Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
17-09-2005
Toren roept haan 140 : miss
Op het boerenerf in Gijsensele loopt er een haan te pronken. De achtentwintigjarige Hilde De Sutter werd de mooiste boerin van Vlaanderen in 2004. Zij is zelfs bereikbaar via e-mail : vierhoekhoeve@pandora.be. Dat is een kinderboerderij, waar zij mee te maken heeft. Foto : T boerin Onze minister-president van de Vlaamse regering heeft onze mooiste boerin ook opgemerkt. Zij zou voor de Vlaamse regering gaan werken, om de belangen van de Vlaamse boeren te verdedigen. Hij beweert dat zij niet alleen mooi, maar ook heel verstandig is. Hilde liet het niet aan haar hart komen. Zij beweerde in een interview, graag te melken, omdat de uier van een koe zo een aangenaam gevoel geeft bij het melken. Een hanenkam daarentegen voelt nogal koel aan. Die van onze haan is ondertussen bevroren, in het hoekje van het 1ste bureau rechts in de pastorij (gemeentehuis Meise).
Tijdens de tour de France kwamen de renners in de streek van de Cahors. Daar is een streekgerecht op basis van opgelegde hanenpoten. Het was in Castelsarrasin La Mongie, dacht ik. Bij ons zijn gekookte varkenspoten een goede remedie tegen de hoge bloeddruk. Maar wat valt er nu te peuzelen aan hanenpoten ? De Franse voetbalploeg noemen ze de haantjes. Dat past uiteraard bij de Franse aard. Het spreekwoord luidt niet voor niets : "haantje de voorste".
Wisten jullie dat op de grens tussen Meise en Grimbergen in de Rooststraat een standbeeld prijkt van dichter Karel Van de Woestijne, een van onze klassiekers. Hij behoorde tot de beweging Van Nu en Straks 1893 1914. Hij kon de ziel tot lied omtoveren. De gedenksteen staat er maar troosteloos bij. Het groen errond overwoekert en verbergt het monument. Een plaatje met uitleg zou niet misstaan. De tekst onderaan, op de grafsteen is onleesbaar en luidt :
Mijn vriend Gij hebt een der schoonste sterren van Brabant gezien en die ligt aan de poorten van Brussel.
Foto : Toren DSCF00114
De vraag is : wat is een der schoonste sterren van Brabant ? De parel van Brabant of het keizerlijke Meise ? Meise met zijn keizerin Charlotte was tot 1132 moederparochie, ook van Grimbergen en Strombeek. In dat jaar werd door toedoen van de Berthouts het patronaat of begevensrecht overgedragen aan de abdij van Grimbergen. Zo werden de rollen omgekeerd en kreeg Grimbergen de bovenhand. Door de invloed van de abdij blijft de impact op de omliggende parochies gedurende jaren gelden. Sint Brixius Rode kreeg gedurende vele jaren een Norbertijn als pastoor. Reeds in 1249 gaf Nicolaas, bisschop van Kamerrijk op 8 december toestemming om een kloosterling van de abdij van Grimbergen als pastoor te benoemen in Rode. De laatste was pastoor De Belder die er van 1947 tot 1973 de kwispel zwaaide. Hij kwam ook regelmatig assisteren bij begrafenissen met 3 heren naast pastoor Brams en met onderpastoor Verstraeten in Meise. Ik was toen misdienaar en moest hem regelmatig wakker duwen als hij in slaap viel. Het kraaien van de haan stoorde hem.
De kapel van Amelgem viel ook onder de abdij. In Imde kregen we pater Feyen als pastoor. Die speelde regelmatig op de beiaard van Meise, zonder medeweten van de beiaardier Jef Rottiers.
In het Josaphat park in Schaarbeek moeten alle dieren weg, behalve de ezel Siska, die de mascotte is van deze Brusselse gemeente. Tussen de ongelukkigen liep een prachtige haan. Zijn silhouet doet denken aan dat van onze nieuwe haan, die nog altijd op wacht staat, achter de kast in een hoek van het bureau van onze nieuwe gemeenteontvanger. Deze ambtenaar past op onze langverwachte. Wij hopen dat het geen variante wordt van "wachten op Godot".
Voor de tweede keer, op 11.7.2004, konden de passanten onder de toren van St.-Martinus de gedichten lezen van de laureaten van de Jules Van Campenhoutprijs 1981 tot en met 1998. Er werd ook verwezen naar de Vlaamse Poëziedagen in Meise van 1965 tot en met 1970. Tegen de volgende Vlaamse feestdag hoop ik er de laureaten van die periode aan toe te voegen. Foto : Haan DSCF0124,125 en 126 In de Cultuurraad wordt daarover gepalaverd zoals de bantoes in Afrika dat al jaren doen. De initiatiefnemers van het eerste uur doen het, zonder discussies. Het decor in het uitstalraam wordt ingenomen door zangeres Anastacia bij het uitbrengen van haar nieuwe single Left outside alone. Dit is haar come-back na een zware ziekte. Deze zangeres heeft een eigen webstek : www.anastacia.com. Onze haan kraait mee.
