Naast de acht kerktorens van Meise zijn er ook heel wat kapellen en kapelletjes. Meestal zijn die ook getooid met een torentje.   Maar in ons welluidend en geregistreerd dialect betekent kapelletje ook stamenee.  Vroeger vond je er altijd een voor de kerk.  Tijdens de begrafenissen gingen de tooghangers hier dan “na de begrafenis”.  Na het groeten doken zij in het stamenee.  Van aan de toog konden zij dan zien als de eerste mensen buiten kwamen met hun bidprentje.  Dat was het moment om aan te sluiten in de rij, waarvan het grootste gedeelte prompt de kerk verliet.  En met het gedachtenisprentje in de hand doken zij opnieuw het stamenee in.  Hier werden alle verhalen over de afgestorvene verteld.         Foto : Tekening en medailles kapellen
Volgens de auteur van “ De kapellekensbaan”, Louis Paul Boon, zou een stamenee een plaats zijn waar jonge meisjes bier komen drinken. Een jeugdclub dus ook een stamenee kunnen genoemd worden.  Want dat was de uitgelezen plaats waar jonge meisjes zich kwamen laven.  En inderdaad : een vooraanstaand lid van de  Jeugraad in de jaren zestig, nu helaas lang overleden, bekeef in volle vergadering  het bestuur, omdat het zijn dochters pinten betaalde in de plaatselijke jeugdclub.  De betrokken meisjes zijn hierdoor niet op het verkeerde pad geraakt.  Hun sociaal engagement werd hier echter op punt gesteld.
Een stamenee voor de kerk is een traditie die opnieuw in ere dient hersteld te worden.  Het gemeentebestuur geeft het voorbeeld met de bouw van de nieuwe bibliotheek met ontmoetingsruimte.  Op deze plaats bevond zich stamenee “Manneke Pis” met de zaal Triomf.  Wij hopen dat het nieuwe stamenee elke dag zal open zijn vanaf minstens 10 uur ’s morgens.  Dan kunnen de gepensioneerden en wie vrij is, er bij een kopje koffie de kranten en tijdschriften gaan lezen, die elke dag toekomen in de bibliotheek.  En als er een begrafenis doorgaat, kan dat wat vroeger.  Dan kunnen de mensen die soms van heel ver komen even verpozen voor ze de kerk in gaan.  Of ze “na de begrafenis” moeten gaan, laten wij aan hun over.

31-05-2005 om 10:10 geschreven door Jef De Cuyper

Nu de 8 torens van Meise aan de beurt geweest zijn resten enkele vragen.  Welke toren is de mooiste, de hoogste, de oudste,…?
De haan antwoordt graag,.  Maar hoe kan hij dat weten of meten ?  De mooiste is een persoonlijk gegeven.  Dus dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken.  Of organiseren wij hierover een referendum ?
De hoogste is daarentegen een objectief gegeven.  Maar, hoe kunnen wij dat juist meten?  Wie bezorgt er mij een correcte meetmethode. Natuurpunt hanteert er een. 
De oudste ?  Dat kunnen wij opzoeken in de geschiedenis van Meise, Oppem, Rode, Wolvertem, Meuzegem, Imde, Rossem en Westrode.
De eigenaar van de negende toren, de illustere Jef Moerenhout (nog zo iemand met die korte, volkse en sympathieke voornaam) wil een kerkuil en zwaluwen in en rond zijn toren.  Een beiaard hangt er al.  Dat konden jullie onlangs weer eens zien op de televisie.  Natuurreservaten gaat hem helpen.  Jef heeft ook nog een stoel met vier luidklokken staan.  Hij zou daar graag een monument van maken.  Dat is een idee voor het Beiaardcomité.

                          Foto : Klokkenstoel Sjoeter

28-05-2005 om 09:43 geschreven door Jef De Cuyper

De St.-Martinustoren van Meise, heeft een bijna ronde torenspits met boven de verbreding, drie galmgaten van waarlangs u de 47 klokken van de beiaard kon horen.  Het is opnieuw dezelfde constructie maar veel fijner afgewerkt, wat op het eerste gezicht op een ronde spits lijkt.  Er zijn drie venstertjes.  Ondertussen werd de beiaard uitgebreid tot 56 klokken en neemt hij weer zijn vroegere plaats in “ in de Rij van de Oude Steden” (pag. 3 Meise Beiaardboekje 10 juni 1951).  De oude beiaard staat nu te pronken in openlucht tussen de bibliotheek en de pastorij (nu gemeentehuis).  De 8 kleinste klokjes zijn vermist en het monument wacht op afwerking met het klavier en de automatische speeltrommel.
Er is ondertussen al heel wat te doen geweest over deze kerk en toren.  Er blijft de eeuwige discussie, of de toren nu recht staat of niet.  Er zijn er die beweren dat hij loodrecht staat, maar dat de straat niet waterpas ligt.  En wie dat niet gelooft, moet dringend naar de schoenlapper : de schoenzolen zullen afgesleten zijn en dan zie je uiteraard niet meer horizontaal of loodrecht.
Ondertussen werd er aan alpinisme gedaan op onze toren.  De bliksemafleider, die door de val van kruis en haan meegesleurd werd, is vernieuwd. Wij waren er uiteraard als de “haantjes” bij om dat op foto vast te leggen. Wij danken onze correspondent ter plaatse voor het telefoontje.                        Foto : kerk

Ondertussen blijven de haantjes inspireren.  Zij worden reeds ingezet om de afvalberg te verkleinen.  Een gemeentebestuur deelde kippen uit om het GFT in de tuin op te peuzelen.  En het werkt!  Zij worden ook reeds ingezet om het verkeer te vertragen, door ze vrij te laten op straat. Dat hebben we in Meise al spontaan, aan de ingang van het dorp.  Voeder uw kippen aan de overkant van de straat, luidde het.  Maar wat zou Michel VDB hiervan zeggen ?  En hoe zit het met de veiligheid ? Wij wachten ondertussen op een ander origineel initiatief, in onze gemeente, om haantjes veilig in te zetten voor het algemeen belang.

28-05-2005 om 09:40 geschreven door Jef De Cuyper

St.-Stefaan Oppem, het witte romantische kerkje, waarvan de toren hetzelfde concept vertoont als de meeste andere : 8 vlakken met bol, eenvoudige haan en kruis. De toren is exact 25,5 m hoog.  Er is een luik in één van de vlakken van de spits. Hier is de pastoor een telg uit het geslacht Van Doorslaer uit Imde, de beroemde kwekers van het stoere Brabantse trekpaard. Zijn pastorie is een waar museum.  En hij is heel fier dat er in zijn kerk nog een communiebank staat.  En op die communie komen wij later nog eens terug.

Foto : De kerk van Oppem van uit twee posities met  pastoor A. Van Doorslaer

In de schaduw van de kerk krijgen de kinderen les volgens de didactiek van Maria Montessori.  De dorpsherberg "De Klos" werd onlangs gesloten en ondertussen vervangen door een moderne herberg.  Daar filmde ik de laatste "hanenkap", een volks evenement dat tijdens de kermis doorging.  Daarachter is een oude hoeve "Hof te Steene" met een helaas vervallen donjon.  Die moet dringend gered worden.  Naast de kerk werd het "Hof achter de kerk van Oppem" door een telg van de familie Van der Hasselt gerestaureerd en een gedeelte werd ingericht als Bed en Breakfast
.

