Wisten jullie dat op de grens tussen Meise en Grimbergen in de Rooststraat een standbeeld prijkt van dichter Karel Van de Woestijne, een van onze klassiekers. Hij behoorde tot de beweging “Van Nu en Straks” 1893 – 1914. Hij kon de “ziel tot lied omtoveren”. De gedenksteen staat er maar troosteloos bij. Het groen errond overwoekert en verbergt het monument. Een plaatje met uitleg zou niet misstaan.
De tekst onderaan, op de “grafsteen” is onleesbaar en luidt :

De vraag is : wat is “een der schoonste sterren van Brabant” ? De parel van Brabant of het keizerlijke Meise ? Meise met zijn keizerin Charlotte was tot 1132 moederparochie, ook van Grimbergen en Strombeek. In dat jaar werd door toedoen van de Berthouts het patronaat of begevensrecht overgedragen aan de abdij van Grimbergen. Zo werden de rollen omgekeerd en kreeg Grimbergen de bovenhand.
Door de invloed van de abdij blijft de impact op de omliggende parochies gedurende jaren gelden. Sint – Brixius Rode kreeg gedurende vele jaren een Norbertijn als pastoor. Reeds in 1249 gaf Nicolaas, bisschop van Kamerrijk op 8 december toestemming om een kloosterling van de abdij van Grimbergen als pastoor te benoemen in Rode. De laatste was pastoor De Belder die er van 1947 tot 1973 de kwispel zwaaide. Hij kwam ook regelmatig assisteren bij begrafenissen met 3 heren naast pastoor Brams en met onderpastoor Verstraeten in Meise. Ik was toen misdienaar en moest hem regelmatig wakker duwen als hij in slaap viel.
Het kraaien van de haan stoorde hem.

De kapel van Amelgem viel ook onder de abdij. In Imde kregen we pater Feyen als pastoor. Die speelde regelmatig op de beiaard van Meise, zonder medeweten van de beiaardier Jef Rottiers.