Er was eens, lang geleden, heel lang voor dat onze haan van onze toren viel, in alle scholen een canon van verplichte literatuur.
Die zou opnieuw moeten ingevoerd worden vinden wij. Hij zou samengesteld moeten worden door een multidisciplinair en onafhankelijk team.
Ik heb in mijn normaalschooltijd de liefde voor literatuur gekregen dank zij mijn leerkracht Emiel Veevaete. ’s Maandags, tijdens het laatste lesuur, las hij voor uit de meesterwerken van onze Nederlandse literatuur. Mijn medestudenten op de laatste rij lagen dan met hun hoofd op de bank hun roes uit te slapen, ingevolge de uitspattingen van het week-end. Maar ik zat op de eerste rij en heb zo volop genoten van de pareltjes die ons ten gehore gebracht werden. “Het schamel moederken” , een novelle van Ernest Claes is mij altijd bijgeleven.
Onze handboeken waren van de beste. “Literatuur en stijlstudie” van W.Kramer, uitgegeven bij Wolters, was er een van. “De bron”, 5^de deel van de Nederlandse bloemlezing met literatuurgeschiedenis door dr. L.Debaene, Lic. Janssens en lic. Verbiest was de topper. Ik heb die tijdens de lange wachttijd voor de examens eens op het bord samengevat uit het hoofd. Dit standaardwerk is uit 1958 en zou een nieuw hoofdstuk of een bijlage moeten krijgen voor de waardevolle werken van de laatste 50 jaar. Ik ben er zelf alvast aan begonnen. Maar ik vind dat prof dr. Hugo Bousset, de voorzitter van de jury van de originele Jules Van Campenhoutprijs 1981 tot en met 1998 en oud-leerkracht van het avCVO, dat beter kan. Tijdens de boekenbeurs 2004 stelde hij 37 boeken voor uit het Vlaams Fonds van de Letteren op Radio I. Hij is er dus reeds mee bezig, maar ziet het ruimer dan dat.   Foto : T 155 canon
De leerkrachten in het eerste leerjaar zouden de kinderen die kunnen lezen i.p.v. een vodje papier opnieuw een lidkaart van onze bib kunnen geven. Als die dan meer open is, zoals in de naburige gemeenten en er info kan ingewonnen worden via internet, zijn we op de goede weg.
Helaas! Dat zal minstens nog zo lang duren, als we al op onze nieuwe haan wachten.

07-10-2005 om 10:09 geschreven door Jef De Cuyper

Canvas zond een prachtige reeks uit in 6 afleveringen van . Palin over de Himalaja. Ik heb ze op video geregistreerd en ga ze op DVD zetten.
In de levenswijze op grote hoogte vergelijkt hij leven naar het B(ruto)N(ationaal)P(product) met wat hij leven volgens het B(ruto)N(ationaal)G(evoel) noemt.
Zwartnekkraanvogels vliegen er vanuit de Himalaja naar het reservaat in Buthan als ze terugkeren eerst rond het klooster. De Buthanezen zien dat als een verbondenheid tussen religie en natuur.
Toren ik in 1992, bij het 25jarig bestaan van het AVCvo, voorrang gaf, aan de marathon van New-York op mijn geplande reis naar Tibet, heb ik geld ingezameld voor projecten in Tibet van Artsen zonder Grenzen.  Ondertussen zijn verschillende vrienden van mij ter plaatse geweest.  op dit ogenblik is Marc Adriaenssens van de Sporters voor AZG ter plaatse.  Ik kijk al uit naar zijn verslag.  Van Joan Arnoeyts kreeg ik een fijne reportage via internet.  Frans De Weerdt uit Meise (ondertussen spijtig genoeg Grimbergen) ging er ook op trekking.
Ik vraag mij af hoe de hanen er ginder uitzien ?  Op de tempels staan er echter geen!

07-10-2005 om 10:05 geschreven door Jef De Cuyper

De opperhaan van het avCVO zag het met lede ogen aan, dat één van de vier objectieve meerwaardes o.i.v. de commercialisering van didactische middelen, teloor ging.
De sgav, de internationale organisatie van de structureel-globale audiovisuele methode, kent echter een heropleving. Ik stootte op het internet op hun nieuwe website.

