Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
28-08-2005
Toren roept haan 119 : laureaat
Onze haan stak zijn borst nog eens goed vooruit en kraaide luidkeels, want de cultuurlaureaten 2003 werden gelauwerd in de Muze van Meise. Twee verenigingen vielen de eer te beurt : Vakantiegenoegens in de persoon van Frans De Smedt en de toneelklas van Frans Van der Aa, voor de originele opvoering van de vaas van Soissons. De acteurs stalen de show door de manier waarop zij opdoken uit de zaal en een fragment opvoerden van een deel uit hun opvoering. Voor de inzet voor cultuur kreeg José De Greef de trofee. Zij werd voorgedragen door de KBG als hun voorzitter en de Oud Soldaten van Meise waar zij eredame is. Haar grootvader, stiefgrootvader, vader en nonkel legden de link als opeenvolgende voorzitters voor deze jubilerende vereniging, die dit jaar tot 13 december haar eeuwfeest viert. Buiten categorie en voor een lange periode van inzet werd Roger Moerenhout bekroond. Hij was de drijvende kracht achter de 11 julivieringen die ter ziele gingen, het regionaal cultuuroverleg, het Davidsfonds, Berla en als uittredend voorzitter van de Cultuurraad. En toch werd 11 juli in Meise stiekem gevierd. De bekroonde gedichten van de beste laureaten van de Jules Van Campenhoutprijs werden voor het venster gehangen in het centrum van Meise. Dat is misschien ongemerkt voorbijgegaan. Maar als ze een steek laten vallen staat de orde van de Sibemol klaar om onder de toren van St.-Martinus de draad op te nemen. De aankondiging van de nieuwe benaming van de cultuurzaal " De Muze" gebeurde toch. Er is echter dubbel gebruik, want het gemeenschapscentrum van Drogenbos draagt dezelfde naam. Waar komt die drang toch vandaan, om aan alles nog een supplementaire naam te geven. Een kat vindt er haar jongen niet meer in. Of is het de haan die met de hen haar kuikentjes niet meer ziet in die wirwar. Noem dat kortweg CC zoals in Strombeek of Wemmel. Ze kunnen de benaming nu afkorten in MM. Geef toe : CC, MM, GC, CZ, wie kan daar nog aan uit. En de nieuwe voorzitter, die volgens de Guido van C nog nat is achter zijn oren, onderging hetzelfde lot als onze haan. Door in de wind te staan droogde het vocht vanzelf op.
Edward Saïd, Amerikaans Palestijns essayist, pleit meer dan ooit voor een humanistische benadering van de problemen van de Arabische wereld, 25 jaar na zijn werk Oriëntalisme. Hij verklaart hoe in het Westen de Arabische wereld misbegrepen wordt en omgekeerd. Nooit had men oog voor het immense bezinksel van de geschiedenis en de duizelingwekkende verscheidenheid van volkeren, talen, ervaringen en culturen. De oplossing is zeker niet te vinden in een eenheidsworst voor heel de regio. Men moet van elkaar leren en met elkaar samenleven. Het menselijk individu en subjectieve intuïtie zijn belangrijker dan macht. Maar macht is soms nodig. Dat is ook op kleine schaal toepasselijk op onze gemeente. Toen wij bij de fusie gedwongen werden onder een naam te gaan samen leven, woekerden frustraties aan beide kanten. De oplossing komt uit het benaderen van de verscheidenheid in de 8 kerkdorpen. In nachtwacht confronteerde Jan Leyers, Abou Jaja met prof. Etienne Vermeersch. Hieruit viel enkel te leren dat de twee partijen vastroestten in hun gekende standpunten. Het recent verschenen boek van Samira Belli, een beurette (van Noord Afrikaanse afkomst), Dans l enfer des tournantes doet ons onder ogen zien wat schuldig verzuim betekent in heel deze problematiek. Want onze democratisch maatschappijen zijn medeplichtig aan de onderdrukking en de mishandeling van vrouwen in de immigrantengemeenschappen, in naam van respect voor de andere culturen. Zij betekent een grote steun voor het collectief ni putes, ni soumises dat opkomt voor de emancipatie van de Maghrebijnse vrouwen. Voor haar is het dragen van de sluier dat in Frankrijk opnieuw uitbreidt, geen uiting van godsdienstigheid, maar wel van onderwerping.
