Tienen heeft meer dan 100 jaar een onafgebroken liberaal bewind gekend. De stad werd meer dan een eeuw beheerd en bestuurd door de suikerbaronnen van de suikerfabriek.

Tot in het midden van de twintigste eeuw was de liberale partij oppermachtig in Tienen. Van enige oppositie was er toen nauwelijks sprake. De suikerfabriek gaf en nam. In ruil voor loyaliteit  zorgde de fabriek niet alleen voor zijn personeel, doch ook familie en kennissen genoten van de gunsten van de fabriek indien men zich achter de visie van de suikerbaronnen  schaarde.

De fabriek had reeds voor de tweede oorlog eigen vakantiehuizen aan zee waar haar loyaal personeel en hun familie naar toe konden. De suikerfabriek zorgde voor ontspanning en cultuur vooral dan in de zaal “Het Patronaat” in de Beaudiunstraat (=straat die het stadscentrum met de suikerfabriek verbind en vroeger de Lange straat genoemd werd).

De invloed van de fabriek op de bevolking was tin die dagen enorm. In cafés van de andere (socialistische of katholieke strekking) gezien worden stond gelijk met een doodzonde en zette direct heel wat voorrechten op de helling.

In de jaren zestig werd de bevolking mondiger en verloor de fabriek geleidelijk aan haar invloed op stad en haar bevolking. Het stadsbestuur veranderde van een liberaal gingen we naar een socialistisch bewind. En dit tot op de dag van vandaag, met slecht één kort liberaal intermezzo rond de millenniumwisseling.

Momenteel is de suikerfabriek een bedrijf zoals een ander en heeft nog erg weinig invloed op het stadsbestuur en op de Tienenaars.

In bijlage een "pdf" met de leden van het huidig Schepencollege met telkens hun naam, hun strekking en hun bevoegdheden.