Nationale feestdag en viering 10 jaar koning Albert. Dat doet ons onwillekeurig denken aan de viering van onze 2^de haan, als hij uiteindelijk op de toren zal belanden. Het is te hopen dat hij ondertussen niet verdwijnt, zoals de 8 klokken van onze oude beiaard.
Op het Te Deum in de kerk van Wolvertem was het maar een povere vertoning. De pastoor moest in Rode optreden en zijn taak werd overgenomen door drie dames. Het werd een mis zonder consecratie en sermoen. Het Te Deum werd gelezen i.p.v. gezongen. In Wolvertem zijn de leken alleszins klaar, om de taak van de pastoor over te nemen. Dat is een voorbeeld voor de andere 7 parochies.
De burgemeester ontbrak ook op het appel. De gestelde lichamen bestonden zo uit twee schepenen, twee afgevaardigden van de parochie, één gemeenteraadslid, de voorzitster van het O.C.M.W. en 3 afgevaardigden van de V.V.V waarvan 1 met Belgische vlag, maar die geen uitnodiging ontving. Dat was alles.
Voor het priestertekort lieten wij ons inspireren door de bijbel : als Mozes niet naar de berg kan, moet de berg maar naar Mozes gaan. Waarom niet het Te Deum in een andere parochiekerk in Meise houden, waar wel een priester celebreert. Wij hebben toch 8 kerken. Een beurtrol, zoals voor de vaderlandse plechtigheden misschien.  In Grimbergen gebeurt dat reeds zo.
Na de plechtigheid werd het vaderlands lied (oude versie) gespeeld en de Vlaamse Leeuw. De Europese hymne ontbrak. Wij vinden dat ze alle drie moeten of slechts 1. Ik denk niet dat op de 11 juliviering ook de Brabançonne weerklinkt.
De pastoor van Wolvertem daagde op bij Cambrinus waar hij ons vergastte op enkele smakelijke moppen. En na enkele pinten kon ik terugkeren onder de toren van Sint – Martinus, zonder haan en kruis, en misschien scheef.