28-05-2005 om 09:38 geschreven door Jef De Cuyper

De toren van Westrode is minuscuul en wordt overklast door enkele privé torens in de buurt.  Maar er hangt toch een klok in.  De kleine spits bestaat uit 4 driehoeken en staat op een schattige houten constructie, waarin drie galmgaten voorzien zijn voor het luiden van de klok.  De haan ontbreekt echter op het kruis.  U kon reeds het embleem uit het parochieblad van deze actieve parochie bewonderen. Voor de kerk staat een kunstwerk waarop dat uitgebeeld wordt. Iemand vroeg het reeds ter plaatse aan een autochtoon, of het waar is, dat het torentje binnen gezet wordt als het regent.  Hij kreeg prompt als antwoord dat, als het zwaar regent, ze zelfs de hele kerk onderdak geven.
   Foto Kerk, parochieblad, monumentje
Naast de kleinste toren heeft Westrode ook de kleinste bibliotheek van Vlaanderen.  Dat zou hun de bijnaam "die met de kleinste" kunnen opleveren.
De natuurwandeling in deze parochie loopt naar de "Varkensputten", voorbij het kerkhof waar dichter - priester Jan Hammenecker  begraven ligt.         

28-05-2005 om 09:36 geschreven door Jef De Cuyper

De toren van St.-Kwinten Imde heeft een spits met acht vlakken.  Tussen de vierkante onderbouw en de spits is er een versmalling die het “potloodpunt” van 4 vlakken naar 8 brengt.  Er is een klein dakraampje.  De haan en het kruis staan op een bol, die op een vrij lange staaf staat, waardoor alles vrij hoog boven de spits uitreikt.  Wij beschikken over twee foto’s van de kerk .  Op de eerste wordt de klok uit de toren gehaald tijdens de 2^de wereldoorlog.  Op de tweede foto staan een aantal parochianen achter de klok, waarop de inscriptie BEL G. A.IV.121. Wie hierover meer weet, zou ons een groot plezier doen, deze info over te maken.

Foto Kerk Imde en uithalen klokken
In de kouter staat het oorlogsmonument, dat de herinnering oproept aan de slag van Imde tijdens W.O.II op 20.8.1914  En aan de voet van de kerk liggen de resten van de "brokkelstenen trap" van het geboortehuis van dichter Jef Lettens.  Het kasteel van t' Kint, de boskapel, de smidse van Alex April, het kasteel Goethals en de Brabantse trekpaarden van het hof Van Doorslaer maken een bezoek de moeite waard.

28-05-2005 om 09:33 geschreven door Jef De Cuyper

Julien De Roover uit Wolvertem, de duivel – doet - al van Kunstkring en Natuurreservaten, conservator van de beemden, schilderde als eerste de acht torens.  Deze sympatieke man in de schaduw, werker van het elfde uur, stellen wij eens apart voor.  Want zij die toch altijd in de belangstelling (willen) staan kwamen reeds aan bod.  De hanen die het graan verdienen worden al te vaak vergeten.

De toren van O.L.V.Boodschap Meuzegem is rank en bestaat uit 8 spitse driehoeken.  Ze worden versmald door het uitsplitsen van de vier zijden op de onderbouw in 8 segmenten.  De bol staat op de spits en daarop tronen kruis en haan.  In deze parochie werd onlangs nog een Kerstmarkt gehouden.  Zij verdient meer aandacht van de pers.                  Foto Kerk Meuzegem
De oude pastorij is dringend aan restaurering toe.  Er werden onlangs in de buurt orchideeën gesignaleerd.

28-05-2005 om 09:30 geschreven door Jef De Cuyper

De Romaanse toren van St.-Laurentius Wolvertem is de oudste.  Deze stoere toren torst 8 eeuwen geschiedenis en staat op een motte.  Hij lijkt van aan de vier-eiken, naast natuurreservaat "de beemden" op een puntig stompje van een duim en reikt zeker niet boven de Hasseltberg.  We zouden  hem "stompie" kunnen  noemen, ter nagedachtenis van het jonge voetballertje dat destijds in Zuid-Afrika vermoord werd door de lijfwacht van Winnie Mandela.  Ik ken een lief beertje dat zeker niet fier is dat deze illustere dame dezelfde voornaam draagt.
                                                 Foto vanuit de Oppemstraat