www.sgav.org christine.mestre@sgav.org

Via een e-mail naar professor Renard in Mons vernam ik al meer.
Dit is goed nieuws voor alle CVO’s die zich geroepen voelen om op een efficiënte wijze vreemde talen te integreren of hun meerwaarde te hernemen of te bereiken. Gekoppeld aan inoefenen in het AV.A.AC.ZC-talenpracticum (de tweede objectieve meerwaarde) zitten wij weer op het goede spoor.
De individuele gebruikers van CD-roms kunnen op eigen houtje (ondanks de leerkracht) ook hun weg vinden, als ze via afstandsonderwijs bijvoorbeeld, de herwerkte originele avsg-methodes krijgen via powerpoint.
De didactische techniek is eenvoudig. Men ziet een beeld en hoort de bijpassende zin (uit dialoog). De module AV.A.AC.ZC. geeft hem de gelegenheid in te oefenen volgens de beproefde schema’s : S..S..S..S/, S..R..R..R..R/ of S..R..S..R/ of nazeggen/antwoorden – vergelijken – verbeteren tot 95 % resultaat.
In de KUB gaf D.Markey op 14 december een uiteenzetting over “ Nieuwe Europese instrumenten voor het leren van moderne talen” , een internationaal project met steun van Europa.

www.dialang.org

Hier kun je je niveau, (schrijven en lezen), bepalen volgens de huidige Europese normen qua niveau. Het avCVO heeft echter een testsysteem, waarbij ook spreken en luisteren geëvalueerd wordt.

07-10-2005 om 09:58 geschreven door Jef De Cuyper

Een van de religieuze kunstwerken die in ons Chiroheem op de Krogstraat in opdracht van E.H.Herman Boon pr. geschilderd werd is verdwenen onder een laag mortel.
“Het Laatste Avondmaal” toont in zwart - wit de twaalf apostelen met Jezus die bediend worden door Maria. De schetsen van onze proost ter voorbereiding ervan, zijn gered uit de archieven van de Chiro (gedeponeerd in het parochie-archief).  Of de afbeelding van Maria bewust gebeurde kan ik niet meer achterhalen.  Het zou kunnen dat Herman Boon pr. Maria i.p.v. Maria Magdalena afbeeldde omdat hij kennis had van de Da Vinci code.   F oto : T155 rel.kunst
Wie waren die twaalf apostelen in die periode ? Het schilderij stond op de muur van het lokaal van de aspirant - leiders. Volgens mij waren dat : Jan Bogaerts, Roger Cooreman, Jos Van Nieuwenhuyzen, Raf Meyskens, Jef De Cuyper, Frans Heyvaert, Oscar Wellens, Jef Van Gompel, Wilfried De Goeyse, Jean Potums, Hugo Ooms en Paul Van de Velde.
Wij speelden in die periode eens het passiespel. Ik was in dat stuk de apostel Joannes. Mijn broer Piet beschrijft in zijn : “Toneelleven in Meise” zeker deze opvoering. Of de andere “apostelen” ook een rol speelden en wie van de twaalf, zou ik graag achterhalen.
Ik nam onlangs contact met het CRKC om het bestaan van deze religieuze kunstwerken te signaleren, indien onbekend. Want ik blijf het onderstrepen, dat het werk van Jan Beekman een enorme waarde heeft. En dat is niet alleen financieel. Het is het moderne equivalent van de muurschilderingen (versie oud testament vooraan rechts), maar dan volgens het Nieuw Testament.
De gevallen haan is veilig opgeborgen. Laten wij ook zorg dragen voor de andere relicten, oud of jong, uit ons verleden!

07-10-2005 om 09:55 geschreven door Jef De Cuyper

Het Vlaams Blok is niet meer! Lang leve vlaams belang!

Deze vreugdekreet had kunnen weerklinken in de congreszaal.  Er klonken echter andere kreten.

Gerolf Annemans had zijn bedenkingen over de uitspraak van het Hof van Cassatie.  Als het vonnis beïnvloed zou zijn door politieke overwegingen, dan heeft hij gelijk.  Maar wie kan dat ooit weten ?

Het grote succes van hun slogan, dwingt ons tot een analyse.

De gradatie uitgaande van onze veilige cocon naar de wereld gaat in natuurlijke stappen :
1. Eigen bloed = familiale verbondenheid

2. Eigen familie, ook aangetrouwde

3. Eigen dorp of parochie - Sib

4. Eigen gemeente

5. Eigen volk

6. Eigen land

7. Eigen werelddeel ...

Deze verbondenheid is toch een feit, maar mag niet leiden tot discrimineren van anderen.  Dicriminatie begint wanneer wij vanuit die gedachte superioriteit willen affirmeren.  Maar aan het gevoel op zich is niets verkeerd.
Er was echter inconsequentie bij het Vl.Bl. in de lijn van de slogans. Zij wilden niet verder gaan dan het eigen Vlaamse volk!

Wat is de oorzaak van het feit dat 25% van de burgers kiest voor het V.B. ?  Vele analyses zijn gemaakt.  Wat echter systematisch over het hoofd gezien wordt is het verval van waarden versus de verdoezeling ervan in onderwijs, opvoeding en media.  Waarden worden gecamoufleerd.  Zelfs eigen identiteit wordt versluierd en dat leidt tot een vermindering van zelfrespect.

07-10-2005 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper