Heel lang geleden, toen het haantje nog op onze toren stond, zat ik in de kleuterschool van Sinte – Maarten.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Toen waren er de zusters van Braine l’ Alleud.  Ik was de lieveling van zuster Mechtilde, want ik mocht altijd de weefmatjes onder haar hoge lessenaar aan haar voeten leggen.  Dat was een voorrecht en ik was daar heel fier over.

Soms mocht ik eens langs het koertje, waar nu het bureau van de directrice is, tot aan de privé vertrekken van de zusters.  Daar hing steeds een geur van wat ik dacht dat heiligheid was.  Ik kwam er steeds ingetogen van terug.

Foto : M86,3 enT146

Na het begin van mijn carrière in de jongensschool, vanaf september 1963, waren het zusters Annunciaten van Heverlee in de meisjesschool.  Het was vooral zuster Veerle die mij imponeerde.  Ik heb mijn jongste dochter naar haar genoemd.  Waarom was zij trouwens niet aanwezig op de viering van de zusters ?  Ze zit toch niet opnieuw in Kikwit, waar ik mijn beste vrienden verloor, toen ze met Jef Moens op bezoek gingen in de missie.

In Wolvertem leerde ik een andere orde kennen : de dochters van Maria van Breendonk.  Die hebben jaren gewerkt in onze deelgemeente Wolvertem.  Dank zij zuster Jeanne heb ik ons avCVO kunnen onderbrengen in het internaat Kindje Jezus.  Ik heb daar het Jezusbeeldje nogal oneerbiedig vervangen door het logo van onze school.  Maar de zusters hebben mij altijd gemogen.  Ik was de enige die een gehandicapte langs de lift, die in hun verblijf was, naar de hoogste verdieping voor de informaticalessen mocht begeleiden.

Zuster Dominica heeft mijn twee dochters in hun kleutertijd excellent begeleid.  Ik kon in die periode trouwens op hun hulp rekenen toen we jeugdfilmen draaiden in de parochiezaal.

Zuster Lydia is de zus van een van mijn klasgenoten uit de Normaalschool St.-Thomas.  Bij haar deden Katleen en Veerle het 6^de leerjaar.

Zuster Marita is er later bijgekomen.  De contacten met haar waren eerder op verdere afstand.

De zusters zullen altijd een deel zijn van de geschiedenis van onze parochie.

Zonder hen zou Meise er helemaal anders, en zeker niet beter, uitzien.  Dank u.