Het bekroonde werk van de fotowedstrijd “ Meise anders bekeken” van Bruno Verriest uit Meise in het avCVO in Wolvertem was ook duidelijk geïnspireerd door onze haan.  De fotograaf maakte een kiekje van het kippenkraam, waarop “Turbo chicken “ staat  afgebeeld op de voorgrond.  Op de achtergrond troont de onthoofde toren. Foto Turbo chicken

De laureaat pakte ook uit met een foto van het oude haantje dat naar beneden viel (!?).  En verder in de tentoonstelling pakte een andere kiekjesjager uit met een compositie van 4 foto’s : beiaardier, klok, toren en …pikkend haantje op de Brusselsesteenweg.

23-05-2005 om 11:08 geschreven door Jef De Cuyper

Nu gaan we de rij van onze acht kerktorenspitsen af , zoals ze geschilderd werden door onze vriend Julien De Roover op één doek. Foto M2 Acht kerktorens J.De Roover,  Kerk Rode St.Brixius

Sint-Brixius –Rode krijgt de eer, want pastoor Jan Arnalsteen inspireerde zich  in het parochieblad van 24.6.98 op onze rubriek in : “ Gezocht : uilen”.  De uilennestkast die er geplaatst is , werd er echter niet gezet door Natuurreservaten Meise zoals de pastoor schreef, maar door de Uilenwerkgroep Vlaams-Brabant.  Natuurpunt heeft het reservaat Birrebeek en er werd ondertussen een natuurtrefpunt "De Schriek" ingehuldigd.
De toren van Rode is niet zo hoog en gaat vanaf de onderbouw over in 8 vlakken.  Langs de achterkant zien wij een mooie dakkapel waarin een glasraam lijkt te staan.  Op het uiteinde van het schip van de kerk staat een tweede kruis. De torenspits is de baken van de eeuwenoude Sint–Sebastiaansgilde van Rode.  Wij vragen ons af, of de schutters dezelfde neiging vertonen als de jagers : mikken en schieten naar de haan. Gelukkig niet !

23-05-2005 om 11:05 geschreven door Jef De Cuyper

De mensen uit de zeven andere parochies van Meise klagen terecht dat er te veel aandacht gaat, in deze rubriek, naar de Sint-Martinustoren.  Bij hoogdringendheid konden wij onze intentie niet waar maken, maar daarom gaan we eens het rijtje af, in de volgende aflevering.

Een tweede intentie valt ook in het water.  Een aantal lezers, zoals wij allen, nakomelingen van de men(s)apiërs waartussen velen  met lange tenen, vroeg mij wanneer ik die “nonsens” in mijn bijdrage stop.
Johannesburg.  Het 3,5 miljoen jaar oude skelet van een aapmens.

Hun vraag, betekent, dat ze niet begrepen of verkeerd begrepen.  “ Non sens “ betekent “neen “ en “zin”.  Maar alles heeft zin en elke aflevering bestond minstens uit 10 zinnen.  De fantasie en de creativiteit kent natuurlijk grenzen.  Daarom lag het in onze bedoeling, de eerste reeks met  het nieuwe jaar te stoppen, te bundelen en uit te geven.  Want de zin begrijpen houdt reflectie in : dit is rustig herlezen en laten bezinken.  Het ontwerp van proefdruk lag te zien naast de tentoongestelde attributen, centraal in de sportschuur, tijdens de wereldcultuurbeurs.  Maar de toren heeft er anders over beslist.  Wij beloofden door te gaan tot het kruis en de haan op hun plaats prijken en belofte maakt schuld.  Tot dan worden u en ik op de proef gesteld.

23-05-2005 om 11:01 geschreven door Jef De Cuyper

Alex April beëindigde zijn werk, het maken van het nieuwe kruis voor de St.-Martinustoren, op 15.10.98, en wij kijken nu met hoge verwachting uit naar het moment dat het opnieuw boven Meise prijkt.

Foto : Alex, onze kunstsmid, met kruis, nieuwe haan en de oude en 3 beeldjes.

