Ook in de 18de eeuw beïnvloedden internationale conflicten het plaatselijke politieke leven. Toen Maria-Theresia (1740-1780) (foto links) in 1740 haar vader Karel VI opvolgde, kreeg zij af te rekenen met een coalitie van Europese vorsten die haar de opvolging betwistten. Dit resulteerde in de Oostenrijkse Successieoorlog. Met de steun van Engeland en van haar Hongaarse onderdanen wist zij de schade te beperken en de macht te behouden. In 1745 liet zij haar man Frans I tot keizer verkiezen, waardoor zij keizerin werd. Na de Zevenjarige Oorlog (1756-1763), waarin de vorstin met de hulp van haar vroegere vijand Frankrijk verloren gebieden probeerde te recupereren, legde zij zich voornamelijk toe op de politieke en bestuurlijke organisatie van haar erflanden. Zij verbeterde het rechtswezen en het onderwijssysteem en beknotte de autonomie van de kerk en het gezag van Rome. Traditioneel wordt de aanvang van de regeringsperiode van Maria-Theresia gezien als een periode van voorspoed en economische herleving. Toch was niet alles rozengeur en maneschijn. De frequente inkwartiering van eigen en vreemde troepen dwongen de overheid tot onpopulaire maatregelen die de lasten op de inwoners verzwaarden en tevens de kiemen legden voor een nieuwe opstand.