomatiseerde rietsuikerteelt, met in sommige streken tot drie oogsten per jaar, is rietsuikerteelt in essentie veel rendabeler als de bietsuikerindustrie die het moet stellen met slechts één oogst per jaar. Op de wereldmarkt kan de suiker gewonnen uit bieten momenteel niet concurreren met de suiker gewonnen uit suikerriet. Het gevolg was dat de Europese Unie al kort naar haar oprichting de bietsuiker heeft gesubsidieerd om de eigen suikerproductie te beschermen tegen de veel goedkopere rietsuiker. Zo is de “A”, de “B” en de “C” suikerprijs ontstaan.

06-12-2010 om 00:00 geschreven door jcob1374