Deze morgen, zomer 2004, leek het erop dat er vier haantjes aan het scharrelen waren onder de toren van Sint Martinus. Bij nader toezien bleken het vier jobstudentes te zijn, die de paaltjes in de dorpskom aan het opkalfateren waren. Foto : Toren DSCF0102 Femke Vandeputte, An Van den Bossche, Els Van Hoorebeeck en Evelien Bogaerts Hier en daar mogen onze straten en al wat erbij hoort eens onder handen genomen worden. Een aantal kapelletjes zijn aan verval toe, en hebben dringend een opknapbeurt nodig. Aan de Mariakapel van Henri Lenaerts knaagt de tand des tijds ongestoord verder. Het metaal roest weg. Tijdens het week-end van de Hawai-fuif van onze jeugdclub kreeg het standbeeld van baron dHoogvorst, zoals vorig jaar (meloenen) versieringen bij. Op zijn linker schouder prijkte een bierbak en op zijn hoed stond een potje bloemen. Er hing echter geen affiche op van het festivalletje. Onze jeugd gaat dan ook vrijuit. Ik heb de attributen verwijderd, want als we op een actie van de gemeente (versterkt met jobstudenten) moeten wachten, zijn we enkele weken verder. Mijn onkosten zijn gedekt met de opbrengst van de lege bierbak. Foto : DSCF0127 Toen ik zondagmorgen na de storm een foto wou gaan nemen van het ongeval, waarbij de oprit van de A12 afgesloten werd, inspecteerde ik de kapel. Volgens pastoor Boon valt die onder de jurisdictie van de plantentuin van Meise. Daar zou ook een en ander moeten hersteld worden. Foto : Toren DSCF0129 tot 131 Er is een barst boven de deur in het metselwerk. Een stuk van de houten lambrizering is afgebroken, maar staat in de kapel. De deur is geforceerd en staat alle dagen open. Een kasseisteen houdt ze dicht. Binnen is het niet beter. Een laagje verf zou wonderen doen. Een van de metalen versieringen is afgebroken en verdwenen. Op het altaar liggen twee gebroken heiligenbeeldjes. Wij hebben in onze gemeente dan wel een heemkundige kring, die toch in zijn de zorg voor ons historisch erfgoed draagt. Maar die zitten met hun neus in stoffige boeken. Ze zouden in de buitenlucht dat stof kunnen laten wegwaaien en enkele frisse ideeën opdoen. Ik ga niet opnieuw beginnen over onze oude beiaard, want die wacht nog steeds op het klavier en de metalen speeltrommel, die staan te verkommeren in de loods in de Stationsstraat. We hopen met onze haan dat deze onschatbare delen van de oude beiaard niet verdwijnen zoals de 8 kleinste klokjes.
Zoals alle jaren sluiten wij de beiaardconcerten af met een receptie zonder haan, maar met een drink op zondag 29 augustus 2004. Bij deze gelegenheid worden de zes nieuwe beiaardbanken op de luisterplaats ingehuldigd. Zij krijgen een naamplaatje zoals de andere banken. Nu worden de vrienden van de beiaard niet vergeten. Hun namen prijken voortaan voor de Sint Martinuskerk, naar de beiaard gericht : Jef en Irma Claes, pastoor Brams, dr. Jan Van den Eynde, familie Van Gijsel De Heu (Jan Van Gijsel, mevrouw Van Gijsel De Heu en Jean Paul Van Gijsel) en Jules Van Campenhout. Daarbij komen nog Staf Nees, die adviseerde voor onze oude beiaard en Jef Van Hoof, een bekende componist en vriend van onze Jef Rottiers. Als outsider kozen wij nog voor J. Lettens. De J. staat voor twee personen : de dichter Jef en de belleman Jos. De filosoof Phil Lettens rekenen wij daar ook bij. Als je nu goed telt krijgen we 7 plaatjes voor 6 banken. Er blijft dus een plaatje in reserve voor de zevende bank, als de luisterplaats uitgebreid wordt. Wij rekenen alleszins op uitbreiding tot 14 banken, want de zitjes waren altijd volzet en enkele luisteraars moesten vrede nemen met de trappen voor de stripoteek. Het hoge aantal beiaardvrienden was te danken aan de grondige P.R. van de vrienden van de beiaard in het Beiaardcomité. Een week vroeger was er ook al een receptie met oude Porto. Onze sponsor Danny De Voldere van A R C zorgde voor enkele flessen godendrank. Hij verzorgde dit jaar ook de programmas van de zondagavondconcerten en de affiches, waarvoor onze dank. Op 1 en 11 november, mogelijk op 4 december (voor St.-Elooi) en alleszins op 25 december klinken klankenkleuren nog uit onze toren zonder haan noch kruis.
