Wij gaan verder met de toren van O.L.V. – Boodschap en Sint – Nikolaas Meuzegem, waarop een gele bol staat die wij op de stafkaarten van het leger terugvinden.  Dat is een referentiepunt op een hoogte van 32 à 33 meter.  De nieuwbouw van de kerk dateert van 1863.  De bakstenen werden ter plaatse gebakken.  Oude grafstenen werden verwerkt in de vloer en de drempels.  Pastoor De Pauw vereeuwigde de consecratie van de nieuwe kerk in een tekst die we terugvinden in een loden container die ingemetseld werd onder de eerste steen langs de epistelzijde, rechts van het hoogaltaar.  Er is tevens een vrij merkwaardig orgel.  De klokken werden in 1943 ontvreemd en gingen vermoedelijk in de Duitse smeltkroes.  Maar op 20 december 1953 werden twee nieuwe klokken gewijd.  De grootste klok (een Si) draagt in de tekst “ Ave Maria” en het wapenschild van t’Kint.  De kleinere draagt het beeld van St.-Nikolaas en werd gestemd in re-kruis.Foto : Klokken Meuzegem in de toren

In 1745 ontstond er een rivaliteit tussen Imde en Meusegem.  Fr. Hermanus Servaes, pastoor van Meuzegem en Imde vanaf 17.7.1745 vertelt ons in zijn dagboek dat de parochianen van Imde achter zijn rug een request stuurden naar de aartsbisschop in Mechelen om de derde zondag van de maand ook een hoogmis te krijgen.  Die van Meuzegem stuurden toen ze dat wisten ook een request op 24.12.1745 om er niet op in te gaan “ aangezien Meuzegem de moederparochie was en Imde maar een gehucht”.

Als we de volledige inventaris hebben, van alle klokken van onze acht kerktorens, kunnen wij misschien alle tonen van de toonladder spelen in samenspel over onze mooie gemeente heen.  Dat was een mooi idee voor 4 december, maar het is helaas te laat!

Onze oproep van vorig jaar : “een kerststal onder elke toren” werd enkel opgevolgd in Imde.  We zagen ook een kersstal voor het gemeentehuis in Wolvertem en voor de pastorij in Meuzegem.  Volgend jaar zullen wij daar iets moeten aan doen.

31-05-2005 om 10:21 geschreven door Jef De Cuyper

In de toren van Rode  hangen drie klokken.  Zij zijn onderling verbonden en kunnen beieren en luiden.  Zij hangen dus alle drie aan een schommelstoel en er hangt in elke klok een klepel.  Zij werden gegoten door Michiels Jr.   Op de eerste staat : “Mijn naam is Maria” 1953. Op de tweede staat : “ Mijn naam is Brixius.  Ik vervang door staatsvergoeding een zusterklok die een gift was van de parochianen ; Peter : Mr. J.Verhasselt, Meter Mevr. Everaerts Praem.-Van Zee…… Pastoor : F.L.De Belder –O …               Foto : Rode142

Op 4 december om 13 uur begonnen alle klokken in ons land te luiden voor het bruidspaar van het jaar : Filip en Mathilde, … behalve de klokken van St.-Martinus Meise.  Of toch ?  De echten onder ons hoorden met wat verbeelding  de zachte weergalm van “Mathilda” van Harry Belafonte, echter in een weemoedige si-bemol.  Of de andere zeven torens van onze acht parochies hun klokken luidden is maar de vraag?

31-05-2005 om 10:19 geschreven door Jef De Cuyper

Via het VRT-nieuws kregen wij een voorstel tot oplossing van het duivenprobleem in en rond onze torens.  Als wij op elke toren een nestkast voor de slechtvalk plaatsen krijgen wij misschien volgend jaar natuurlijke selectie.  De duiven zullen van schrik verhuizen.  Maar wat denken onze duivenmelkers hiervan ?
Wij hebben  in de toren van Jef van Sjoeter in Westrode een nieuwe uilenkast geplaatst, zoals beloofd.  Wij deden dit met het duo dat binnen de uilenwerkgroep van Natuurreservaten hiervoor zorg draagt.  Deze toren is 25 meter hoog : 12.5 m metselwerk met een totaal gewicht van 120 ton en 12.5 m houten spits die 12 ton weegt.  Er hangen 15 klokken aan de buitenkant.  Zij worden bediend door een computer.  Zo wordt het uur geslagen en hij kan deuntjes spelen.            Foto : Toren Sjoeter