Op 31 augustus 2003 huldigden wij een nieuw monument in. Stef De Ridder liet een zware blok graniet bewerken in China. De namen van de sponsors van de nieuwe beiaard werden erin gekapt. Momenteel zijn ze quasi onleesbaar. Maar de voorzitter van de VZW Nieuwe Beiaard beloofde dat de letters zullen verguld worden. Hij overhandigde aan het blinde koppel Gunther en Manuela een cheque voor een blindengeleidehond. Er daagden echter weinig sponsors op, maar de vaste luisteraars van de zondagavondconcerten kregen als slot een glas echte Champagne van uitstekende kwaliteit. De steen staat voor de oude beiaard, met de inscripties naar de klokken gericht. Hij past beter bij de nieuwe beiaard. Er was ten andere gezegd en geschreven, dat de lijst van de sponsors achteraan in de kerk zou gehangen worden. Maar dit exemplaar krijgen ze niet weg, noch kapot. Irma Claes is niet de laatste overlevende van de vrienden van de beiaard. Bij grondige nalezing van de statuten van de vrienden van de beiaard, stelde ik vast dat baron Jean Paul Van Gijsel de nieuwe voorzitter is. Art. 7 is hieromtrent zeer duidelijk : De heer Jean Baptist Van Gijsel, schenker van de beiaard, is levenslang beheerder. Bij zijn dood, ontslag of indien hij in de onmogelijkheid is zijn voorzitterschap uit te oefenen, gaat dit van rechtswege over op Mevr. Jean Baptist Van Gijsel De Heu en na haar op de heer Jean Paul Van Gijsel. Fotos : inhuldiging Zoals u kunt merken op de linkse foto is de luisterplaats en het beiaardmuseum, die wij vroegen, nogal klein uitgevallen (onderaan links, achter de fietsrekken : het voetstuk voor het beeld van Henri Lenaerts). Onze regelmatige luisteraars op zondagavond moesten her en der op de grond zitten. Wij zullen blijven aandringen en denken nu in de richting van een overdekte kiosk, tussen het gemeentehuis (pastorij) en de bibliotheek.
De foto hiernaast rechts is het patroon van deeltjes roest die achterbleven onder onze gevallen haan, nadat hij van onze kerktoren donderde met het kruis. We zijn ondertussen in het jubileumjaar van onze Oud-Soldaten (K.M.G.S.B.L.) aangeland. De nieuwe haan staat nog steeds in het bureau van de gemeenteontvanger en het nieuwe kruis wacht in deze loods van de gemeente. Onze kerk staat nog steeds in haar stalen korset. Wat maalt de administratieve molen toch langzaam! Een ding is zeker : we wachten op beter! Ik zit momenteel aan cursiefje 177. Wekelijks krijgen jullie er 7 bij voorgeschoteld. Ik heb wel op vraag of op eigen initiatief de toon af en toe wat gemilderd in de originelen. Want als je in een pijnlijke situatie alles van je af schrijft ben je wel eens vlijmscherp. Als alles wat bezonken is kun je wat relativeren. Alle opbouwende reacties voor kwaliteitsverbetering blijven welkom. De haan volgt niet het voorbeeld van de struisvogel .(Is de struisvogelman ook een haan ?) Want daar hou je het alom verbreide syndroom aan over. Doe er wat aan !
