Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
08-09-2006
T.r.h. 234 : processie
Toren roept haan 234 : processie Achiel Jacobs zaliger verzamelde alles over de kapelletjes in Meise. Rond de Historische wandeling in de Pantentuin rees er discussie over de St.-Antoniuskapel, waar een Mariabeeldje in staat. In de St.-Annakapel staat ook een Mariabeeldje. Het zou eens goed zijn moesten de oorspronkelijke beeldjes of een replica teruggeplaatst worden. De tekst over de kapelletjes wordt door Berla gebundeld. Jean Vandiest ging voor 1940 regelmatig mee met de processie uit Meise. Die stoet ging volgens hem langs de kleine ingang aan het dorp de Plantentuin in, langs de Oranjerie en achter de vijver naar het kasteel. De keizerin verscheen op het kleine balkonnetje van de rechtse toren. Onderaan werd een altaar gemaakt en de pastoor stopte er en gaf er de zegen met de monstrans. Daarna ging het via de hoofdingang naar de St.-Annakapel. Een stop aan de St.-Antoniuskapel herinnert hij zich niet. Lisette Haeck beweert dat de processie eerst langs de St.-Annakapel, via de hoofdingang naar het kasteel ging. Een stop aan de St.-Antoniuskapel herinnert zij zich niet. De benaming van deze kapel is wel correct. Dus er moet dringend een Antoniusbeeldje inkomen en de kapel is aan restaurering toe. Andere zegslieden van onder de toren van St.-Martinus, nog zonder haan noch kruis, bevestigen de versie van Lisette.
Toren roept haan 233 : binair Een haan staat op de toren of hij staat er niet. To be or not to be, thats the question! Vlaanderen beschikt nog niet over de cultuur van de Kwaliteitsrevolutie. Dat stel ik dagelijks vast in mijn omgeving. Hints voor kwaliteitsverbetering worden afgedaan als kritiek. Als je aandringt wordt je al snel voor zaag versleten. Dan maar afwachten en met veel geduld zie je enige tijd later je voorstellen toch uitvoeren. Maar ondertussen is er veel tijd verloren gegaan en werd er aan efficiëntie ingeboet. Verlichte geesten weten het altijd beter. Kijk maar naar de meeste ministers, die altijd maar opnieuw het warm water uitvinden. Ze zouden beter consequent verder bouwen op het verleden en constant de kwaliteit bewaken en verbeteren. Vlaanderen zou er anders en vooral beter uitzien. Noem het binaire filosofie of zelfs ying en yang. Het komt erop aan de twee kanten van de medaille te bekijken. De keuze maak je zelf en in een aaneenschakeling van de steeds opnieuw betere keuzes, komen we vanzelf vooruit. Dan kunnen we zoals een haan op zijn toren, fier zijn over ons presteren.
In de plantentuin werden de examens afgenomen van plantentuingids. Ik mocht met oude getrouwe Michel Silverans en Alida Proost de droogtekas gidsen. We moesten 7 woorden gebruiken : water, epifyt (vestigt zich op andere planten zonder ervan te profiteren zoals parasieten), Lithops (levende steentjes), bergketens, conservatie, plantentuinen en inheemse volkeren. Ik vergeleek als inleiding menselijk gedrag in de woestijn met de aanpassingen van de planten : zich afdekken, schuilen, drinken opslaan en conserveren. Mijn aanvangszin luidde : Welkom in de droogtekas van de keizerlijke plantentuin van Meise. Jullie zullen een lid van de inheemse bevolking zeker enig chauvinisme gunnen, anders trek ik mij terug zoals een Lithop in de bergketen van de Mankevos, mij lavend als een epifyt aan het goed geconserveerde water in de Buitenweide Na de geleverde inspanningen gingen wij de zaak beklinken bij een lekkere kriek van t vat in de Oranjerie. Plots bemerkte ik drie metalen hanen in het gebinte van deze oase in het groen. De uitbater beweert dat het Waalse hanen zijn. Hij zou beter moeten weten, want de Waalse vederkont is rood en die in de Oranjerie zijn roestbruin. Bovendien is de Plantentuin gelegen in Vlaams Brabant. Onze haan schudde hierbij meewarig met de kop, want hij begint te denken dat zijn terugplaatsing wel eens even lang op zich zou kunnen laten wachten, als de splitsing van Brussel Halle Vilvoorde.