Het kerktorentje van Westrode daarentegen heeft één oud klokje dat afkomstig is uit een klooster en weegt 60 kg.  Er ligt een klein houten haantje klaar om deze spits af te werken. Foto : Monumentje toren Westrode onder paraplu

31-05-2005 om 10:17 geschreven door Jef De Cuyper

Ons beloofde eerste bezoek betrof St.-Laurentius Wolvertem.  Onze gids, Jef Van den Brande, bij wie het tien jaar geleden was dat hij de toren beklom, was er het hart van in.  Wij werden onthaald door een stel reisduiven die door een gebroken raam toegang kregen, met het gekende gevolg.  Wij konden zelfs de inscriptie op de grootste , van de drie klokken niet meer lezen.  Na ons bezoek vielen wij toevallig in de armen van pastoor Theo De Witte.  Wij zijn samen ons verdriet gaan wegdrinken met een kopje moedertroost (koffie).

Een verwoed lezer van ons blad stelde voor aan de biotelers van onze gemeente te vragen van al dat biomest weg te halen.  Hij denkt dat daar vraag naar is.

In de Geschiedenis van Wolvertem van J.’t Kint staat op pagina 704 een uitgebreide beschrijving van deze kerk.  De toren zou 35 meter hoog zijn.  De kerk staat op een motte (natuurlijke heuvel).  Hier vindt de nabijgelegen Mottestraat de oorsprong van haar naam.  In de toren hangen drie klokken.  De kleinste draagt volgend opschrift in oud Frans : I.A.I. :Adon/Anies : MedeMisiele De Montignis MCCC (= 1300).  De andere zijn een tweeling, geschonken door Prinses van Turn en Tassis in 1821.  Meter was Barones Diert de Kerwerve en peter Baron d’Hoogvorst.  De historische band tussen Meise en Wolvertem gaat dus ook via de klokken.  De zwaarste klok werd door de Duitsers weggehaald op 21 juni 1943.  Deze werd in 1948 vervangen door pastoor Frans Corluy en zijn parochianen.  Peter was notaris J.De Smedt en meter Mevr. Dokter Van den Bruel

Een verdieping lager, in een nis, staat een oud apparaat met trommel en verschillende tandraden.  De koster moest vroeger tijdens de prefatie deze automaat gaan opwinden met een zwengel.  Zo bleef het torenuurwerk het juiste uur aanduiden.                Foto : Interieur kerk

31-05-2005 om 10:15 geschreven door Jef De Cuyper

Op 10 oktober gaf de architect, die de restauratie van de kerk van Meise St.-Martinus begeleidt, een anderhalf uur durende uiteenzetting over de staat van de toren en de kerk.  Het “Spinet” (theaterzaaltje aan het zwembad) zat nokvol belangstellenden.  De dringende instandhoudingswerken zullen beginnen.  De twee zijgevels van het schip van de kerk zullen bij middel van kabels en stuttingen naar elkaar toe getrokken worden.  In de zijbeuken zullen gekruiste kabels tussen zijgevel en pilaren het geheel samenhouden.  Bovendien zal de draagplaat van de torenspits vernieuwd worden, zodat onmiddellijk met de renovering van de beiaard kan begonnen worden.  En de toren helt dus wel degelijk westwaarts over.  Dit is in een notendop het verslag.

Foto : Foldertje restauratie (parochie)

Iemand van de aanwezigen bleek ergens gelezen te hebben dat de toren niet haaks staat op de rest van de kerk.  Dat was in het parochieblad , waar we in het laatste nummer andere dingen lazen : “Als er bij ons ook geen uilen komen, dan is het omdat onze kerk beveiligd is tegen ongewenste indringers.”  Hier zijn twee letters te veel aan !  De kerkuil behoort tot de traditionele kerkgangers door de eeuwen heen.  Het is bovendien een beschermde vogel.  Dat moet dus zeker een vergissing of een grap zijn !

