Onze haan was deze week verontwaardigd voor zoveel dierenleed bij zijn soortgenoten.
Inderdaad, het gaat hier om de gouden kiekenpootworp in Londerzeel. Zakjes met kiekenpoten worden over de massa gegooid. De gelukkigen vinden in hun zakje een briefje waarmee zo’n 200 braadkippen verdeeld worden. De ultieme winst gaat naar wie het winnende briefje vindt. Dit geeft recht op een gouden juweel met de afbeelding van een kiekenpoot.    Foto : hanenpoot
Gelukkig maar dat het geen hanenpoot is.
Onze klokkenworp tijdens de beiaardfeesten heeft een vreedzamer imago. De koekjes werden vroeger gratis gebakken door bakker Van Malderen. Door de sluiting van dit bedrijf, waren wij genoodzaakt over te stappen naar de enige bakkerij die ons nog rest onder de toren van St.-Martinus : Seynave. In tien klokkenkoekjes zit een nummer. Hiermee winnen de gelukkigen een prijs.
In Ieper kennen ze de kattenworp. Ik hoop dat ze daar knuffeltjes van het belfort gooien. Want een kat valt dan wel altijd op haar poten, maar op een mensenzee zou dat nogal een ravage aanrichten.
Onze eerste burger van het land drinkt elk jaar levende visjes, naar aanleiding van de Krakelingenworp. Daar werpen ze koekjes, zoals in Meise. Het zijn daar wel plaatselijke delicatessen : mastellen.
In de stad van onze opperhaan Jean-Luc worden er bij karnaval paardenkoppen geworpen. In Gooik is er jaarlijks hamertjesworp en in Halle houden ze op carnaval de krotworp.  In Asse is het hopbellenworp op de Hopduvelfeesten. Ze werpen ook nummertjes, waarmee men een prijs krijgt. De eerste prijs is een hoppegriet, geen levend exemplaar, maar een beeldje.
Onze haan viel alleszins niet ver van de kerktoren, maar niet op zijn poten, maar in het zachte gras.