Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
06-11-2015
715 Kindaros
715 Kindaros Tegenwoordig hoor je enkel negatieve geruchten over Griekenland. Het is dan ook eens wat anders als er een reeks komt over het toerisme in de bakermat van de democratie. Op 1 mei worden in de cycladen de ezels op het dak gezet. De kinderen dansen op traditionele muziek. Het is de streek van de prachtige marmergroeven, waar nu nog enkel een groot meer overschiet. Er is ook een internationaal befaamde marmersculptuuracademie. Ik zag dat in de prachtige reeks op ‘Eén’ over de Griekse eilanden. Een eilandhopping is zeker een must. Maar dit valt nu samen met de onophoudelijke toevloed van migranten die vanuit Turkije de oversteek naar Kos wagen. Zo belanden ze langs de kortste oversteek Europa. De toeristen doen dat ook vanuit Turkije. Ik deed daaraan ook eens mee, toen we onze vakantie in Bodrum afwerkten. Voor ons was het van raki naar ouzo! Wat opviel toen we in Kos aanmeerden waren de vele zwerfkatten die er rondliepen. Hanen heb ik er amper gezien en zeker niet op de torens.
714 Water. In Canadese mijnen is drie kilometer diep miljarden jaren oud water gevonden. De levenskracht ervan maakt buitenaards leven een stuk waarschijnlijker. Deze zomer is nogal droog. De vijver van Julien stond droog. In de Beemden moet hij alle dagen water aandragen, want de poelen staan ook droog. De Schotse koeien die aan die poelen drinken, worden door onze conservator van de Beemden goed verzorgd. Ik vind dat hij wat faciliteiten moet krijgen voor de zorg die hij eraan besteed. Transport van water zou kunnen! Of is het niet mogelijk om daar een regenwaterput te boren ? Je goudhaantjes moet je verzorgen in de verenigingen. De Schotse koetjes ontsnapten ook weer. Het bracht dan ook heel wat voeten in de aarde, om ze terug in de beemden te krijgen. Deze runderen willen ook, zoals iedereen, ook eens een stapje in de wereld zetten. Voor de haan op de toren hoeft dat niet! Want die kan alles van boven overzien!
713 Eeneiïg Bij mijn wekelijks Schots ontbijt op zondagmorgen kreeg ik een verrassing voorgeschoteld, letterlijk en figuurlijk. Schots ontbijt bestaat uit ontbijtspek en eitjes. Gemakshalve bak ik mijn ontbijtspek en kieper er daarna een ei bij. Dat ei noemt men in het dialect een “pjêroeëch” of vrij vertaald een “paardenoog”. Tot mijn verbazing vielen er twee eigelen in de pan. Dat was dus een eeneiïge tweeling. Ik zou die ook wel eens willen zien uit het ei komen. Maar begin daar maar aan! Dat is quasi onmogelijk waar te nemen.
712 Hypocrietenfestival. Het uitreiken van een prijs wegens bewezen verdiensten heeft deze synoniem. Want als je iets bereikt hebt in het leven, wordt je benijdt. De meeste mensen houden de schijn op dat ze je sympathiseren. Maar niets is minder waart. Hypocrisie viert hoogtij. Het spreekwoord “hoge bomen vangen veel wind” is hier van toepassing. Uit empathie doen velen daaraan mee. In plaats van recht voor de raap te zijn, denken zij de medemens te moeten sparen. Ze draaien dan ook steeds rond de pot. Je weet dan ook amper war je eraan hebt. De mensen dragen een masker zoals in Venetië gebruikelijk is. We moeten ons dan ook op de 5 % echte vrienden richten die het je gunnen. Maar waaraan herken je die? Want een erkenning gaat via een herkenning. Dat doet me plots denken aan de drie rondjes rond de toren en de kerk van St.-Martinus die zou helpen tegen bedwateren. Wat dat te maken heeft met het beschreven fenomeen is me vreemd. Of zou dat ook daartegen helpen?
Ik voel mij een “lonely boy”.-, zoals de haan op de toren. In mijn jeugdjaren, de gouden jaren 60, had Paul Anka een wereldhit met “I am just a lonely boy”. Zou die geïnspireerd zijn door een haan? Iedereen denkt dat we dat doen om in de belangstelling te komen. Niets is minder waar! Als je aan de vierde halte van tram 70 zijt, heb je die belangstelling niet meer nodig. De haan staat al eeuwen op de toren, onveranderlijk! Die heeft ook geen nood meer aan erkenning. Waarvoor doen we het dan? Uit respect voor de echte vrijwilligers, die nog wat idealisme vertonen. Die worden echter gebruikt en misbruikt voor eigen belang! Zij moeten vaak in minderwaardige omstandigheden presteren. Zij verdienen meer!
