Deze morgen, zomer 2004,  leek het erop dat er vier haantjes aan het scharrelen waren onder de toren van Sint – Martinus. Bij nader toezien bleken het vier jobstudentes te zijn, die de paaltjes in de dorpskom aan het opkalfateren waren.   Foto : Toren DSCF0102
Femke Vandeputte, An Van den Bossche, Els Van Hoorebeeck en Evelien Bogaerts
Hier en daar mogen onze straten en al wat erbij hoort eens onder handen genomen worden. Een aantal kapelletjes zijn aan verval toe, en hebben dringend een opknapbeurt nodig. Aan de Mariakapel van Henri Lenaerts knaagt de tand des tijds ongestoord verder. Het metaal roest weg.
Tijdens het week-end van de Hawai-fuif van onze jeugdclub kreeg het standbeeld van baron d’Hoogvorst, zoals vorig jaar (meloenen) “versieringen “ bij. Op zijn linker schouder prijkte een bierbak en op zijn hoed stond een potje bloemen. Er hing echter geen affiche op van het festivalletje. Onze jeugd gaat dan ook vrijuit. Ik heb de attributen verwijderd, want als we op een actie van de gemeente (versterkt met jobstudenten) moeten wachten, zijn we enkele weken verder. Mijn onkosten zijn gedekt met de opbrengst van de lege bierbak.
   Foto : DSCF0127
Toen ik zondagmorgen na de storm een foto wou gaan nemen van het ongeval, waarbij de oprit van de A12 afgesloten werd, inspecteerde ik de kapel. Volgens pastoor Boon valt die onder de jurisdictie van de plantentuin van Meise. Daar zou ook een en ander moeten hersteld worden.    Foto : Toren DSCF0129 tot 131
Er is een barst boven de deur in het metselwerk. Een stuk van de houten lambrizering is afgebroken, maar staat in de kapel. De deur is geforceerd en staat alle dagen open. Een kasseisteen houdt ze dicht. Binnen is het niet beter. Een laagje verf zou wonderen doen. Een van de metalen versieringen is afgebroken en verdwenen. Op het altaar liggen twee gebroken heiligenbeeldjes. Wij hebben in onze gemeente dan wel een heemkundige kring, die toch in zijn de zorg voor ons historisch erfgoed draagt. Maar die zitten met hun neus in stoffige boeken. Ze zouden in de buitenlucht dat stof kunnen laten wegwaaien en enkele frisse ideeën opdoen.
Ik ga niet opnieuw beginnen over onze oude beiaard, want die wacht nog steeds op het klavier en de metalen speeltrommel, die staan te verkommeren in de loods in de Stationsstraat. We hopen met onze haan dat deze onschatbare delen van de oude beiaard niet verdwijnen zoals de 8 kleinste klokjes.