Ondertussen werden  het nieuwe kruis en de nieuwe haan met de stukken van het oude kruis en de oude haan tentoongesteld tijdens de Wereldcultuurbeurs.

Enkele dagen later kreeg onze burgemeester de eer op Ring T.V. het onheil van onze geliefde toren aan te kondigen :  bij hoogdringendheid sluit hij de kerk vanaf 2 november.  Wat is er aan de hand ?

Door het Beiaardcomité werd gevraagd een studie van de stabiliteit van de toren te maken door een architect.  Toen deze zijn inspectie deed, bleek dat bij het plaatsen van de beiaard in 1951 het onwaarschijnlijke werd aangericht.  Een vloer die voor de stevigheid van de toren zorgde werd weggenomen, een steunbalk werd doormidden gezaagd en de trekbalken die de toren met het schip van de kerk verbinden werden weggenomen.  Door dit rapport, zwart op wit, restte er onze burgervader geen andere oplossing dan de onmiddellijke sluiting van de kerk te gelasten met ingang op 2 november wegens het gevaar.

23-05-2005 om 10:59 geschreven door Jef De Cuyper

Naast de merkwaardige rij van de acht kerktorens van Meise is er nog een buitenbeentje : Westrode , dat een beetje misdeeld werd met zijn miniscuul torentje .  Men vertelt dat ze hem binnen zetten als het regent.

Westrode heeft echter een privé toren.  Sjoeter, de welbekende torenbouwer , heeft er in zijn tuin zelf een toren gebouwd.  Misschien werd hij geïnspireerd door de V.R.T.-serie “de paradijsvogels” , waarin de smid van waterland zelf zijn toren bouwde.   Foto :  Sjoeter in zijn toren

Toen in Vlaanderen vakantieland Meise toeristisch belicht werd, vergaten zij de achtste kerktoren toch wel zeker.  Ik heb met Jan, een amateurcineast met ervaring, de vergeten achtste parochie Westrode en een tweede vergetelheid , het Audiovisueel Centrum, bij gefilmd.  Toen was de toren van Sjoeter nog niet af.  Wij legden hem echter voor het nageslacht vast op video.  Later hebben wij deze film kunnen aanvullen met de plaatsing van de toren.  Er hangt zelfs een kleine beiaard in. En in “de ring rond ,vanuit de lucht”, op Ring T.V.,  hebben ze durven zeggen dat Westrode geen toren heeft.

De parochie Westrode bestaat honderd jaar.  Dat wordt met grote luister gevierd.  Onze bijdrage reikt enkele niet onbelangrijke details aan, om de geschiedenis van Westrode aan te vullen.

Maar Sjoeter heeft nog een droom.  Hij zou graag een heuse windmolen bouwen.  Die zou niet misstaan in het Neromhof ,of op de plaats van de virtuele windmolen van Meusegem of in Westrode waar er een stond tot in 1920  (pag.644 “Geschiedenis van Wolvertem , J.t’Kint)..  Wij doen een warme oproep naar potentiële sponsors om deze wens in werkelijkheid om te zetten.  Of is dat iets voor de droomfabriek ?

23-05-2005 om 10:56 geschreven door Jef De Cuyper

Een kerktoren is eigenlijk maar een punt van een groot potlood.  Maar de variaties die de kerkenbouwers door de eeuwen heen vonden, op deze eenvoudige vorm, overtreffen in grote mate deze van de Kamasutra.  Maar de voldoening is uiteraard van een andere orde.

Ik heb zo eens tijdens een vakantie niets anders dan torens gefilmd.  Van de Azurenkust tot hier, heb ik toen, deels uit verveling, vanuit de wagen alle kerktorens bekeken en geteld.  Het is ongelooflijk hoeveel je er in de verte ziet, en hoe verscheiden de vormen van dat grote poloodpunt zijn.  Dat is zeker een grondige studie van een toekomstig architect waard.  Of bestaat die al ?  Zo ja, laat het ons weten.