31-05-2005 om 10:14 geschreven door Jef De Cuyper

Wij kregen een oproep van de uilenwerkgroep Brabant om drie van de acht uilenkasten in de 8 kerken van onze gemeente te inspecteren.
De toren van Rossem is andermaal de vruchtbaarste gebleken.  Het paar kerkuilen dat hier elk jaar broedt, bracht drie prachtige jonge kerkuilen voort.  Het resultaat 1999 is dus weer 1 op 8 beoogde broedsels.  Jullie konden ondertussen op Ring T.V. de kerkuil bewonderen die in de valse zoldering van onze nationale luchthaven zijn intrek nam.  De publiciteit voor deze beschermde vogel is alvast meegenomen.                 Foto : uil

Op de kerktoren van St.-Martinus mochten wij helaas niet op.  De architect verbood elke betreding .  De klokken zijn volgens de pastoor reeds losgemaakt en worden uit de toren gehaald.  Dan pas kan de herstelling van de kerk beginnen.  Wij volgen de werkzaamheden op de voet.  Van aan de buitenzijde van de kerk konden wij vaststellen dat de kast opnieuw niet bewoond werd.  Wij deden een merkwaardige vaststelling aan de buitenkant van de kerk.  Aan de Beauffortstraat spieste een gierzwaluw zich met de bek vast in de gevel van de kerk.  Zij hangt daar nu reeds enkele weken.  Daar moeten jullie eens naar gaan kijken.

En Sint – Brixius Rode ?  Na wat aandringen mochten wij dan toch door een smalle pijp in de toren.  Hier moet dringend licht geplaatst worden.  De trap is ook aan herstelling toe, want de onderste trede ontbreekt.  Maar wat erger is zijn de stoffelijke resten, de uitwerpselen en zelfs eieren van de duiven.  Dat blijkt nog steeds een plaag te zijn in alle torens.  Onze vogelbeschermers krijgen meestal de schuld.  De uilenkasten worden bij voorkeur in een dakkapel op het schip van de kerk geplaatst.  En via de opening van de uilenkast, kunnen de duiven niet in de kerk.  Dus wij gaan vrijuit!  De toren van Oppem zou de vuilste zijn.  Wij doen een oproep voor een schoonmaakoperatie.

31-05-2005 om 10:12 geschreven door Jef De Cuyper

Naast de acht kerktorens van Meise zijn er ook heel wat kapellen en kapelletjes. Meestal zijn die ook getooid met een torentje.   Maar in ons welluidend en geregistreerd dialect betekent kapelletje ook stamenee.  Vroeger vond je er altijd een voor de kerk.  Tijdens de begrafenissen gingen de tooghangers hier dan “na de begrafenis”.  Na het groeten doken zij in het stamenee.  Van aan de toog konden zij dan zien als de eerste mensen buiten kwamen met hun bidprentje.  Dat was het moment om aan te sluiten in de rij, waarvan het grootste gedeelte prompt de kerk verliet.  En met het gedachtenisprentje in de hand doken zij opnieuw het stamenee in.  Hier werden alle verhalen over de afgestorvene verteld.         Foto : Tekening en medailles kapellen
Volgens de auteur van “ De kapellekensbaan”, Louis Paul Boon, zou een stamenee een plaats zijn waar jonge meisjes bier komen drinken. Een jeugdclub dus ook een stamenee kunnen genoemd worden.  Want dat was de uitgelezen plaats waar jonge meisjes zich kwamen laven.  En inderdaad : een vooraanstaand lid van de  Jeugraad in de jaren zestig, nu helaas lang overleden, bekeef in volle vergadering  het bestuur, omdat het zijn dochters pinten betaalde in de plaatselijke jeugdclub.  De betrokken meisjes zijn hierdoor niet op het verkeerde pad geraakt.  Hun sociaal engagement werd hier echter op punt gesteld.
Een stamenee voor de kerk is een traditie die opnieuw in ere dient hersteld te worden.  Het gemeentebestuur geeft het voorbeeld met de bouw van de nieuwe bibliotheek met ontmoetingsruimte.  Op deze plaats bevond zich stamenee “Manneke Pis” met de zaal Triomf.  Wij hopen dat het nieuwe stamenee elke dag zal open zijn vanaf minstens 10 uur ’s morgens.  Dan kunnen de gepensioneerden en wie vrij is, er bij een kopje koffie de kranten en tijdschriften gaan lezen, die elke dag toekomen in de bibliotheek.  En als er een begrafenis doorgaat, kan dat wat vroeger.  Dan kunnen de mensen die soms van heel ver komen even verpozen voor ze de kerk in gaan.  Of ze “na de begrafenis” moeten gaan, laten wij aan hun over.

31-05-2005 om 10:10 geschreven door Jef De Cuyper