|
Er was eens, lang geleden, heel lang voor dat onze haan van onze toren viel, in alle scholen een canon van verplichte literatuur.
Die zou opnieuw moeten ingevoerd worden vinden wij. Hij zou samengesteld moeten worden door een multidisciplinair en onafhankelijk team.
Ik heb in mijn normaalschooltijd de liefde voor literatuur gekregen dank zij mijn leerkracht Emiel Veevaete. s Maandags, tijdens het laatste lesuur, las hij voor uit de meesterwerken van onze Nederlandse literatuur. Mijn medestudenten op de laatste rij lagen dan met hun hoofd op de bank hun roes uit te slapen, ingevolge de uitspattingen van het week-end. Maar ik zat op de eerste rij en heb zo volop genoten van de pareltjes die ons ten gehore gebracht werden. Het schamel moederken , een novelle van Ernest Claes is mij altijd bijgeleven.
Onze handboeken waren van de beste. Literatuur en stijlstudie van W.Kramer, uitgegeven bij Wolters, was er een van. De bron, 5de deel van de Nederlandse bloemlezing met literatuurgeschiedenis door dr. L.Debaene, Lic. Janssens en lic. Verbiest was de topper. Ik heb die tijdens de lange wachttijd voor de examens eens op het bord samengevat uit het hoofd. Dit standaardwerk is uit 1958 en zou een nieuw hoofdstuk of een bijlage moeten krijgen voor de waardevolle werken van de laatste 50 jaar. Ik ben er zelf alvast aan begonnen. Maar ik vind dat prof dr. Hugo Bousset, de voorzitter van de jury van de originele Jules Van Campenhoutprijs 1981 tot en met 1998 en oud-leerkracht van het avCVO, dat beter kan. Tijdens de boekenbeurs 2004 stelde hij 37 boeken voor uit het Vlaams Fonds van de Letteren op Radio I. Hij is er dus reeds mee bezig, maar ziet het ruimer dan dat. Foto : T 155 canon
De leerkrachten in het eerste leerjaar zouden de kinderen die kunnen lezen i.p.v. een vodje papier opnieuw een lidkaart van onze bib kunnen geven. Als die dan meer open is, zoals in de naburige gemeenten en er info kan ingewonnen worden via internet, zijn we op de goede weg.
Helaas! Dat zal minstens nog zo lang duren, als we al op onze nieuwe haan wachten.
|