En van vakantie gesproken.  Tijdens mijn recente reis in Schotland heb ik in de “highlands” in de buurt van monster Nessie (Loch Ness) een interimoplossing voor onze toren gezien.  Juist buiten  Forres “in bloom”  (de titel voor de best bebloemde gemeente) rees hij op : een ongelukkige toren zoals de onze, zonder kruis noch haan.  Maar bovenop tronen twee grote bloempotten.  Maar iemand vroeg zich reeds de hele reis af hoe ze de bloemen, die ook vrij hoog aan de lantarenpalen hangen, zou                                      Forest in bloom

Ik heb altijd gezegd dat je Schotland in de regen moet zien.  Maar de laatste keer was het niet anders dan regen.  Ik blijf bij mijn uitspraak, omdat de kleuren onder een beetje regen zo intens zijn.  Maar die regen toewensen, dat zal ik voortaan maar laten !

Op het dorpsplein van Forres in bloom; staan een aantal prachtige buxussen, gesnoeid op meesterlijke wijze in allerlei dieren.  Dat was een concrete illustratie van deze geschriften, met alle dieren rond en om onze geliefde St.-Martinustoren.  Ik ga zeker nog eens terug om er een foto van te maken, want toen wij er waren was het te donker om een mooie foto te schieten.  Moest er iemand hiervan toevallig een foto hebben, drukken wij die graag af.  En als je langs de toren met de twee bloempotten erop rijdt, stop even voor een kiekje.  Want een aantal lezers denken dat ik fantaseer.

Een buxus- kruis en haan zou ook een goede interimoplossing zijn, maar dan zitten wij met het probleem van het snoeien op grote hoogte.  En de brandweer hiervoor inschakelen is uiteraard van het goede te veel.

23-05-2005 om 10:54 geschreven door Jef De Cuyper

Ik heb duidelijk iets met kerktorens.  Is het omdat ik als kleine dreumes ‘s morgens met de “Quasimodo” van Meise, “Poemper va Polienus”, aan het zeel mocht hangen, als hij de klokken luidde ?  Tussen de klokkenluider van de Notre dame van Parijs en die van St.-Martinus bestaat een sprekende gelijkenis.  Hij was wel niet zo lelijk, maar hij liep voorovergebogen, zoals zijn Franse evenknie.  De Meisese volksmond was vrij harteloos in het geven van bijnamen.  Zijn bijnaam “Poemper” was visueel geïnspireerd door het pompen van water aan de waterput.  De op- en neergaande beweging bij het pompen, leek op het stappen van de klokkenluider.  Hij was bezembinder en mandenvlechter in de kleine hoeve, waar nu het Chiroheem staat  (Krogstraat 7).         Foto M49

Hij hakkelde ook wat, maar als hij begon te zingen, was daar niets van te horen.  Hij zong uiteraard in sibemol.

23-05-2005 om 10:52 geschreven door Jef De Cuyper

Het gevallen haantje heeft ook reeds een andere bestemming.  Met de goedkeuring van het Beiaardcomité wordt het een attribuut voor de beiaardfeesten.  De nieuwe belleman werd opgenomen in de orde van de si-bemol.  De ceremonie werd na zijn keuring aan de toog van het stamcafé van onze reuzen Jan en Mie, opgevoerd (zie de foto van de baardkeuring door Piet De Cuyper - hij vergelijkt de baarden van Jos Lettens, de oude belleman, en kandidaat Jan De Haes ).  Voor het stamenee , tussen de reuzen,  nam de voorzitter van het Beiaardcomité Lisette Haeck, de eed af met de volgende bewoordingen :  “ Ik neem u op in de orde van de sibemol.  Vanaf nu zul je een toontje lager, maar luid en verstaanbaar, zingen.”  De opname werd bezegeld met het in één  teug uitdrinken van een Maes  (bij gebrek aan Mort-Subite ) en de voorzitter tikte hem driemaal aan met ons haantje op de staf, op elke schouder en op het voorhoofd.  Daarna werd de bel plechtig overhandigd door Jos Lettens met de woorden : “ Ik, Jos de eerste, geef u Jan de eerste, de officiële bel door en benoem u tot tweede belleman van Meise.”  Daarna proclameerde de nieuwe belleman de festiviteiten van de beiaardfeesten 1998. Foto Reuzen, Jos Piet en Jan

