Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
11-03-2016
733 Rozenboom
733 Rozenboom
In 1945 stierf mijn grootvader. Hij woonde in De Rozenboom Boechtstraat 21. Het werd afgebroken en bevond zich op de huidige nummers 27 tot en met 35. Het terrein liep door tot in de Limbosweg. Dat heette in het Meises dialect : “bai Waikkë Cuypës”. Mijn grootmoeder was al eerder overleden en Joannes De Cuyper liet een boerderij met herberg achter en nog twee inwonende volwassen kinderen : Amelie en Jef. Mijn vader trok noodgedwongen als oudste in en zo balandden wij in onze biotoop. Amelie en Jef hadden allebei verkering en trouwden zo snel mogelijk. Zo kwam ons gezin in een van de gezelligste herbergen, waar het sociale leven welig tierde. Het was de ontmoetingsplaats van de Oud Soldaten (Koninklijk Maatschappij der Gewezen soldaten van het Belgisch Leger) waar Jean muziekchef van was. Het was een gelegenheidsfanfare van de ‘ressën’ (Verenigde Broeders) en de ‘ëzzëls’(Concordia) die bij de vaderlandse plechtigheden broederlijk samen optraden. Mijn broer Piet en ik schreven onze jeugdherinneringen op. De mijne verschenen reeds eerder onder en Piet gaf een brochure uit “De historie van stamënee de Rozenboom in de Cuyperstraat”. Ik maakte een maquette van dit verdwenen erfgoed en verzamelde foto’s.