Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
20-10-2006
240 Geslacht
György Konrad wil niet dat hanen treuren voor een geslachte kip. Deze Hongaarse schrijver brengt ons levensinzichten uit Hongarije in zijn boek Het verdriet van hanen vertaald door H.Kammer en uitgegeven bij De Bezige Bij, Amsterdam. Hij schrijft altijd over hetzelfde, maar er komen telkens andere elementen boven, wat zijn werk boeiend houdt. (S.d.L.2825) Laat ik de bejaarde wandelaar in wiens huid ik tijdelijk wil kruipen, het alter ego uit wiens gezicht ik, al schrijvende, de wereld wil beschouwen, Kalligaro noemen. Zijn held Kalligaro laat zich meelokken door zijn gedachten die onderdeel zijn van een groter geheel. Dit gebeurt in het kader van de holocaust of beter de gevolgen ervan in zijn leven : zijn Joodse vriendjes keerden niet terug. In de aanhef van zijn boek treuren twee hanen om de kip die zonet door de kokkin de nek werd afgesneden. Kalligaro laat hen weten dat het nog altijd geoorloofd is om lekkere maïskorrels te blijven pikken. Later in zijn leven kantte hij zich tegen het communisme waartegen hij zich als dissident schrijver verzet. Kalligero schrijft alleen voor zichzelf, hij vraagt zich nooit af of al wat hij allemaal tijpt, wel aan de wensen van de anderen beantwoordt. Uit het literaire front vernemen wij ondertussen dat de Turkse schrijver Oran Pamouk Nobelprijswinnaar werd voor literatuur 2006. Hij schreef o.a. Sneeuw, Ik eet karmozijn en Istanboul. Of hij het over hanen heeft, zal ik weten als ik zijn werken lees.