Zou de haan een rol gespeeld hebben in de Griekse mythologie ? De VRT zond een film uit op zondagmiddag, waarbij ik mij deze vraag stelde. Daar was sprake van Ioclus, de oom van Pelias. Hij vermoordde zijn broer de koning en pikte zijn moeder in. Ioclus stond bekend om het gretig innen van belastingen. Zou Verhofstadt tegenwoordig bij hem zijn inspiratie zoeken voor zuiver paars ? In Ecolo kringen noemen ze onze premier reeds Veroftax. Pelias werd beschermd door de godin Hera tijdens zijn zoektocht naar het gulden vlies. Hij slaagde erin, met een zootje ongeregeld, om zijn doel te bereiken. Dank zij een tomeloze inzet en slaagdrift lukte dat. Idas, de cartograaf, leidde hun. Orpheus zorgde voor hemelse muziek. Phineus, Hercules en de anderen spanden samen. Op een bepaald ogenblik draagt Pelias een oud vrouwtje over de rivier. Zij helpt hem door een later moeilijk moment in de film. Hieruit zijn enkele lessen te trekken. Dat deed mij denken aan een gelijkaardig fragment, waarover ik een gedicht schreef :
Charon
De helleschipper vaart schimmen tegemoet.
Stux ligt lam de doden in de onderwereld ijzig kil.
Op het plein, onder de Sint Romboutstoren, staat op de spits van een oude woning een gouden haan. Het gebouw draagt volgend opschrift : In het haentjen 1773. Voor het gebouw, naast de ingang, staat een oude waterpomp. Toen de Russische beiaardierster Nevskaja vorig jaar onze beiaard bespeelde, ging ik haar enkele dagen voor het concert fotograferen op de St.-Romboutstoren. Zij speelde toen op maandagavond in Mechelen. Ik was vrij laat en besteeg de toren in allerijl. Toen ik de 586 treden overwonnen had, stelde ik vast dat de kunstenares nog beneden was. Foto : Nevsjkaja Het was een vreemd gevoel daarboven. Er woedde een stevige bries. Op de houten trappen, die naar het klavier leiden, had ik het gevoel alsof ik zachtjes heen en weer gewiegd werd. Ik vraag mij af of onze haan dezelfde ervaring zal hebben, als hij, wie weet wanneer, terug boven op onze toren zal prijken.
Nationale feestdag en viering 10 jaar koning Albert. Dat doet ons onwillekeurig denken aan de viering van onze 2de haan, als hij uiteindelijk op de toren zal belanden. Het is te hopen dat hij ondertussen niet verdwijnt, zoals de 8 klokken van onze oude beiaard. Op het Te Deum in de kerk van Wolvertem was het maar een povere vertoning. De pastoor moest in Rode optreden en zijn taak werd overgenomen door drie dames. Het werd een mis zonder consecratie en sermoen. Het Te Deum werd gelezen i.p.v. gezongen. In Wolvertem zijn de leken alleszins klaar, om de taak van de pastoor over te nemen. Dat is een voorbeeld voor de andere 7 parochies. De burgemeester ontbrak ook op het appel. De gestelde lichamen bestonden zo uit twee schepenen, twee afgevaardigden van de parochie, één gemeenteraadslid, de voorzitster van het O.C.M.W. en 3 afgevaardigden van de V.V.V waarvan 1 met Belgische vlag, maar die geen uitnodiging ontving. Dat was alles. Voor het priestertekort lieten wij ons inspireren door de bijbel : als Mozes niet naar de berg kan, moet de berg maar naar Mozes gaan. Waarom niet het Te Deum in een andere parochiekerk in Meise houden, waar wel een priester celebreert. Wij hebben toch 8 kerken. Een beurtrol, zoals voor de vaderlandse plechtigheden misschien. In Grimbergen gebeurt dat reeds zo. Na de plechtigheid werd het vaderlands lied (oude versie) gespeeld en de Vlaamse Leeuw. De Europese hymne ontbrak. Wij vinden dat ze alle drie moeten of slechts 1. Ik denk niet dat op de 11 juliviering ook de Brabançonne weerklinkt. De pastoor van Wolvertem daagde op bij Cambrinus waar hij ons vergastte op enkele smakelijke moppen. En na enkele pinten kon ik terugkeren onder de toren van Sint Martinus, zonder haan en kruis, en misschien scheef.
