In het wapenschild (foto links) van de stad Tienen staan twee schapen op de achterpoten aan weerszijden van een banier met de stadskleuren (wit en blauw). Enkel de kleur wit en blauw kon in de Middeleeuwen goedkoop geproduceerd worden. De schapen leverden de wol voor de vervaardiging van het laken. Dit laken kon uitgevoerd worden en bracht rijkdom in de stad.
"De Tiense Straatmuzikanten" bezingen in hun lied de "Tinse Kwêêkers" dit wapenschild. In hetzelfde lied bezingen zij ook hoe de Tienenaars aan hun spotnaam "Kwêêkers" zijn geraakt. Langs de volgende link kunt u hun lied beluisteren.
http://detiensestraatmuzikanten.hetklikt.be/liedjes/liedjeszingen10.html
Omdat het Tiens dialect niet voor iedereen even toegankelijk is, heb ik een poging gedaan om het lied te vertalen. Ik hoop dat mijn poging gelukt is en dat jullie de inhoud van de tekst zullen begrijpen.
Tinse Kwêêkers
(Tiense kwakers)
Minse
vàn d'Ardènne tot àn de zieë
(Mensen van de Ardennen tot aan de zee)
laastert
gélle noo ne kieë!
(luister jullie nu een keer)
De
Tîenenéërs dà zén schoopekoppe,
(De Tienenaars, dat zijn schapenkoppen,)
doveur
moet g' ins oan gon kloppe
(daarom moet je een aan gaan kloppen)
bé
ons steidelèk woopeschild!
(bij ons stedelijke wapenschild!)
In
de Slag và Woewringe
(In de slag bij Woeringen)
kwàmpe
de Tîenenéërs in de geunst
(kwam de Tienenaar in de gunst)
vàn
Hèrtog Jàn den Ieëste
(van hertog Jan de eerste)
dank
zêê heun kraasbougsch'atterskeunst
(dank zij hun kruisboog
schieterskunst)
Den
Hèrtog wàs verschrikkelèk mild
(De hertog was verschrikkelijk mild)
èn
gaaf ons dus dà woopeschild ...
(en jaf ons dus dit wapenschild
)
bé
twieë rechtstoënde schoope ...
(met twee rechtopstaande schapen
)
Vwalla,
noo koent g'oep twieë oeëre gon sloope.
(Zie hier, nu kunnen jullie op twee oren
slapen.
Refrèèn
(Refrein)
Wélle
zén twieë èchte Tinse Kwèèkers,
(Wij zijn twee echte kwakers)
wêê
ons ni kan zîen, zeit: dà zén zèèkers!
(ons niet kan zien, zegt: dan zijn zeikers!
Mà
bé e békke simpathîe
(Maar met een beetje sympathie)
komt
ter vànzèlleves harmonîe...
(komt er vanzelf harmonie
)
èn
saaikermànne, dà komt vàn d'industrîe.
(en suikermannen die komen van de industrie)
Mà
ge vroogt oech ieëst messchins nog àf,
(Maar u vraagt zich misschien af,)
verwà
noo schoope, verwà gin wolleve?
(waarom nu schepen, waarom geen wolven?)
Và
ne wollef heit e schoop allieën mar de wol ...
(Van een wolf heeft een schaap alleen maar de
wol
)
mà
wàd ich noo vertél, dàd és mar brol ...
(maar wat ik nu vertel, dat is maar brol
)
Ge
moet wieëte: an deis kànte,
(U moet weten: in deze streken,)
in
de middelieëfsen têêd,
(in de middeleeuwen,
wéëre
wolbedrêêven èn laakemaakers
(waren wolwevers en lakenmakers)
tààmelèk
fél versprêêd ...
(tamelijk verspreid
..)
Doë
moete dêê bisjkes oech doewn an pààze
(Daar moeten deze beestjes u aan doen denken)
Schoope
koennen och wél blèète,
(Schapen kunnen ook wel blaten,)
mà
de spotnààm "Tinse Kwèèker"
(maar de spotnaam Tiense Kwaker)
komt
vàn 'n hiël ànder bieëst èn
(komt van een heel ander dier en)
heit
te màake bé den Hêêlegen Gieëst!
(te maken met de Heilige Geest!)
Was't
in Ten Poewl of in Sint Germàànus?
(was het in Ten Poel of Sint-Germanus?)
't
makt nid aat wa doë vàn oan és
(het maakt niet uit, wat daar van aan is)
In
îeder gevàl, bé 't Sinksefieëst loste z'heun daaf
(In ieder geval, bij het feest van Pinksteren
lieten zijn een druif vrij)
-
simboul vàn den Hêêlegen Gieëst
(symbool van de Heilige Geest)
Uiver
de kop và menieër pestoeër
(over het hoofd van mijnheer
pastoor)
vàn
oep 't daksoal tot in het koeër ...
(van op het doksaal tot in het koor
)
Ma
soems gebuire ter keriuize dinge:
(maar soms gebeuren er curieuze
dingen:)
dà
joër koste ze gi daîfke vinge ...
(dat jaar konden zij geen duif
vinden
)
De
k'aster zén vràà zei: pakt 'n èng
(De vrouw van de koster zegde: neem
een eend)
in
den hof thaas néffe, bé ons tèng.
(in de tuin naast thuis bij onze
tante.)
Het
bisjke wédden ingeschaakeld
(Het beestje werd ingeschakeld)
èn
't hei mich ewa àfgekaakeld!
( en het heeft wat af gekakeld)
In
den "Etoile de Belge" vàn 1880
(In de Etoile de Belge van 1880)
léës
ich dàn nog - O God Allemachtig
(lees ik dan ook nog - o God Almachtig -
dàt
de k'aster zén vràà het hàà gevoenge
(dat de vrouw van de koster het had
gevonden)
het
simboul vàn de vujrige toenge.
(het symbool van de vurige tongen)
Ze
staak katoewnplaas in de fik
(Zij stak katoenpluis in brand)
èn
smeit dà no beneie zonder éllentrik ...
(en smeet dat naar beneden zonder
elektriciteit
)
èn
mieënige vwàlle vàn ne kommujnekànt,
(hierdoor vloog de voile)
vloug
zoeë fieëstelèk in brànd.
(van menig communicant in brand)
En
bé dà sout simboule
(En met dit soort symbolen)
hèmme
ze dus mar oepg'houve.
(hebben ze dus maar opgehouden)
Wit
gélle het noo, 'zieëveréërs èn zèèkers',
(Weten jullie het nu, zeveraars en
zeikers)
Tîenenéërs
zén: 'Tinse Kwèèkers!!!!'
(Tienenaars zijn Tins Kwèèkers!!!!)
|