Ondertussen zit het Waalse haantje onder onze kerktoren  niet meer alleen.  Heel de kroost haantjes met kippen, die de ingang van ons dorp op de Nieuwelaan aan de Plantentuin  opfleuren, vluchten ’s avonds in de bomen van de tuin van onze pastoor Bie Boon (Herman II).  Daar zingen ze elke morgen samen in sibemol en overtreffen het lawaai van het aanstormend geweld  op weg naar Brussel op de A12.  Hun jubellied dragen ze op aan onze nieuwe belleman Jan De Haes.

20-05-2005 om 14:18 geschreven door Jef De Cuyper

Het haantje van de Sint – Martinustoren is na zijn val niet meer te herstellen, dixit Alex April, de laatste smid in Meise –kerkdorp Imde.  Hij kreeg de opdracht om de torenspits in de oorspronkelijke staat te herstellen.  Hij zal dus een nieuwe haan bestellen bij een gespecialiseerde firma in Engeland.  Alex en ik kozen een fiere haan, met borst vooruit en een weelderige staart.  Het is echter eigenaardig dat de Engelsen geen kruisen maken.  Onze vriend Alex zal het kruis opnieuw smeden, volgens het origineel, maar hol.  Alle teruggevonden stukken van het kruis staan model.  Het oorspronkelijke kruis was enorm zwaar en artistiek waardeloos, omdat het gegoten werd en niet gesmeed.  De familie April is niet aan haar proefstuk, want de vader van Alex smeedde reeds het kruis van Imde.
   Foto Alex April in atelier met kruis en haan

20-05-2005 om 14:16 geschreven door Jef De Cuyper

Er is groot nieuws : de gaten in de toren zijn hersteld.  Wij waren er als de kippen bij (kippen zijn ook vogels).                Foto Herstelling toren

De variatie in de vogelsoorten kent geen grenzen.  Doordat het gezang in si-bemol zich uitbreidde over de acht kerktorens van ons bereik, determineerden wij nog heel wat gevogelte. Er is een zwarte kraai komen opdagen met een split in het midden van de staart, zoals bij een billentikker.  Hij vertegenwoordigt de spinnen in het web, die onze opbouwende kritiek niet begrepen.  Want spinnen hebben acht poten, dus meer mogelijkheden dan insecten die er maar zes hebben.  Veelkleurige amazonepapegaaien en valkparkieten cirkelen ook met luid gekrijs  uit hun kromme snavel rond de toren.  Al dat gekras verstoord echter de harmonie.  Wij houden het bij de melodieuze, weemoedige klanken, zoals in de fado’s uit Portugal.  De beter besnaarden proberen de krassers te verjagen, maar ze kunnen niet op tegen de overmacht.

Ondertussen blijft er een open koker, geen bol, kruis noch haan.  Door het voortdurend met ons gezicht naar de wolken te turen, zouden wij haast vergeten dat er op de grond ook heel wat gebeurt rond de kerk van St.-Martinus.  De haantjes bij de ingang van ons dorp worden in en rond de Plantentuin van Meise opgejaagd door een haas.

Naast het gemeentehuis kwam zowaar een Waals haantje uit een eenheidsmouw gekropen.  T.F.1 zou terug op de kabel moeten.  Wij opteren voor een muziekzender die alleen dierengeluiden in si-bemol uitzendt.  Iedereen die ons wat wil opdringen kan daar op de tonen van het lied van de echte Meisenaar een toontje lager leren zingen.

