Het geweeklaag in de Sint Martinuskerk van Meise wordt een echte symfonie in si-bemol. Toen haan en kruis naar beneden donderden (en bliksemden) hingen ze vast aan de bliksemafleider. Zo bonkten ze tegen de schaliën van de torenspits en braken een aantal leien op de weg naar beneden. De verluchting van de beiaard werd hierdoor bevorderd. Maar helaas, als het regent worden de klokken nat. Foto's 2 kogelgaten en roest viel eruitxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Er wordt onder de toren gefluisterd dat dit te horen is, als de klokken beieren en klepelen. Het is een ware treurzang in si-bemol. Klokken roesten niet, maar als er niet snel opgetreden wordt, zou de schade wel eens onherstelbaar kunnen worden. En wie weet, als het stormt en de wind waait uit het noorden, zou er wel eens meer kunnen naar beneden komen.
|