Toren roept haan 256 : V.V.V.
De Verbroedering van Vaderlandslievende Verenigingen werd opgericht door Simon Février.
Dat was een politieke ingreep van blauw en de vertrouwelinge van burgemeester Vanvuchelen werd voorzitter. Emancipatie is goed, maar een vrouw als voorzitter van een mannenbastion was van het goede te veel. Dat zou later blijken.
De eerste verbroedering werd echter op gang getrokken door de Oud Soldaten (Gewezen Soldaten van het Belgisch Leger uit 1903). De rode draad door het kluwen van een wirwar aan verenigingen, die de verdienste opeisen van vaderlandse trouw, is dat zij allen soldaat geweest waren. Toen waren daar nog geen vrouwen bij. Het initiatief werd genomen door kolonel Deforche, Jan Lombaerts, Antoine Mollemans en ikzelf.
Wat mij hierin dreef, was een stukje nostalgie. Als kleine jongen heb ik dat allemaal meegemaakt? Want bij ons in het “stamënee” zaten de twee concurerende fanfares broederlijk samen onder de vlag van de Oud Soldaten.   Voor de vrienden van mijn vader heb ik ervoor gezorgd dat ze hun 100^ste verjaardag konden vieren in 2003.  Bij ons was ook het lokaal van de Oud-Strijders 1940 - 45 en 1914 - 18.
Frans Van Beneden, voorzitter van de Strijders 40 – 45 uit Meise, werd voorzitter van de V.V.V.  Voorzitter van de twee zou snel tot onenigheid leiden. De interne twisten van de verenigingen, werden in de verbroedering uitgevochten. Ik begreep er steeds minder van. In Brussel zaten de gedecoreerde heren samen en in Meise kwamen ze niet overeen, of toch …?
Wijlen Frans nam ontslag en werd opnieuw opgevolgd door de vrouwelijke voorzitter van O.S.Imde. Toen die het beu werd en zich ook terug trok, werd ik gevraagd. Ik heb mij geëngageerd om te zorgen dat er een lijst kwam met alle mensen die nog geïnteresseerd zijn in de plechtigheden. Tweede taak was het in orde zetten van de statuten versus vertegenwoordiging van de verenigingen.
Toen de secretaris van de V.V.V. uit de vereniging Ous - Strijders 40 - 45 gezet werd, niettegenstaande hij een van de weinigen was met een nationale erkenning, nam die ook ontslag in de V.V.V. en verkeerde de verbroedering in staat van liquidatie en ontbinding.
Er stond toen nog ongeveer €599,00 op de rekening.  Door een misverstend werd daar nog eens €600,00 bij gestort, verdiend door 5 jonge studenten die een initiatief namen ten voordele van de Oud - Strijders van Meise.
Statutair moet dat geld nu besteed worden aan behoeftige erkende "oud - strijders".  De ondertekende statuten maakte ik over aan de bank, met de ondertkende opdracht het geld te storten aan het O.C.M.W. van Meise d.i. de enige officiële instantie die kan oordelen over behoeftigheid. Het is nu afwachten geblazen.  Anders blijft de som geblokkeerd op de rekening, want de gemachtigden voor financiële verrichtingen kunnen of willen niet meer.
Eendracht maakt macht zei de haan en hij viel van de toren.

02-02-2007 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper