Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
12-10-2012
554 Pamper
554 Pamper
Wildbreien is aan de orde vandaag. Ze zouden wel wat meer respect mogen tonen voor kunstwerken. Toen de Muze van Meise het prachtige beeld van Henri Lenaerts voor de deur kreeg, hadden stiekemerds de neiging om het een pamper om te doen. Want het beeld stond daar te pronken met zijn naakt lid. Nu hebben de cultuurminnaars hem een broekje en een sjaal omgordt. Ik vind het wel jammer dat ze niet zijn ingegaan op mijn voorstel, om een nieuw kleed te breien voor reuzin Mie. Haar oude kleren tonen slijtage. Dat was alleszins nuttiger geweest dan wat je nu ziet. Voor zover ik zag, zijn ze wel van de boomstammen afgebleven!
De meeste partijen die zich aandienen voor de gemeenteraadsverkiezingen kennen niet eens de naam van de gemeente : Meise. Er zijn twee mogelijkheden. Ofwel kennen ze die niet of willen ze die niet kennen. De NVA Meise-Wolvertem vergeet wat er op de identiteitskaart staat of erger negeert de andere zes parochies die we rijk zijn. Tellen Oppem, Meuzegem, Rossem, Rode, Imde en Westrode niet mee ? In éénzelfde pamflet vinden we soms twee verschillende benamingen. Groen pakt uit met Meise-Wolvertem-Oppem. Dat is de samenstelling van de gemeente voor de fuzie met twee gemeentes : Meise en Wolvertem en één deelgemeente Oppem die tot Brussegem behoorde. Dus : kennen ze de gemeentenaam niet of laten ze de 5 andere parochies in de kou staan ? Het is tijd dat er een einde gesteld wordt aan deze chaos in de nomenclatuur. Ik ben zelfs bereidt hen gratis een inburgeringscursus te geven.
Echte Meisenaars begroeten mekaar met ça va!. Het antwoord luidt : ça doit va!, waarop de andere antwoordt : Si ça ne va pas, on pousse! De derde repliek kreeg ik toevallig gisteren te horen. Ik was er al lang naar op zoek. Frans De Donder had mij verteld dat er een derde repliek bij hoorde. Maar ik had te lang gewacht om die te noteren en Frans verwisselde helaas het tijdelijke voor het eeuwige. Hij vertrok naar de eeuwige jachtvelden. Of vervoegde hij zijn makkers van de paras ? Ik vroeg het enkele weken geleden aan de weduwe van Frans. Maar die was het vergeten. Het geluk heeft mij dan toch bij de oplossing van dit raadsel gebracht. Je kan je afvragen, waarom dat in het Frans moet. Dat heeft niets te maken met politiek, maar veeleer met het Meisese dialect. Dat stond door de nabijheid van Brussel nogal fel onder invloed van de taal van Molière. Om met het gebrekkige Frans van de opportunisten te spotten, werd bewust een taalfout ingelast in de tweede repliek.
Volgens Jozef De Leu is 85 % van de poëzie op internet waardeloos. Hij was hoofdredacteur van Ons Erfdeel, werd tijdens de poëziedagen in Meise eens wakker in de zetel van onze living en houdt zich nu nog bezig met Het liegend konijn. Volgens hem is de Vlaamse vijver te klein en kunnen wij hem groter maken. Hij gaf in Ons Erfdeel plaats voor onze drie taalgebieden : Frans, Nederlands en Duits, maar ging veel verder tot alle Europese talen. Engels kreeg een prominente plaats. De onafhankelijkheid van het blad kwam er in 1994. Zijn website is www.hetliegendkonijn.be tijdschrift voor hedendaagse Nederlandstalige poëzie. Twee keer per jaar brengt het blad nieuwe, niet eerder gepubliceerde Nederlandstalige poëzie. Sinds 2003. Dit blad had ook de liegende haan kunnen heten.