20-05-2005 om 14:14 geschreven door Jef De Cuyper

Nu het gemeentebestuur  besliste, in de acht kerktorens, die onze gemeente rijk is, een nestkast voor kerkuilen te plaatsen , is de band gesmeed. De kerkuil is het symbool van de wijsheid.  Als de kasten bewoond zijn, zullen zij de samenhorigheid van op de kerktorens bezingen.  Zeven nesten kerkuilen zullen in koor “oe-oe” jammeren in sibemol, met als solist de uil van St.-Martinus Meise.  Wanneer komt onze broeder haan weer op zijn plaats ?  Als de jonge uilen uitgebroed zijn, zal het weerklinken als een nieuwe symfonie, vanuit het lage land van Rossem, over de Hasseltberg tot bij onze beiaard.  En met de beiaardfeesten in mei, zullen onze klokken hun natte klederen droogbeieren.  Dat wordt een nieuwe C.D., waarmee we de laatste franken voor onze nieuwe beiaard zullen verdienen.

Als we vanuit de vier windstreken de top van de St.-Martinustoren aanschouwen; valt het op dat we telkens iets anders zien.  Je moet het tijdens een frisse lentewandeling eens proberen.  Vanuit het noorden is het, zoals reeds gezegd, een schuine, getande halve maan. Langs de overkant lijkt het op een korte, gedraaide dikke slang.  Vanuit het westen zie je een cursieve bol en uit het oosten een geopende schelp.  Daar zit gewoonlijk een witte parel in. FotoParel in schelp

20-05-2005 om 14:10 geschreven door Jef De Cuyper

Deze morgen zat er een witte kraai op de halve maan die onze St.-Martinustoren kroont.  Enkele andere kraaien cirkelden er schijnbaar doelloos rond.  Mieke Vogels haar rode wangen zouden er groen van uitslaan, want één van de kraaien had een groene bek. De tweede verloor zowaar een blauwe pluim.  De derde droeg een geel halsbandje.  Er was er ook een bij met een oranje bek.  Maar dat is een merel.  Die nestelt zich in de koker, waar het kruis stond.  Zij zongen in sibemol de treurzang mee.  Want er is nog niets veranderd aan de situatie.

Maar, wij moeten toch één en ander verduidelijken. Het gerucht, dat het haantje spoorloos was, werd ten onrechte in andere tijdschriften verspreid. Het was onze burgervader die, zoals het de behoeder van ons patrimonium past, het haantje in verzekerde bewaring bracht.  En hij handelde goed, want ik moet eerlijk bekennen dat iemand de intentie had om de verzameling van ons aller Jean-Luc De Haene aan te vullen.                           Foto Jean Luc Dehaene

En hoe staat het met de werkzaamheden ?  De dag van het onheil is 28.8.97.  De kerkfabriek stuurde een brief naar de gemeente op 9.9.97.  De burgemeester liet weten aan de kerkfabriek dat het college van burgemeester en schepenen besliste op 22.12.97 dat de herstelling van de toren zal uitgevoerd worden door BVBA Sani-roof uit Machelen .

20-05-2005 om 14:00 geschreven door Jef De Cuyper

Het geweeklaag in de Sint – Martinuskerk van Meise wordt een echte symfonie in si-bemol.  Toen haan en kruis naar beneden donderden (en bliksemden) hingen ze vast aan de bliksemafleider.  Zo bonkten ze tegen de schaliën van de torenspits en braken een aantal leien op de weg naar beneden.  De verluchting van de beiaard werd hierdoor bevorderd.  Maar helaas, als het regent worden de klokken nat.             Foto's 2 kogelgaten en  roest viel eruit

Er wordt onder de toren gefluisterd dat dit te horen is, als de klokken beieren en klepelen.  Het is een ware treurzang in si-bemol.  Klokken roesten niet, maar als er niet snel opgetreden wordt, zou de schade wel eens onherstelbaar kunnen worden.  En wie weet, als het stormt en de wind waait uit het noorden, zou er wel eens meer kunnen naar beneden komen.

20-05-2005 om 13:58 geschreven door Jef De Cuyper