Onze haan stak zijn borst nog eens goed vooruit en kraaide luidkeels, want de cultuurlaureaten 2003 werden gelauwerd in de “Muze van Meise”.
Twee verenigingen vielen de eer te beurt : Vakantiegenoegens in de persoon van Frans De Smedt en de toneelklas van Frans Van der Aa, voor de originele opvoering van “de vaas van Soissons”. De acteurs stalen de show door de manier waarop zij opdoken uit de zaal en een fragment opvoerden van een deel uit hun opvoering.
Voor de inzet voor cultuur kreeg José De Greef de trofee. Zij werd voorgedragen door de KBG als hun voorzitter en de Oud Soldaten van Meise waar zij eredame is. Haar grootvader, stiefgrootvader, vader en nonkel legden de link als opeenvolgende voorzitters voor deze jubilerende vereniging, die dit jaar tot 13 december haar eeuwfeest viert.
Buiten categorie en voor een lange periode van inzet werd Roger Moerenhout bekroond. Hij was de drijvende kracht achter de 11 julivieringen die ter ziele gingen, het regionaal cultuuroverleg, het Davidsfonds, Berla en als uittredend voorzitter van de Cultuurraad.
En toch werd 11 juli in Meise stiekem gevierd. De bekroonde gedichten van de beste laureaten van de Jules Van Campenhoutprijs werden voor het venster gehangen in het centrum van Meise. Dat is misschien ongemerkt voorbijgegaan. Maar als ze een steek laten vallen staat de orde van de Sibemol klaar om onder de toren van St.-Martinus de draad op te nemen.
De aankondiging van de nieuwe benaming van de cultuurzaal " De Muze" gebeurde toch. Er is echter dubbel gebruik, want het gemeenschapscentrum van Drogenbos draagt dezelfde naam. Waar komt die drang toch vandaan, om aan alles nog een supplementaire naam te geven. Een kat vindt er haar jongen niet meer in. Of is het de haan die met de hen haar kuikentjes niet meer ziet in die wirwar. Noem dat kortweg CC zoals in Strombeek of Wemmel. Ze kunnen de benaming nu afkorten in MM. Geef toe : CC, MM, GC, CZ, wie kan daar nog aan uit.
En de nieuwe voorzitter, die volgens de Guido van C nog nat is achter zijn oren, onderging hetzelfde lot als onze haan. Door in de wind te staan droogde het vocht vanzelf op.