6.9.2015 Jeugdraad Meise en in de Stripoteek Meise! 50
Ik heb twee maquettes gemaakt van houten theedoosjes. De schaal is in verhouding tot de hoogte van de doosjes : een kubus van 7,9 cm hoog, 10,4 cm breed en 9,3 cm diep, zonder deksel. De eerste maakte ik op grond van een oude foto en postkaart van de verdwenen hoeve De Waet. De tweede is de Rozenboom, de herberg of ‘stamënee’ met boerderij, toen Boechtstraat 21. We groeiden daar op toen onze grootvader overleed in 1945. We woonden daar en hadden er een prachtige jeugd tot 1955. Toe kocht mijn nonkel Jean, de echtgenoot van mijn meter, het gebouw en de grond. Ons gezin zat op straat en we verhuisden naar de Mechelsebaan. Mijn broer Piet schreef erover in “Verhalen van mijn jeugd” en ik vervolledigde met “Vertellingen van een straatrat”. Ze werden gepubliceerd in ‘het gazetteke”, de Okra – krant.
In Nederland springen ze met een lange stok over een beek. Dat noemen ze fierlejeppen en het is een sport. Als je je misrekent belandt je in het water. Je kunt het vergelijken met polstok springen. De polstok is echter veel langer en je moet hem overstijgen. Je hangt er niet haan maar staat er als het ware op je handen bovenaan op. Een goede techniek brengt je hoger. Boebka was daar jaren lang een kraan in. Hij verbeterde het wereldrecord centimeter per centimeter! Nu staat er een Fransman aan de top. In de parochies blijft de haan op de kerktoren bovenaan! Hij blijft rustig op zijn plaats. Hij moet daarvoor niet fierlejeppen of polstokspringen. Tenzij hij eraf waait of afgebliksemd wordt!
707 Bier De hop staat in bloei aan mijn voordeur op ons balkon. De laatste authentieke brouwer van de Mort Subite kwam hem keuren. Het is een lichte hop. Gistcellen zijn ook een deel van het brouwproces. De ontdekker ervan was Antonie van Leeuwenhoek in 1680. In 1857 zou Louis pasteur aantonen dat de gistcellen leven. Eduard Buchner behaalde de nobelprijs scheikunde in 1907 door aan te tonen dat gistcellen enzymen produceren : dat was het biochemisch fundament van het fermentatieproces. In The Lounge in Meise tappen ze Rodenbach van ’t vat. Gezondheid! Santé! Salud! Gesundheit! Salute!
Het haantje uit Memphis Martin Luther had een droom. Ik had er ook een. De reuzen van Concordia werden opgenomen in het immaterieel erfgoed van Vlaanderen. Binnen kort volgt UNESCO. De dienst informatie vroeg mij plots hoe hoog de reuzen zijn (3,97 m), of ze draagbaar zijn (uiteraard) en wie ze normaal draagt. Dat viel samen met de toewijzing van de titel Cultuurlaureaat, voor de derde keer en hopelijk goede keer. En daar was mijn droom. Waarom vroeg de gemeente dat nadat ze plaatsing in de Pastorij St;-Martinus en betalen van de verzekering afgewezen hadden? Ik dacht naïefweg dat ze iets van plan waren voor de uitreiking van de prijs. Misschien mogen de reuzen aanwezig zijn? Ze zouden in de foyer van de Muze (van Meise) een mooie publieke plaats kunnen innemen! Op de 50 jarige huwelijksjubilea van sympathisanten van Jan en Mie waren ze aanwezig. Dat zou nu ook een mooie verrassing zijn. Wait and see, kraaide de haan!
Op 13.9.2015 toont Berla enkele verscholen parels van ons erfgoed in Meise. In de St.-Martinuskerk geeft Johan Grootaers uitleg over de tempera’s. De verdwenen H. Perus op de paal wordt even belicht. Het verband met de monumentale muurschildering van Meisenaar constructivist Jan Beekman God is liefde wordt gelegd met Het Laatste Oordeel op de muurschilderingen in de kerk. Wil je die bezichtigen dan begeef je je naar het Chiroheem, oploopafstand Krogstraat 7. In de Jeugdclub Knodde (bestaat dit jaar 52 jaar en Jeugdraad Meise 50) verdween een zwart – wit muurschildering “Het laatste avondmaal”, die je op foto kunt zien. De derde locatie is de St.-Stephanuskerk in Oppem. Hier krijg je deskundige uitleg over de recent ontdekte muurschilderingen. Vervolgens is een bezoek aan het tramhuisje in de Stationsstraat aangewezen. Er worden oude foto’s van de tram in Meise getoond. Daarna kun je nog naar de kerk van Rossem, waar ook oude muurschilderingen zijn. De parochieploeg houdt er een parallel evenement. Bezichtig zeker eens het beeld van de H; Anna ten drieën op de eerste zuil links.
