Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
16-08-2019
912 Underland
De Gorgesdu Tarn in frankrijk zijn er ook een mooi voorbeeld van
912 Underland
Robert Macfarlane beschrijft 5 ondergrondse rivieren.
De wateren van de Lethe zijn de wateren van amnesie, uit de tinten van de doden moeten wij drinken om ons aardse bestaan te vergeten. Het Griekse woord lethe betekent oblivion en vergeetachtigheid. Het is het tegengestelde van het Griekse woord aletheia, het niet vergeten en ook de waarheid. Door middel van de lethe vermag Aeneas te reizen om te voldoen aan de geest van zijn vader - een van de vele zielen - in de grote katabasis van boek VI van de Aeneis.
Charon, de Veerman, draagt de zielen van de nieuw dood over de Styx. Het is vereist, voor veilige doorgang een obol of munt te plaatsten op de lippen van de overledene om te betalen voor transport naar het ondergrondse.
De Plegethon is de rivier van warmte, vlammend vuur en bloed, dat thooght is te stromen in spoelen en spiralen, descenduing in de dephts van de Tartarus, de afgrond van de verdoemden koken.
De Cocytus is de koudste van de vijf, de rivier van jammerklacht, ontvet door bevriezing van winden, gehard in plaatsen van ijs. Waar de Cocytus draait, de corrents constante kreten van pijn als roepen ze mompelen over stroomversnellingen en wervelen rond bochten.
De Acheron is de zachtste van de starless rivieren, de rivier van wee, waarover Charon ook plies zijn handel. Het loopt zo diep in de hel dat het soms synoniem met het, als het als Juno in de Aeneis zegt is gemaakt, 'Als ik niet kan de goden bovenstaande van mening te veranderen krijgen, ik zal aanspreken tot de rivier der hel'.